Να αφήνεις χρειάζεται
Της Βασιλικής Παπαγιαννάκη, Χορεύτρια μπαλέτου και σύγχρονου χορού
Να αφήνεις…
Ν’ αφήνεις πίσω ό,τι σε βαραίνει
και ν’ αφήνεσαι…
Ν’ αφήνεις τα χέρια σου ανοιχτά…
Να τα αφήνεις να αγγίξουν το μπροστά…
Να αφήνεις το παλιό εκεί που ανήκει…
Στο παρελθόν…
και ν’ αφήνεις αυτό το παρελθόν για ν’ αγγίξεις το τώρα σου…
Με το τώρα αυτό να ζεις κάθε στιγμή…
και μ’ αυτό να δημιουργείς το μέλλον σου…
τα όνειρά σου…
Βρες τα…
άκουσέ τα… και μετά…
Να τα αφήνεις να’ ναι τα βήματά σου…
Να αφήνεσαι να γίνεις αυτό το περπάτημα…
Το βλέπεις τώρα καθαρά λοιπόν;
Να αφήνεις χρειάζεται…
Να αφήνεις να φύγουν οι “μικρές” σκέψεις γι’ αυτό που είσαι…
Να αφήνεις την καρδιά να νιώθει όμορφα μ’ αυτό ακριβώς που είσαι…
Έτσι απλά όπως είσαι…
Ν’ αφήνεις τις προσκολλήσεις σου,
… τις αναλύσεις σου…
… τους φόβους σου…
Να τα αφήνεις και ν ‘αφήνεσαι στην απλότητα…
Να αφήνεις την απλότητα αυτή να σ’αγγίξει, να σε μεταμορφώσει…
και να’ ναι αυτή που τα χέρια σου θα λύσει…
από τις εμμονές κι από το νου σου…
που το κορμί σου κρατάει δεμένο εκεί χαμηλά…
Να αφήνεις αυτά τ’ ανοιχτά χέρια να σε πάνε ψηλά…
Ν’ αφήνεσαι να πετάξεις προς τα κει που σε πάει η καρδιά…
Κάθε μέρα ν’αφήνεις μ ακούς…
Να αφήνεις να σβήνει το χτες…
Να αφήνεις το τώρα σου να γεννιέται…
Κάθε στιγμή…
Ν’ αφήνεις ό,τι δεν χρειάζεσαι πια πίσω…
και να κάνεις χώρο… χώρο για ν’ αναπνέεις ελεύθερα…
Αυτό χρειάζεσαι…
Ν’ αφήνεσαι σ’ αυτήν την ελευθερία… που όρια δεν θα χει πια…
Δεν θα φυλακίζει, μα θ’ απελευθερώνει βαθιά αυτό που είσαι…
Κι εσύ…
Εσύ ν’ αφήνεις… ν’ αφήνεις αυτό που είσαι να μην έχει όρια…
Να μην το αλυσοδένεις με όρια…
Να αφήνεις τα όρια…
Να αφήνεσαι…
και ν’ αφήνεις αυτό που είσαι να σπάσει αυτά τα όρια…
Ν΄αφήνεις μ ακούς;
Να αφήνεις πληγές και τραύματα να επουλωθούν…
Αν τα αφήσεις θα το κάνουν…
Διαβάστε ακόμη: Είμαι καλά, να λες!
Να αφήνεις μνήμες που σε προσδιορίζουν να σβήσουν…
Να αφήνεις παγιωμένες θέσεις…
και πιστεύω, που δικά σου δεν είναι, να μην σ αγγίζουν πια…
Να αφήνεις τα αληθινά σου πιστεύω να ‘ναι αυτά που θα λάμπουν..
Κάθε στιγμή…
Να τα αφήνεις να γίνουν οι λέξεις σου…
Να τα αφήνεις να γίνουν η φωνή σου…
Να αφήνεις αυτή τη φωνή ν’ ακουστεί καθαρά…
Δεν χρειάζεται να’ναι πάντα δυνατά…
Όχι, ούτε χρειάζεται να’ ναι με ουρλιαχτά…
Χρειάζεται μονάχα καθαρά μ ακούς;
Να την αφήνεις…
Να αφήνεις τη φωνή σου να’ ναι ατόφια…
Να μην φοβηθείς τη μελωδία της…
Να αφήνεσαι σ’ αυτή τη χροιά…
και να της επιτρέπεις να’ ναι αυτή που θα σε οδηγεί…
Να αφήνεις μ’ακούς;
Να αφήνεις χρειάζεται…
- Να βρεις την απλότητα στον κόσμο μέσα σου, ταξιδιώτη… Μονάχα έτσι θα βρεις την ευτυχία σου - 4 Σεπτεμβρίου 2019
- Αν το σήμερα περάσει ανεκμετάλλευτο, γίνεται απλά ένα χθες που δεν ζήσαμε - 10 Ιουνίου 2019
- Λένε πολλά για την ψυχή… - 27 Φεβρουαρίου 2019
- Η αφθονία κρύβεται μέσα στα χέρια σου, μέσα εκεί να μάθεις να κοιτάς - 2 Ιανουαρίου 2019
- Εκείνοι οι άνθρωποι που δεν χρειάζεται να ψάξεις γιατί η ζωή τους έχει ήδη φέρει κοντά σου - 16 Οκτωβρίου 2018
- Για επιτυχίες άλλο μη μου μιλάς - 30 Ιουλίου 2018
- Να παίρνεις την αλήθεια σου αγκαλιά - 22 Μαΐου 2018
- Μένεις εσύ να σε σηκώνεις όρθιο… - 23 Ιανουαρίου 2018
- Όταν ήμουν παιδί… - 23 Νοεμβρίου 2017
- Σ’ αυτόν τον κόσμο, πρέπει να αναζητήσουμε τον άνθρωπο όπου κι αν βρίσκεται - 25 Ιουλίου 2017
Λάβετε τα άρθρα που σας ενδιαφέρουν στο e-mail σας
Διαβάστε επίσης