Ταυτότητες σε έναν συν-λογικό τόπο
– «Συγνώμη, έχετε ταυτότητα;»
Advertisment
– «Η αλήθεια είναι ότι έχω πολλές…»
Διαβάστε επίσης από τη Καλυψώ Τόττη
Advertisment
Σε έναν κόσμο που περιγράφει συνεχώς την αναζήτηση μιας μοναδικής και μονοσήμαντης υπόστασης –με έναν Δυτικό τρόπο σκέψης που είναι μόδα να φωτογραφίζεις (κυριολεκτικά και μεταφορικά) τον εαυτό σου στο φάσμα της προσωπικής και κοινωνικής ζωής, η ιδέα μιας συλλογικής ταυτότητας ποτέ δεν υπήρξε πιο ρηξικέλευθη. Νομίζω, το απαιτεί η εποχή.
Μια εποχή που μοιάζει εφάμιλλη της Αναγέννησης, της βιομηχανικής επανάστασης, καθώς δημιουργεί νέους «χάρτες», όπου πολλαπλές ταυτότητες συναντιούνται, συνδιαλέγονται και συγκρούονται. Η επιθυμία να υπάρξεις μέσα από πολλές ταυτότητες και πολύχρωμους εαυτούς, μοιάζει να είναι πιο δυνατή από ποτέ σε έναν κόσμο που όχι απλώς αλλάζει αλλά Σε αλλάζει, ακόμα κι αν δεν επιθυμείς ή δεν το συνειδητοποιείς. Κάτι σαν την βαρύτητα που δεν μπορείς να αποφύγεις. Και έχεις τις εξής επιλογές: Να μετέχεις, συν-διαμορφώνοντας τους «χάρτες» ή να παραμείνεις θεατής απέναντι στις εξελίξεις.
Σε αυτόν το συλλογικό τόπο- και είναι συλλογικός γιατί εκεί ακριβώς ακούγονται όλες οι σκέψεις, πεποιθήσεις, αντιλήψεις, αφομοιώνονται οι κουλτούρες και μπλέκονται οι συζητήσεις- μην φοβάστε! Δεν θα χάσετε τον εαυτό σας! Εκεί ακριβώς θα βρείτε αυτό που ψάχνετε, εμπνεόμενοι από τους άλλους. Εγώ κι Εσύ, Εμείς και οι Άλλοι. Η ατομικιστική προσέγγιση, η τόση μεγάλη απορρόφηση στον Εαυτό μας, μπορεί να οδηγήσει στην άρνηση, τον φόβο και την απομόνωση. Σε μια εξίσωση που θα καταλήξει στην απαξίωση του άλλου. Αλλοίμονο μας!
Ας φανταστούμε λοιπόν τους εαυτούς μας ως μέρη του σχήματος των ομόκεντρων κύκλων. Όπου ο κάθε κύκλος αποτελεί μια αυτόνομη οντότητα αλλά παράλληλα εμπερικλείει έναν άλλον κύκλο (αυτόνομη οντότητα) και εκείνος άλλον, κ.ά. Αυτό το σχήμα περιγράφει την εσωτερική αναζήτηση, η οποία είναι καθοριστική για την βελτίωση της ζωής μας αλλά ταυτόχρονα σε αυτήν συμμετέχουν και οι άλλοι.
Είναι η σχέση που κάνουμε με τους άλλους, με ένα κοινό τόπο-κέντρο, την αναζήτηση του νοήματος της ζωής. Όλους μας κατακλύζουν τα ίδια ερωτήματα, ανησυχίες, χαρές και λύπες. Δεν μπορούμε να παραβλέψουμε την κοινή ανθρώπινη φύση. Το «συν», λοιπόν, είναι το κλειδί, σε έναν τόπο όπου είναι εφικτό να συν-υπάρξουν οι ταυτότητές μας.
- Η μόρφωση ως το αντίδοτο σε μια κοινωνική στάση αφορισμού - 22 Μαρτίου 2017
- Ταυτότητες σε έναν συν-λογικό τόπο - 3 Οκτωβρίου 2016
- Ζήλια και ανταγωνισμός: Πόσο αντέχουμε; - 2 Μαρτίου 2016
