«Το έξω καθρεφτίζει το μέσα σας. Μην το τιμωρείτε, μάθετε από αυτό»
Όπως μπορεί να θυμάστε, πριν από λίγους μήνες παρουσιάσαμε τη συνέντευξη του Ύψιλον, του ανθρώπου που ήρθε από το μέλλον. Ο Ύψιλον μας απάντησε για το σύστημα υγείας στην εποχή του. Μπορείτε να διαβάσετε τη συνέντευξη εδώ.
Advertisment
Πριν λίγες μέρες ωστόσο, άλλη μια κλήση στο skype ήρθε να μας αναστατώσει. Αυτή τη φορά, στην οθόνη φάνηκε μια ελαφρώς ηλικιωμένη, επιβλητική γυναίκα, με μακριά γκρίζα μαλλιά. Το πιο εντυπωσιακό χαρακτηριστικό της ήταν τα καθηλωτικά σκουρόχρωμα μάτια της που ήταν λες και διαπερνούσαν τον συνομιλητή. «Είμαι η Δέλτα», είπε. «Έχω έρθει από το μέλλον και ήρθα για να σας δώσω συνέντευξη», συνέχισε. «Για ποιο θέμα θα θέλατε να μας μιλήσετε;», ρωτήσαμε. Σε αντίθεση με τον Ύψιλον που το άφησε πάνω μας, η Δέλτα είχε ήδη αποφασίσει το θέμα της συνέντευξης.
«Θα μιλήσω για τη Δικαιοσύνη», είπε κοφτά. «Ο Ύψιλον σας μίλησε για το σύστημα υγείας αλλά ο τρόπος που αντιμετωπίζουμε την υγεία στην εποχή μας είναι μόνο το ένα κομμάτι του παζλ. Αν δεν δείτε ολόκληρη την εικόνα δεν θα μπορέσετε να κατανοήσετε εύκολα τον πολιτισμό μου, που είναι και ο δικός σας μελλοντικός πολιτισμός. Έτσι, ήρθα να συμπληρώσω ένα κομμάτι αυτού του παζλ, τον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε και εφαρμόζουμε τη δικαιοσύνη. Είμαι στη διάθεσή σας να με ρωτήσετε αυτά που θέλετε», κατέληξε. Και αφού προετοιμαστήκαμε για λίγη ώρα, της θέσαμε της ερωτήσεις και σας τις παρουσιάζουμε.
Έχετε εγκληματικότητα στην εποχή σας;
Ναι, έχουμε, αν και είναι πολύ μικρή. Αντιλαμβανόμαστε την παραβατικότητα με έναν διαφορετικό τρόπο. Στην εποχή μας υπάρχει αρκετά μεγαλύτερη ελευθερία. Ο κάθε άνθρωπος είναι πραγματικά ελεύθερος να ορίζει την αυτοδιάθεσή του. Δεν τιμωρούμε τις επιλογές κανενός όσο αυτές αφορούν τον εαυτό του και δεν βλάπτουν κάποιον άλλον.
Advertisment
Αυτό που λέτε δεν μοιάζει πολύ διαφορετικό με τη σημερινή εποχή. Ούτε στην εποχή μας τιμωρείται κάποιος όσο δεν βλάπτει κάποιον άλλον.
Κάνετε λάθος. Στην εποχή σας, σε πολλά μέρη του πλανήτη, τιμωρείται η διαφορετική θρησκεία, ο διαφορετικός σεξουαλικός προσανατολισμός, η χρήση ουσιών, ακόμα και η διαφορετικότητα του φύλου. Σε ένα μεγάλο μέρος του κόσμου της εποχής σας, το να γεννηθείς γυναίκα είναι σα να γεννήθηκες με ελάττωμα. Άλλες χώρες επιτρέπουν την κατανάλωση οινοπνευματωδών ποτών και άλλες το απαγορεύουν. Άλλες χρησιμοποιούν παραισθησιογόνες ουσίες ως μέρος της θρησκευτικής τους τελετής και άλλες τις απαγορεύουν. Αλλού απαγορεύεται να έχεις διαφορετική θρησκεία από αυτήν, του κράτους στο οποίο ζεις και σε πολλές χώρες ακόμη,οι άνθρωποι δεν είναι ελεύθεροι να επιλέγουν τη σεξουαλική τους αυτοδιάθεση χωρίς νομικές επιπτώσεις.
