Photo: Author/Depositphotos
Αν είστε από αυτούς που έχετε ερωτευτεί και έχετε δει τις σχέσεις να διαλύεται μετά από κάποιο διάστημα, ίσως να έχετε αναρωτηθεί ποιος είναι ο πραγματικός λόγος που χωρίζετε από ανθρώπους που στην αρχή μπορεί να πιστεύατε ότι ήταν οι ιδανικοί σύντροφοι. Ο μοριακός βιολόγος, Dr Bruce Lipton, έχει μια απάντηση στο εκπληκτικό βιβλίο του “Το Φαινόμενο του Μήνα του Μέλιτος“, Εκδόσεις Link Media.
Advertisment
Είχατε τις καλές δονήσεις στο φουλ. Πετούσατε στα σύννεφα από τα φίλτρα αγάπης που έρεαν στο σώμα σας. Σιγομουρμουρίζατε όλα τα ερωτικά τραγούδια που ξέρατε και, επιτέλους, έβγαζαν νόημα.
Είχατε δημιουργήσει το Φαινόμενο του μήνα του μέλιτος με την αγάπη της ζωής σας και ξέρατε ότι, αυτή τη φορά, θα κρατούσε για πάντα. Μόνο που δεν κράτησε. Κατέρρευσε και σας άφησε συντετριμμένους και κατακυριευμένους από την ιδέα του τι θα μπορούσε να ήταν. Και με την απορία: πώς κάτι τόσο μαγικό κατάντησε μια ατέλειωτη σειρά πικρόχολων καυγάδων και, αν ήσασταν παντρεμένοι, σ΄ένα τόσο πικρό διαζύγιο;
Στο κάτω-κάτω της γραφής, θέλατε να πετύχει. Πιστεύατε ότι θα τα καταφέρνατε. Ίσως, σκέφτεστε, ότι η Βιολογία της Πεποίθησης να δουλεύει μια χαρά για τους άλλους, όχι και για σας. Κι όμως, δουλεύει! Υπάρχει, ωστόσο, μια παγίδα που εξηγεί για ποιο λόγο η θετική σκέψη και η πίστη, από μόνες τους, δεν έχουν αποτέλεσμα.
Advertisment
Η παγίδα είναι πως όσο ήσασταν τόσο στενά συνδεδεμένοι με τον/την σύντροφό σας εκείνες τις ευτυχισμένες πρώτες μέρες ή και μήνες, οι συμπεριφορές και οι αντιδράσεις σας ήταν υπό τον έλεγχο του συνειδητού νου σας. Ο συνειδητός νους είναι ο «δημιουργικός» νους μας, αυτός που λειτουργεί για λογαριασμό των προσδοκιών και των επιθυμιών μας. Και γι΄αυτό, όταν τα συνειδητά μυαλά δύο εραστών διεμπλέκονται, δημιουργούν μαζί μια μαγική αρμονία.
Επειδή οι σύντροφοι στο μήνα του μέλιτος, λειτουργούν με βάση τις πιο βαθιές επιθυμίες και τους πόθους τους, το αποτέλεσμα της αλληλεπίδρασής τους είναι …. ιδού: ο Παράδεισος επί Γης! Ωστόσο, με το πέρασμα του χρόνου, ο συνειδητός νους σας αρχίζει και βαραίνει από σκέψεις που έχουν να κάνουν με την καθημερινότητα – τον οικογενειακό προϋπολογισμό, τις καθημερινές αγγαρείες, την οργάνωση του Σαββατοκύριακου.
Το συνειδητό μυαλό μας μετακινείται από το πώς θα δημιουργήσει την εμπειρία του μήνα του μέλιτος, στη διαχείριση και τους τρόπους για να ανταπεξέλθει στις αναγκαιότητες της καθημερινότητας. Το αποτέλεσμα είναι ο συνειδητός νους να παραδίδει τον έλεγχο των συμπεριφορών μας σε προκαθορισμένους προγραμματισμούς που έχουν αποθηκευτεί στον υποσυνείδητο νου. Κι έτσι, σε ένα ζευγάρι, ξαφνικά εμπλέκονται τέσσερα μυαλά αντί για δύο. Και αυτές οι δύο «επιπλέον» υποσυνείδητες νοητικές δυνάμεις μπορούν να προξενήσουν χάος στις «Για-πάντα-μαζί» σχέσεις. Όταν ο συνειδητός νους μας πάψει να δίνει σημασία στη στιγμή, χάνουμε τον έλεγχο της δημιουργίας του «μήνα του μέλιτός» μας, επειδή, χωρίς να το θέλουμε, υιοθετούμε προγραμματισμένες συμπεριφορές τις οποίες αποκτήσαμε μέσω των εξελικτικών εμπειριών μας.
