Επιθυμώντας την ευτυχία των άλλων
Στον μοντέρνο κόσμο που ζούμε, όπου όλα σχεδόν είναι δημόσια και όλα μαθαίνονται, υπάρχει η έντονη αίσθηση πως όλοι το καλό σου θέλουν, αρκεί να μην είναι καλύτερο από το δικό τους. Είναι άσχημο πράγμα η ζήλια, κι ακόμα χειρότερο όταν γίνεται φθόνος.
Advertisment
Ο αρχαίος ποιητής Καλλίμαχος είχε πει πως «η ζήλια είναι κόρη της φιλαυτίας και αχώριστη αδερφή του φθόνου και της κακεντρέχειας». Οι άνθρωποι που ζηλεύουν είναι συνήθως ανασφαλείς, που αισθάνονται ότι υστερούν απέναντι στον άλλον ή που επιθυμούν κάτι που έχει ο άλλος στην κατοχή του. Είναι όμως ένα αρνητικό συναίσθημα που συνεπώς μεταδίδει και μια απαισιόδοξη αύρα. Ο σύγχρονος Πάολο Κοέλιο λέει «δεν υπάρχει κανένας λόγος να μισείς αυτούς που σε ζηλεύουν. Σε ζηλεύουν γιατί σε θεωρούν καλύτερο τους». Γνωρίζοντας αυτό και μόνο θα έπρεπε να μας αρκεί.
Διαβάστε επίσης από τη Μαρία-Χριστίνα Δουλάμη
Advertisment
Αλλά είναι και κάτι ακόμη. Μερικές φορές προκαλούμε και εμείς οι ίδιο όλο αυτό το «κακό μάτι», όπως το αποκαλούμε, γιατί θέλουμε τόσο πολύ να μοιραστούμε την καλοτυχία, ευτυχία και αισιοδοξία μας με τους άλλους. Στην εποχή της κοινωνικής δικτύωσης και της συνεχής (ψηφιακής) έκθεσης όμως, αυτό δεν είναι και ό,τι καλύτερο.
Είναι όπως το δίδαγμα αυτής της ιστορίας: Ένα μικρό πουλί πετούσε νότια για να αποφύγει τον χειμώνα. Έκανε πολύ κρύο, το πουλάκι πάγωσε και έπεσε στο έδαφος σε ένα μεγάλο αγρό. Ενώ έτρεμε εκεί, ήλθε μια αγελάδα και αφόδευσε επάνω του. Καθώς το παγωμένο πουλάκι ήταν μέσα στον σωρό της κοπριάς, διαπίστωσε ότι ζεστάθηκε. Η κοπριά το ξεπάγωσε. Καθώς λοιπόν ήταν ζεστό και χαρούμενο, άρχισε να κελαηδά. Μια περαστική γάτα άκουσε το κελάηδημα και έτρεξε να δει από πού προέρχονταν. Ακολουθώντας τον ήχο, η γάτα βρήκε το πουλάκι στην στοίβα της κοπριάς, και αμέσως το άρπαξε και το έφαγε.
Το ηθικό δίδαγμα: όποιος σε «λερώνει» δεν είναι απαραίτητα εχθρός σου, όποιος σε βγάζει από τη δυσκολία δεν είναι απαραίτητα φίλος σου, κι αν είσαι ζεστά και ευτυχισμένα όπου κι αν βρίσκεσαι είναι καλύτερο απλά να μην «κελαηδάς».
Είναι κάτι άνθρωποι που μιζεριάζουν με την ευτυχία των άλλων. Είναι αυτοί που αντί να μετατρέψουν την ζήλια σε μια παραγωγική ώθηση για να γίνουν οι ίδιοι καλύτεροι, τη μετατρέπουν σε φθόνο και προσπαθούν να σκοτεινιάσουν τις ζωές των άλλων. Ας κοιτάξουμε λοιπόν πώς θα κάνουμε τη δική μας ψυχή φωτεινότερη, προκαλώντας από μέσα μας την αλλαγή και τη βελτίωση που θέλουμε, κι ας προσπαθήσουμε να φθονούμε λιγότερο τους άλλους, που ίσως και να καταφέρνουν να κάνουν ακριβώς αυτό που εμείς διστάζουμε να πραγματοποιήσουμε.
- Αν δεν είναι πρόβλημα υγείας, είναι απλά προβληματισμός… - 28 Αυγούστου 2024
- Η εξέλιξη φοράει παπούτσια παλιά - 21 Ιανουαρίου 2024
- Χωριό σημαίνει γεύσεις, μυρωδιές και αναμνήσεις… - 27 Αυγούστου 2023