Δεν θα συμφωνούσατε μαζί μου, λοιπόν, ότι στην εποχή σας ακόμα τιμωρείτε ανθρώπους επειδή απλά είναι ή επιλέγουν να ζουν διαφορετικά; Αυτό που κάνουμε διαφορετικά στην εποχή μας είναι ότι καθώς οι άνθρωποι έρχονται στη ζωή, μαθαίνουν να τιμούν τη διαφορετικότητά τους και με το πέρας της βασικής τους εκπαίδευσης έχουν μάθει όλα όσα χρειάζονται ώστε να τιμούν και να σέβονται τη διαφορετικότητα των άλλων. Έτσι, κανείς δεν νιώθει να απειλείται από τις επιλογές του άλλου.
Άρα να φανταστούμε ότι έχετε λιγότερους νόμους στην εποχή σας;
Έχουμε πραγματικά πολύ λίγους νόμους. Για την ακρίβεια, δεν αποτελούν νόμους αλλά κανόνες συνύπαρξης. Δεν βασιζόμαστε στην επιβολή της τάξης μέσω του φόβου και της απειλής. Υπάρχει τάξη διότι όλοι συμφωνούμε να υπάρχει. Εάν κάποιος ή κάποιοι διαφωνούν σε κάποια ζητήματα, τότε διενεργείται μια δημόσια ακρόαση ώστε να βρεθεί λύση. Η λύση προέρχεται από συλλογική εργασία των ειδικών οργάνων και μόνο εάν όλες οι πλευρές είναι ευχαριστημένες, γίνονται αλλαγές στους κανόνες συνύπαρξης.
Δηλαδή, θέλετε να πείτε ότι ακόμα κι αν ένας μόνο άνθρωπος έχει μια αντίρρηση, θα διενεργηθεί δημόσια ακρόαση; Δεν είναι αυτό πολύ δαπανηρό; Μοιάζει με μια ανέφικτη προσέγγιση.
Κάποια στιγμή, στο όχι μακρινό σας μέλλον, θα συνειδητοποιήσετε πραγματικά ότι όλα τα όντα που ζουν σε αυτό τον πλανήτη αποτελούν ένα σύστημα. Ο κάθε ένας είναι διαφορετικός αλλά είναι τόσο διαφορετικός όσο τα διάφορα κύτταρα που ανήκουν σε ένα και μοναδικό σώμα. Θα συνειδητοποιήσετε ότι όταν υποφέρει κάποιος σε μια άλλη άκρη του κόσμου, έχει επιπτώσεις και σε αυτούς που βρίσκονται στην αντίθετη πλευρά του πλανήτη. Ο πόνος είναι σύμπτωμα και μας ενημερώνει ότι κάτι δεν πάει καλά σε αυτό το σώμα που αποκαλούμε Γη.
Όταν μια ακίδα από το νύχι του ποδιού σας εισχωρεί στο δέρμα, τότε όλο το σώμα υποφέρει. Θα μπορούσατε να πείτε ότι πονάτε ολόκληροι. Το ίδιο συμβαίνει σε διαπλανητικό επίπεδο. Η Γη είναι ένα σώμα και εμείς αποτελούμε τα κύτταρά της. Όταν το κύτταρο του ποδιού εκπέμπει σήμα κινδύνου, τότε αναστατώνεται όλο το σώμα. Έτσι, όταν κάποιος διαφωνεί με την υπάρχουσα τάξη πραγμάτων, δεν τον αντιμετωπίζουμε ως έναν ξένο που πάει να μας βλάψει. Απεναντίας, αντιλαμβανόμαστε αυτόν τον άνθρωπο ως ένα μέρος του όλου που στέλνει ένα μήνυμα αλλαγής. Και έτσι, το παίρνουμε πολύ στα σοβαρά.
Άρα να φανταστούμε ότι δεν υπάρχουν επαναστάσεις και εξεγέρσεις στην εποχή σας, σωστά;
Υπάρχουν αλλά με τον τρόπο που σας περιέγραψα παραπάνω. Η βία δεν έχει θέση στον πολιτισμό μας. Είμαστε μια ευέλικτη κοινωνία που προσαρμόζεται στις αλλαγές. Και αυτοί που έχουν διαφορετικές ιδέες τιμώνται, δεν απωθούνται.
