Photo: Author/Depositphotos
Για πολλούς ανθρώπους, η έκφραση των συναισθημάτων τους αποτελεί μια δύσκολη υπόθεση. Φοβούνται ότι μπορεί να είναι επώδυνα ειλικρινείς για τους άλλους και για τον εαυτό τους και κυρίως δεν μπορούν να βρουν τις κατάλληλες λέξεις για να εκφράσουν τις εσωτερικές συγκρούσεις τους. Το να κρατάμε όλα μας τα συναισθήματα για τον εαυτό μας μπορεί να αποβεί εξαιρετικά ζημιογόνο για εμάς και για όσους από εμάς δεν μπορούν να βρουν τον τρόπο να εκφράσουν το συναισθηματικό χάος που βιώνουν. Πριν βέβαια βρεθεί ένας ξεχωριστός για τον καθένα τρόπος έκφρασης, μπορεί να υπάρχει και η άρνηση που πρέπει να ξεπεραστεί.
Advertisment
Οι «μάχες» που καθημερινά δίνουν οι άνθρωποι που δυσκολεύονται να εκφραστούν
1. Για τα άτομα που δυσκολεύονται να εκφραστούν, τα δάκρυα έρχονται πάντα στη λάθος στιγμή. Το κλάμα δεν είναι κάτι που συμβαίνει με φυσιολογικό τρόπο. Μπορεί να βρίσκονται σε πολύ ήρεμα πλαίσια, σε ένα τελείως άσχετο περιβάλλον και κάτι να πυροδοτήσει τα δάκρυα, τα οποία βγαίνουν με μεγάλη ένταση.
2. Όταν τους ρωτάει κάποιος πώς είναι σήμερα, σχεδόν πάντα η απάντηση τους θα είναι «μια χαρά», ακόμα και αν δεν είναι καθόλου. Πέρα από τα ξαφνικά και έντονα ξεσπάσματα που σπάνια έχουν, οι περισσότεροι άνθρωποι αποφεύγουν να εκφράζονται σε μικρά ή και μεγάλα πλήθη.
3. Μια από τις δυσκολίες τους αποτελεί και το γεγονός ότι δυσκολεύονται πολύ να θάψουν και να απωθήσουν τα συναισθήματα τους άμεσα και με ευκολία. Γι’ αυτό και συχνά εξαφανίζονται στην άνεση και την ιδιωτικότητα του σπιτιού τους και μένουν να παλεύουν μόνοι τους, χωρίς να αφήνουν κάποιο άλλο άτομο να τους βοηθήσει.
Advertisment
Διαβάστε:
Πως να μετατρέψεις τον πόνο σε δύναμη
12 φράσεις που χρησιμοποιούν οι άνθρωποι που έχουν ενσυναίσθηση
4. Όπως και με τα αρνητικά συναισθήματα, έτσι και με τα θετικά, τα άτομα που δυσκολεύονται να εκφραστούν, δύσκολα θα ομολογήσουν ότι αγαπούν κάποιον. Πολλές φορές, νιώθουν ότι πιέζονται όταν πρέπει να ανταποκριθούν στα συναισθήματα αγάπης και έρωτα του συντρόφου τους. Επιπροσθέτως, το βρίσκουν πολύ δύσκολο να συγκινηθούν σε στιγμές που συνήθως άλλοι άνθρωποι το κάνουν χωρίς προσπάθεια, όπως σε γάμους, κηδείες, ή τελετές αποφοίτησης. Το ζήτημα εδώ είναι ότι το περιβάλλον του ατόμου συνήθως νομίζει εσφαλμένα ότι αφού δεν συγκινούνται εμφανώς, είναι απαθείς και αναίσθητοι.
5. Σε περίπτωση, που ζητηθεί σε ένα τέτοιο άτομο να εκφραστεί και νιώσει πιεσμένο, ένα βασικό πράγμα θα έρθει στο νου του: πώς να την γλυτώσει. Η φυγή είναι η καλύτερη λύση γι’ αυτό, ειδικά σε περιπτώσεις που δεν θέλει να μπει στη διαδικασία σύγκρουσης, κάτι που πιθανώς να αποκαλύψει τον θυμό του.
6. Ο σαρκασμός αποτελεί ένα πολύ βοηθητικό εργαλείο για τα άτομα που δυσκολεύονται να εκφραστούν. Ο σαρκασμός καταφέρνει πολλές φορές να αποσπά την προσοχή από τα πραγματικά θέματα και να μας βγάζει από τη δύσκολη θέση να απαντήσουμε με συναίσθημα.
Προσοχή όμως: δεν πρέπει να τον συγχέουμε με την αναισθησία. Ο σαρκασμός έχει τα όρια του, καθώς είναι πολύ άσχημο να πληγώνεις κάποιον για να την γλυτώσει εσύ!
7. Πολλοί τέτοιοι άνθρωποι βρίσκουν τις αγκαλιές μια βασανιστική διαδικασία. Για την ακρίβεια, κάθε μορφή δημόσιας επίδειξης τρυφερότητας τους προβληματίζει. Όπως επίσης, το βρίσκουν δύσκολο να αγκαλιαστούν και να έρθουν πολύ κοντά με τους αγαπημένους τους ανθρώπους. Αποτελεί κάτι σαν αντανακλαστικό για αυτούς.
8. Μια άλλη δυσκολία που μπορεί να αντιμετωπίζουν είναι τα δώρα. Προτιμούν να μην τους κάνουν δώρα, γιατί ποτέ δεν μπορούν να είναι τόσο εκστατικοί ή ενθουσιώδεις, όπως βλέπουν ότι είναι οι άλλοι άνθρωποι.
9. Κάποιοι από τους ανθρώπους που δυσκολεύονται να εκφραστούν, βρίσκουν εύκολο το να παίξουν το χαρτί του θύματος. Αυτό σημαίνει ότι όποτε τα βρίσκουν σκούρα, όποτε πιέζονται, πρέπει να εκφραστούν ή ακόμα και να πάρουν την ευθύνη για κάτι σοβαρό, καταφέρνουν, παίζοντας το «θύματα», να βγαίνουν από τη δύσκολη θέση.
10. Συχνά νομίζουν ότι οι άλλοι μπορούν να διαβάσουν τη σκέψη τους. Αυτό είναι αρκετά δυσλειτουργικό. Καθώς φοβούνται μην αποκαλυφθούν τα συναισθήματα τους, στέκονται κάποιες φορές επιθετικά και καχύποπτα απέναντι στους άλλους, γιατί στην ουσία νιώθουν εκτεθειμένοι. Αυτό μπορεί να αποτελέσει εμπόδιο στη διαδικασία κοινωνικοποίησής τους.