Έχετε παρατηρήσει ότι όταν ακούτε ένα τραγούδι που σας αρέσει πολύ, η καρδιά σας χτυπά πιο γρήγορα, ανατριχιάζετε στα χέρια και ένα κομμάτι σας νιώθει πως πετά; Αν ναι, δεν είστε οι μόνοι. Ωστόσο, και σύμφωνα με μια νέα έρευνα, οι άνθρωποι που ανατριχιάζουν, όταν ακούνε ένα όμορφο κομμάτι είναι βιολογικά διαφορετικοί. Αυτό συνεπάγεται ότι μπορεί να θεωρηθούν πραγματικά ξεχωριστοί.
Η μελέτη διεξήχθη από τον Matthew Sachs, έναν μεταπτυχιακό φοιτητή που ήθελε να εξετάσει την επίδραση της μουσικής στον εγκέφαλο στο Πανεπιστήμιο της Νότιας Καλιφόρνια. Στην έρευνα πήραν μέρος 20 φοιτητές, 10 από τους οποίους ανέφεραν να ανατριχιάζουν ενώ άκουγαν το αγαπημένο τους τραγούδι και 10 που δεν ανέφεραν παρόμοια εμπειρία.
Advertisment
Η ομάδα των ερευνητών με επικεφαλή τον Sachs αναζήτησε ευρήματα από αξονικές εγκεφαλικές τομογραφίες και των δύο ομάδων. Οι φοιτητές που ανέφεραν αίσθηση παρόμοια με ρίγη, βρέθηκε ότι έχουν ένα σημαντικά υψηλό αριθμό νευρωνικών συνδέσεων ανάμεσα στον οσφρητικό τους φλοιό, τα κέντρα συναισθηματικής επεξεργασίας και στον προμετωπιαίο λοβό. Ο τελευταίος εμπλέκεται σε υψηλές γνωστικές λειτουργίες, όπως η επεξεργασία του νοήματος ενός τραγουδιού.
Ο Sachs παραδέχτηκε ο ίδιος ότι το πείραμά του ήταν μικρό και ότι το φαινόμενο είναι δύσκολο να ερευνηθεί. Εξάλλου, δεν είναι ασυνήθιστο να ανατριχιάζουμε λόγω συγκεκριμένων τραγουδιών, με τα οποία έχουμε συνδέσει μοναδικές αναμνήσεις. Για να αποδείξει πιο συνοπτικά ότι οι άνθρωποι που συνδέονται με τη μουσική είναι ελαφρώς διαφορετικοί από βιολογικής απόψεως, ο Sachs διεξάγει μια διαχρονική έρευνα (follow-up), κατά την οποία εξετάζει τα μοτίβα δραστηριότητας των ανθρώπινων εγκεφάλων, όσο οι συμμετέχοντες ανατριχιάζουν, ακούγοντας μουσική. Ελπίζει έτσι ότι θα καταλάβουμε περισσότερα για το τι συμβαίνει ακριβώς νευρολογικά.
Από εξελικτική άποψη, τα ρίγη αποτελούν την απόκριση του οργανισμού στο κρύο και στον κίνδυνο. Ο Sachs εξηγεί: «Όταν οι τρίχες μας σηκώνονται και απειλούμαστε, εμείς φαινόμαστε μεγαλύτεροι». Συγκεκριμένοι ήχοι, όπως ψηλές νότες ή φαλτσέτα, επίσης τραβούν το ανθρώπινο ενδιαφέρον, επειδή ακούγονται σαν ένα σήμα κινδύνου. Από την άλλη πλευρά, όταν ακούγεται μουσική, ο εγκέφαλος μπαίνει σε μια «ασφαλή λειτουργία», θα λέγαμε, και νιώθουμε κυρίως απόλαυση, παρά ανησυχία.
Advertisment
Σύμφωνα με την νευροεπιστήμονα Jessica Grahn, που μελετά τη μουσική από την πλευρά της νευροεπιστήμης στο Δυτικό Πανεπιστήμιο του Καναδά, οι άνθρωποι ακούνε μουσική, επειδή τους προκαλεί, με τρόπους παρόμοιους, την αίσθηση σαν να μπαίνουν σε ένα στοιχειωμένο σπίτι ή να παρακολουθούν ένα θρίλερ. Η μουσική προσφέρει ψυχαγωγία και προκαλεί τις εξελικτικές μας αντιδράσεις.