Φυλακές έχετε;
Έχουμε φυλακές αλλά πιστέψτε με, δεν έχουν σχέση με αυτό που εννοείται στη δική σας εποχή. Αυτό που εσείς αποκαλείτε φυλακή, εμείς το ονομάζουμε Κέντρο Εξέλιξης. Τα Κέντρα Εξέλιξης είναι υπερσύγχρονες εγκαταστάσεις σε φυσικά περιβάλλοντα, με χώρους διασκέδασης και ψυχαγωγίας και είναι στελεχωμένα με θεραπευτές που σκοπό έχουν να αποκαταστήσουν την ανισορροπία που έχει προκληθεί στο άτομο και στο σύνολο της κοινωνίας.
Αυτό που περιγράφετε δεν μοιάζει με φυλακή αλλά με χώρο διακοπών. Δεν είναι τιμωρία, είναι ανταμοιβή.
Δεν είναι ούτε τιμωρία, ούτε ανταμοιβή αλλά σίγουρα είναι ένας ιδανικός χώρος διακοπών. Όπως σας είπα και πριν, δεν τιμωρούμε. Αναγνωρίζουμε τον παραβάτη σαν ένα μέρος του οργανισμού που έχει τεθεί εκτός ισορροπίας και αναλαμβάνουμε να τον βοηθήσουμε να ξεκουραστεί, να θεραπευτεί και να βρει το δρόμο του. Πρέπει να καταλάβετε ότι όλοι αναλαμβάνουμε την ευθύνη για την παραβατικότητά του. Όπως ένας οργανισμός που νοσεί εκδηλώνει το σύμπτωμα σε ένα σημείο ώστε να υπάρχει η δυνατότητα της αποκατάστασης, έτσι κι εμείς βλέπουμε τον παραβάτη σαν το σύμπτωμα μια ανισορροπίας της κοινωνίας. Δεν κρατάμε κακία στον παραβάτη, απεναντίας θέλουμε να μάθουμε από αυτόν τι τον οδήγησε εκεί ώστε να δούμε τα δικά μας λάθη και να τα διορθώσουμε.
Δηλαδή, θέλετε να πείτε ότι δεν υπάρχουν απλά κακοποιά στοιχεία στην κοινωνία σας;
Δεν υπάρχουν αυτό που λέτε τόσο απλοϊκά «Κακοποιά Στοιχεία». Κανείς δεν γεννιέται κακός. Για πολλά χρόνια αντιμετωπίζαμε την παραβατικότητα σαν κάτι ξένο από εμάς. Αυτή ήταν απλά μια λάθος προσέγγιση. Δείτε τι συμβαίνει στην κοινωνία σας. Όταν κάποιος κάνει ένα έγκλημα, τον πιάνετε, τον βασανίζετε και τον τιμωρείτε. Η υπόλοιπη κοινωνία νιώθει ανακούφιση που επιτέλους μπήκε στη φυλακή γιατί έχει την ψευδαίσθηση ότι θα είναι πιο ασφαλής. Όμως δεν συμβαίνει αυτό, έτσι δεν είναι; Απεναντίας ξεφυτρώνει ένας άλλος εγκληματίας. Και όσο τους τιμωρείτε και τους αποβάλλετε από τη ζωή σας, τόσο εκείνοι αυξάνονται και τόσο πιο ειδεχθείς γίνονται οι πράξεις τους. Σήμερα έχετε παιδιά που σκοτώνουν με οπλοπολυβόλα άλλα παιδιά στα σχολεία τους, έχετε κανίβαλους, ανθρώπους που σκοτώνουν τα παιδιά τους, ανθρώπους που αποκεφαλίζουν επιδεικτικά μπροστά σε κάμερες και η κατάσταση θα συνεχίσει να επιδεινώνεται.
Η παραβατικότητα είναι το σύμπτωμα μιας ασθένειας της κοινωνίας όπως ακριβώς και τα συμπτώματα μιας πάθησης στο σώμα. Για πάρα πολλά χρόνια πολεμούσαμε τα συμπτώματα αλλά αυτά γίνονταν ολοένα και χειρότερα. Όπως σας είπε και ο Ύψιλον, μάθαμε σταδιακά να μην τα πολεμάμε αλλά να επικοινωνούμε μαζί τους. Συνειδητοποιήσαμε ότι το σύμπτωμα είναι το μέσο επικοινωνίας, ένας αγγελιοφόρος μιας ανισορροπίας. Αυτοί που αποκαλείτε «Κακοποιά Στοιχεία» λοιπόν είναι απλοί αγγελιοφόροι και μετά από πολλά χρόνια πόνου, μάθαμε να μην τους σκοτώνουμε αλλά να τους τιμούμε για το μήνυμά τους.