Για πάρα πολλά ζευγάρια, μόλις αυτός ο υποσυνείδητος προγραμματισμός έρθει στο προσκήνιο, η λάμψη του μήνα του μέλιτος χάνεται πολύ γρήγορα. Αυτό δεν προκαλεί έκπληξη, γιατί οι περισσότερες από τις συμπεριφορές που είναι εντυπωμένες στον υποσυνείδητο νου, έχουν αποκτηθεί κυρίως από την παρατήρηση και την υιοθέτηση συμπεριφορών άλλων ανθρώπων (που συχνά είναι αρνητικές και απογοητευτικές) – κυρίως των γονιών μας, της άμεσης οικογένειάς μας, του περίγυρου και του πολιτισμικού μας περιβάλλοντος.
Αρχίζετε και βλέπετε στον/στην σύντροφό σας (και στον εαυτό σας), μια πλευρά που ποτέ δεν ανέκυψε όσο διαρκούσε ο «μήνας του μέλιτος». Όταν ο συνειδητός νους πάψει να ασχολείται με την παρούσα στιγμή, αυτόματα και, το κυριότερο, υποσυνείδητα, υιοθετούμε συμπεριφορές που έχουμε αντιγράψει από άλλους.
Ας δούμε ένα σενάριο που μπορεί να σας φανεί οικείο. Απολαμβάνετε το φαινόμενο του μήνα του μέλιτος, γεμάτοι αγάπη για το σύντροφό σας, που σας συμπαραστέκεται και φωτίζει τη ζωή σας. Και μια μέρα του κάνετε μια απλή ερώτηση, όλο αγάπη. Δεν σκέφτεται πόσο υπέροχη είναι η σχέση σας. Το συνειδητό μυαλό του είναι απασχολημένο με την επισκευή του αυτοκινήτου ή την πληρωμή ενός δανείου, οπότε αντιδρά ανακλαστικά και απαντάει με άσχημο ύφος “Άσε με ήσυχο”. Σοκαρισμένη, απαντάτε “Ποιος είσαι εσύ;”
Μόλις βιώσατε τη στιγμή που, συνήθως, ο “μήνας του μέλιτος” αρχίζει να καταρρέει. Απάντησε τόσο υποσυνείδητα, που δεν κατάλαβε καν ότι το ύφος του ήταν άσχημο. Και αντιδρώντας σε μια ερώτηση, που εξέλαβε ως προσωπική επίθεση για τον χαρακτήρα του, αμύνεται για να υπερασπιστεί τον εαυτό του μέχρι τέλους. Σκέφτεται: Με κατηγόρησε ότι δεν είμαι αυτός που είμαι. Είμαι ο ίδιος άνθρωπος. Αυτός που ήμουν πάντα. Τι λέει τώρα; Τι πρόβλημα έχει; Γιατί Γκρινιάζει;
Την ίδια ώρα, εσείς από την πλευρά σας, σκέφτεστε: “Που είναι ο τρυφερός άντρας που παντρεύτηκα; Ο συνειδητός νους σας αποσπάται από την παρούσα στιγμή και αρχίζει να ασχολείται με τη δυσάρεστη κατάσταση στην οποία βρεθήκατε ξαφνικά. Κι έτσι, υποσυνείδητα και χωρίς να το καταλαβαίνετε, επιστρέφετε κι εσείς στις μέχρι τότε κρυμμένες , υποσυνείδητες συμπεριφορές που έχετε υιοθετήσει από την οικογένεια και την κουλτούρα σας. Τώρα, είναι η σειρά του συντρόφου σας να εκπλαγεί που, η κάποτε γλυκιά σύζυγός του, αρχίζει την κριτική και τις κατηγορίες, καθώς και άλλες, καθόλου τρυφερές αντιδράσεις, τις οποίες έχετε αντιγράψει από τους γονείς σας.
Όσο τα θέματα της καθημερινότητας, αρχίζουν να απασχολούν ολοένα και περισσότερο το συνειδητό μυαλό σας, τόσα περισσότερα δυσαρμονικά υποσυνείδητα μοτίβα συμπεριφορών αρχίζουν να αναδύονται στην επιφάνεια. Σύντομα, αλλάζετε και οι δύο στάση, από την εκτίμηση του/της συντρόφου σας, στην εστίαση στα άσχημα, κατά καιρούς, ξεσπάσματα του/της. Και οι δύο γίνεστε αμυντικοί και αρχίζετε την κριτική για τα ελαττώματα του άλλου: Δεν καθαρίζει ποτέ του, δεν ξανακλείνει ποτέ της την οδοντόκρεμα κ.ο.κ. Πράγματα που δεν τους δίνατε την παραμικρή σημασία στο πρώτο φως του έρωτά σας, αρχίζουν τώρα να σας ενοχλούν.
Και κάπως έτσι, λέει ο Dr Lipton, ότι φτάνει η σχέση σε ένα δραματικό τέλος και ο έρωτας μετατρέπεται σε χάος. Το μυστικό; Να προσπαθούμε να μην χάνουμε τη στιγμή. Να είμαστε όσο το δυνατόν περισσότερο παρόντες. Να μην αφήνουμε τη συνήθεια να διαβρώσει αυτό το πολύτιμο συναίσθημα. Και ίσως ο έρωτας να μην κρατάει πράγματι για πάντα αλλά ίσως εξελιχθεί σε μια σχέση ψυχικής αγάπης με το σύντροφό μας.
