Ο χρόνος μέσα στον χρόνο σου
Η σχέση μας με τον χρόνο είναι περίεργη, αντιφατική. Χωρίζεται σε κομμάτια μέσα μας λες και κυλά διαφορετικά ανάλογα με την περίσταση!
Advertisment
Πλησιάζουν τα Χριστούγεννα και θα τραγουδήσεις πάλι ξαλαφρωμένος “πάει ο παλιός ο χρόνος”. Μα γιατί παλιός και κουρασμένος και όχι απλά ένας φίλος σύντροφος που σε μεγαλώνει, σε δυναμώνει σε εμπειρίες και σου προσφέρει μαθήματα ζωής; Τελικά μπορούμε να ελέγχουμε τον χρόνο ή μας ελέγχει εκείνος; Μπορούμε να αλλάξουμε αυτή την γλυκιά νοσταλγία της στιγμής που κύλισε γρήγορα και με χαρά ή εύκολα να ξεφυσήξουμε τον πόνο του χρόνου που κυλά αργά και βασανιστικά;
Διαβάστε επίσης από τη Ρίνα Σερέτη
Advertisment
Θυμάσαι με χαμόγελο τις στιγμές που περνούν όμορφα και πάντα τόσο γρήγορα κι όταν φύγουν μελαγχολείς. Σαστίζεις, δεν ξέρεις τι σου συνέβη, κοιτάς μήπως χάλασε το ρολόι σου και άρχισαν να τρέχουν οι λεπτοδείκτες. Είναι όμως και αυτές οι στιγμές που μόνο με δυσκολίες είναι γεμάτες κι όσο εσύ κι αν κοιτάς την ώρα δεν περνά, το ρολόι κολλημένο στο τώρα! Πάλι χάλασε θα πεις μα σαν περάσουν οι δυσκολίες, το χαμόγελο επιστρέφει…
Ο χρόνος πήρε ορθόδρομη πορεία ξανά …
Άλλες φορές στέκεσαι σε μια γωνιά και γυρνάς πίσω μετανιώνοντας για εκείνο το χθες. Ο χρόνος γύρισε πίσω. Γέλιο και δάκρυ ταυτόχρονα. Πόσο αντιφατικός μπορεί να γίνει τελικά; Μα τι γίνεται γυρνούν πίσω οι λεπτοδείκτες; Κι αν προσπαθούσες να αναβιώσεις μια στιγμή αγαπημένη σου, να στήσεις το ίδιο σκηνικό, τους ίδιους πρωταγωνιστές, την ίδια εποχή, ο χρόνος θα κυλούσε το ίδιο με τότε, θα ήταν σαν μια παύση στον χρόνο ή κάθε στιγμή είναι τόσο μοναδική που κανένας τρόπος δεν μπορεί να την φέρει στο σήμερα ακριβώς όπως ήταν χθες;
Αγαπώ τον χρόνο! Κάθε μέρα, κάθε μήνας, κάθε αλλαγή του είναι κάτι τόσο μοναδικό στην ζωή μας μα εμείς μόνο συνήθεια και ρυτίδες στο πρόσωπο μετράμε… Άραγε ο χρόνος σε γερνά ή εσύ σε γερνάς που τον κοιτάς από την στιγμή που γιεννιέσαι σαν την αντίστροφη μέτρηση για την αποχώρησή σου από ετούτη τη ζωή;
Πώς να στο εξηγήσω πως δεν είναι έτσι, πώς να τα χωρέσω όλα τα νοήματα στις λέξεις μου, στα κείμενά μου, στην “διάρκειά” τους; Ο χρόνος είναι μια ακόμη διάσταση μέσα στην διάσταση που ζεις. Είστε μαζί και χώρια ταυτόχρονα, είστε ένα μα κι ο καθένας μια ξεχωριστή μονάδα μέσα στον χώρο και για να το αντιληφθείς χρειάζεται να αφεθείς να το αισθανθείς. Να το νιώσεις! Κανένας επιστήμονας ή συγγραφέας δεν θα καταφέρει να σου αποδώσει αυτή την εξήγηση καλύτερα από τα εντός σου…
Σε αφήνω τώρα λίγο πριν την εκπνοή αυτού του χρόνου να καταλαγιάσεις κάθε πόνο του, να φυλάξεις γερά μες στην καρδιά σου κάθε γέλιο του, να μετουσιώσεις κάθε εμπειρία του σε δύναμη για το αύριο! Μα μην ξεχάσεις σε παρακαλώ πως χρειάζεται να έχεις ανοιχτή την καρδιά σου ώστε ο χρόνος να μεγαλώνει και να αισθάνεσαι πως η ζωή σου δίνει ευκαιρίες όταν εσύ το επιλέγεις! Σου δίνει χρόνο μέσα στον χρόνο σου…
- Άνθισε την ομορφιά σου πέρα από τον χρόνο - 3 Ιανουαρίου 2020
- Για να γνωρίσεις τη ζωή, χρειάζεται να υποστείς πολλούς θανάτους εντός της… - 29 Μαΐου 2019
- Αποχώρησε από τον πόνο! Άσε τον ελεύθερο και προχώρα! - 6 Μαΐου 2019