Ο Ύψιλον μας είπε ότι όταν ένας άνθρωπος ασθενεί στην εποχή σας, απομονώνεται στην αρχή ώστε να διερευνήσει ποιο πρόβλημα στη συνειδητότητά του δημιούργησε εξαρχής την ασθένεια. Αφού λοιπόν η παραβατικότητα είναι η ασθένεια της κοινωνίας, πως αντιμετωπίζετε εσείς σε πρώτη φάση ένα έγκλημα;
Όταν συμβαίνει ένα έγκλημα, τότε, ο παραβάτης εξηγεί τους λόγους που τον οδήγησαν σε αυτή την πράξη. Και ανάλογα με τη σοβαρότητα του εγκλήματος, δημιουργούνται τοπικές ομάδες σε κάθε γειτονιά που σκοπό έχουν να αναζητήσουν την ευθύνη τους και το πρόβλημα που οδήγησε στην εκδήλωση ενός εγκλήματος. Για πολλά χρόνια τώρα δεν συμβαίνουν σοβαρά εγκλήματα. Παλιότερα όμως, υπήρχαν περιπτώσεις που σταματούσαν τα σχολεία και οι εργασίες μέχρις ότου να εντοπιστεί το συλλογικό πρόβλημα. Όταν το εντοπίζαμε, το διορθώναμε και συνεχίζαμε κανονικά την καθημερινότητά μας.
Δεν είναι εύκολο να αποδεχτούμε ότι όλοι φέρουμε την ευθύνη για τις εγκληματικές πράξεις ενός μόνο ανθρώπου.
Το λέτε αυτό γιατί ακόμα αντιλαμβάνεστε τα πράγματα διαχωρισμένα. Αλλά αυτή είναι μια ψευδαίσθηση και θα την ανακαλύψετε στο όχι πολύ μακρινό μέλλον. Για να το θέσω πιο απλά και κατανοητά όμως, σκεφτείτε το εξής: Ένας άνθρωπος έρχεται στον κόσμο, μεγαλώνει σε μια οικογένεια, πηγαίνει σε ένα σχολείο, αποκτά φίλους πιάνει μια εργασία και κάποια στιγμή κάνει ένα έγκλημα. Είναι δυνατόν αυτός ο άνθρωπος να μην παρουσίασε ποτέ ούτε μια ένδειξη παραβατικότητας από τη στιγμή που γεννήθηκε μέχρι τη στιγμή που θα διαπράξει ένα έγκλημα; Είναι δυνατόν να μην υπήρξε κάποιο σημάδι ότι κάτι μέσα του υπέφερε; Ότι ένα μέρος του εαυτού του ήταν πληγωμένο; Ότι έστω κάτι ήθελε να αλλάξει στην κοινωνία; Σίγουρα υπήρξαν αυτά τα σημάδια. Άρα λοιπόν πρέπει να πάμε αφαιρετικά.
Γιατί στην εργασία του, στο σχολείο του, στην οικογένειά του δεν αντιλήφθηκαν τίποτα; Τι μέρος της ευθύνης έχει η οικογένεια, οι φίλοι, η εργασία του, το άμεσο περιβάλλον του; Το άμεσο περιβάλλον του περιβάλλεται κι αυτό από το δικό του άμεσο περιβάλλον. Και όπως καταλαβαίνετε, πολύ σύντομα φτάνουμε να αναζητήσουμε την ευθύνη σε κάθε άνθρωπο αυτής της κοινωνίας και σε όλη την κοινωνία συλλογικά. Αισθανόμαστε ευγνώμονες για τον αγγελιοφόρο που μας βοήθησε να δούμε ένα προβληματικό σημείο και τον βοηθούμε να επανέλθει. Αυτό είναι όλο. Δεν είναι στην πραγματικότητα τόσο μακριά από τη λογική σας, έτσι δεν είναι;
Όχι, δεν είναι πράγματι τόσο μακριά, έτσι όπως το θέσατε. Για να εφαρμοστεί όμως μάλλον θα πάρει χρόνο.
Ναι, θα πάρει χρόνο. Μας πήρε χρόνο αλλά θα γίνει.
Υπάρχει κάτι που θα θέλατε να πείτε στους ανθρώπους της δικής μας εποχής;
Το έξω καθρεφτίζει το μέσα σας. Μην το τιμωρείτε, μάθετε από αυτό. Τιμήστε τη διαφορετικότητα, μη την φοβάστε. Ζήστε τη ζωή σας και αφήστε τους άλλους να ζήσουν τη δική τους ζωή.
