Θα ‘ρθει μια μέρα που θα μας βρει το σπίτι μας, θα το δεις
Θα ‘ρθει μια μέρα, θα το δεις.
Δεν θα λέμε πως θα πάνε όλα καλά και η ευτυχία θα πάψει να είναι ένας αγώνας άγονος.
Θα ‘ρθει μια μέρα που οι πληγές θα επουλώνονται γρήγορα και θα νιώθουμε σουπερήρωες.
Θα ‘ρθει μια μέρα που στωικά θα μας κατσικωθεί το σήμερα και θα χουμε για αρωγό την στιγμή.
Θα ‘ρθει μια μέρα που δεν θα παραμιλάς τις αλήθειες στον ύπνο σου.
Θα ‘ρθει μια μέρα που δεν θα έχω και πολλά να σου πω γιατί θα γνωρίζω πως στα λόγια κατοικούν όλες μου οι αδυναμίες.
Θα ‘ρθει μια μέρα που μέσα απο τις πράξεις μας θα αναγεννηθούμε σε κινητές εγκυκλοπαίδειες.
Θα ‘ρθει μια μέρα που το κυνήγι της προσμονής θα ανήκει σε ένα κομμάτι ιστορίας. Θα το διαβάζουν τα παιδιά και θα γελάνε με την ανοησία μας.
Θα ‘ρθει μια μέρα που οι ποιητές θα πάρουν το αίμα τους πίσω.
Θα ‘ρθει μια μέρα που οι φιλόσοφοι θα βρουν καταφύγιο και η λέξη μεταφυσικό θα δεις πως ήταν το κόκκινο φανάρι της ανημποριάς μας να κατανοήσουμε.
Θα έρθει μια μέρα που οι Θρησκείες θα γίνουν ένα πρόσωπο και θα είναι το δικό σου.
Θα ‘ρθει μια μέρα που οι νεκροί αθάνατοι φίλοι μας θα έχουν πετύχει τον στόχο τους.
Θα ‘ρθει μια μέρα που η ζωή θα ρέει χωρίς άλυτα προβλήματα και χαμένους μονόκερους.
Θα ‘ρθει μια μέρα που δεν θα φοβάμαι μην σε πληγώσω με την απουσία μου.
Θα είσαι μόνος σου, θα είμαι μόνη μου. Και δεν θα είναι πια πολύπλοκο. Καμία υποχθόνια δύναμη δεν θα έχει πάνω μας η μοναξιά.
Θα ‘ρθει μια μέρα που τα αντίο θα κρέμονται ανυπόστατα.
Θα ‘ρθει μια μέρα που οι σκέψεις δεν θα μας ελέγχουν.
Θα ‘ρθει μια μέρα που δεν θα χρειαζόμαστε τηλεσκόπια και δορυφόρους για να παρατηρούμε Γαλαξίες. Θα μας είναι αρκετό να κλείνουμε τα μάτια.
Θα ‘ρθει μια μέρα που δεν θα υπάρχουν σύνορα, που δεν θα προσκυνάμε χαρτιά, που δεν θα θέλω να μου ανήκεις. Που δεν θα θέλω να ανήκω.
Θα ‘ρθει μια μέρα που στον καθρέφτη σου θα αναγνωρίσεις το μηδέν. Και τότε στο υπόσχομαι. Θα μπουχτίσουμε Ανθρωπιά. Δεν θα μιλάμε πια για χαμένους Παράδεισους. Δεν θα αναζητάμε την αλληγορία στον κήπο της Εδέμ και θα είμαστε χαρούμενοι που η Εύα δάγκωσε το μήλο.
Θα ‘ρθει μια μέρα που δεν θα έχουμε ανάγκη να έρθει καμία μέρα.
Θα ‘ρθει μια μέρα που θα μας βρει το σπίτι μας. Θα το δεις.
“Ιερή Γνωριμία” – Ζαχαρούλα Βαλαβάνη, εκδόσεις Άνιμα
Photo: Author/Depositphotos
- Άλφρεντ Άντλερ: «Οι μόνοι φυσιολογικοί άνθρωποι είναι αυτοί που δεν γνωρίζουμε πολύ καλά» - 7 Νοεμβρίου 2019
- Συμβιβάσου λίγο, μεγαλώνεις. Ή και όχι - 24 Οκτωβρίου 2018
- Σχέσεις αγάπης ή σχέσεις ανάγκης; - 5 Ιουλίου 2018
- Τι σημαίνει να αγαπάς τον εαυτό σου; - 16 Απριλίου 2018
- Έρωτας, αγάπη και όρια - 27 Αυγούστου 2017
- Όταν δεν εκτιμούν αυτό που δίνεις, μάθε να φεύγεις! - 22 Αυγούστου 2017
- Διώξε τα ξένα σωστά και κάνε τα δικά σου λάθη - 11 Ιουνίου 2017
- Ιερή Γνωριμία – Ζαχαρούλα Βαλαβάνη - 17 Απριλίου 2017
- Η αγάπη θεραπεύει, δεν ψάχνει φταίχτες - 12 Απριλίου 2017
- Θα ‘ρθει μια μέρα που θα μας βρει το σπίτι μας, θα το δεις - 9 Απριλίου 2017
