Έχω τονίσει κατ΄επανάληψη ότι όσο βασανίζεστε να βρείτε τη σημασία της απιστίας, ο χρόνος είναι με το μέρος σας. Στο τέλος πολλοί άνθρωποι μπορεί να αναγνωρίσουν ότι η αποκάλυψη, όσο κι αν πόνεσε, ήταν ένα ξυπνητήρι που τους ώθησε να αναθεωρήσουν τις συνθήκες του γάμου τους.
Αν το ζευγάρι περάσει μέσα από αυτή τη διαδικασία και αντιμετωπίσει τον πόνο, θα έρθει πιο κοντά. Οι σύζυγοι ανακαλύπτουν ότι ωρίμασαν και γίνονται καλύτεροι φίλοι. Έφτασαν μέχρι το χείλος του γκρεμού και αντιλήφθηκαν τον κίνδυνο. Δεν θέλουν να ξαναφτάσουν ποτέ σε εκείνο το σημείο και κάνουν προσπάθειες προκειμένου ο γάμος τους να αλλάξει για πάντα. Η μεγαλύτερη αλλαγή είναι όταν φτάνουν σε ένα επίπεδο επικοινωνίας και ειλικρίνειας που ποτέ δεν είχαν φανταστεί.
Advertisment
Ορισμένοι αντιλαμβάνονται ότι ο άπιστος θέλει να διατηρήσει τον γάμο, αλλά δεν μπορεί. Μια πελάτισσά μου, σύζυγος ενός πολύ φιλάρεσκου άντρα, έθεσε το θέμα ως εξής: « Ο σύζυγός μου ήρθε σε μένα ακόμη μια φορά, για να μου πει ότι λυπάται και ότι δεν ήθελε να με πληγώσει. Μετά από είκοσι πέντε χρόνια γάμου, μου ήρθε η αναλαμπή: σκέφτηκα ότι τον έχω ακούσει να το λέει αυτό χιλιάδες φορές.
Ήταν σαν να είδα για πρώτη φορά τα πράγματα καθαρά, μια σειρά από παραδοχές και συγνώμες. Έτσι, τελικά, συμφιλιώθηκα με την ιδέα ότι δεν θα μπορέσω ποτέ να τον αλλάξω, όπως ούτε αυτός μπορεί να αλλάξει τον εαυτό του. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να φύγω για τη δική μου προστασία».
Είχα δει την Ελένη και τον σύζυγό της, τον Μανώλη, αρκετά χρόνια πριν προκύψει η εξωσυζυγική σχέση. Εκείνη την εποχή η Ελένη ήθελε πάρα πολύ να βελτιωθεί ο γάμος της αλλά δεν μπορούσε άλλο να υποφέρει τη σιωπή. Ένιωθε ότι ο Μανώλης δεν έδινε πολλά στη σχέση τους και η ίδια έκανε ό,τι μπορούσε για να τον βοηθήσει να το καταλάβει. Μετά έπεσε σε κατάθλιψη, αλλά αυτός δεν έδειξε να ενδιαφέρεται, ούτε την υποστήριξε, όπως τόσο πολύ ήθελε εκείνη.
Advertisment
Όταν του επιτέθηκε, ο Μανώλης έγινε έξαλλος. Τον απείλησε με διαζύγιο και τότε εκείνος αποφάσισε ότι η θεραπεία δεν του ταίριαζε και αποσύρθηκε. Η Ελένη ήρθε σε μερικές ακόμη συνεδρίες, στις οποίες παραδέχτηκε κλαίγοντας ότι δεν μπορούσε να υποφέρει τον γάμο, αλλά έβρισκε εξίσου ανυπόφορη τη σκέψη του διαζυγίου. «Ξέρω ότι μέσα σ΄αυτό το κέλυφος υπάρχει ένας καλός άνθρωπος και είμαι αποφασισμένη να τον βρω», μου είπε και σ΄εκείνο το σημείο εγκατέλειψε τη θεραπεία της.
Μερικά χρόνια αργότερα πήρα ένα τηλεφώνημα από την Ελένη, η οποία μου ζήτησε να τη δω όσο πιο γρήγορα γινόταν. Μόλις κάθισε απέναντί μου, μου είπε: «Νομίζω ότι είμαι ερωτευμένη». Καθώς περιέγραφε τον εραστή της, της είπα ότι είχε βρει έναν καινούριο Μανώλη, ένα άλλο «ακατέργαστο διαμάντι», και ξεκινήσαμε να συζητάμε για ποιο λόγο είχε συμβεί αυτό.
Καθώς περιέγραφε τη σχέση των γονιών της, θυμήθηκε ότι η μητέρα της αφιέρωσε τη ζωή της στην προσπάθεια, όπως πολύ συχνά έλεγε στην κόρη της, «να βγάλει έξω τον καλό εαυτό του μπαμπά». Η Ελένη γέλασε: «Νομίζω ότι κάνω στον Μανώλη, ό,τι έκανε η μαμά μου με τον πατέρα μου». Ωστόσο, δυσκολεύτηκε πολύ όταν της υπέδειξα να εξερευνήσει τις ομοιότητες της σχέσης της με τον Μανώλη και της σχέσης της με τον εραστή της.
Όπως ήταν αναμενόμενο, η Ελένη ζήτησε από τον Μανώλη να χωρίσουν και, φυσικά, κέρδισε αμέσως την προσοχή του. Τη σόκαρε το γεγονός ότι μόλις αυτός έγινε διαθέσιμος, εκείνη απομακρύνθηκε περισσότερο. Λίγο μετά το χωρισμό τους, όμως, παραδέχτηκε ότι ακολουθούσε και πάλι το ίδιο «μοντέλο», αυτή τη φορά με τον εραστή της. Ξαφνικά συνειδητοποίησε όλα τα μικρά ελαττώματα του εραστή της, τα οποία μέχρι τότε αγνοούσε. Έτσι αποφάσισε να μείνει μακριά τόσο από το Μανώλη όσο και από τον εραστή της.
Για αρκετούς μήνες η Ελένη έμεινε μόνη και συνέχισε να εξερευνά στη θεραπεία τα μηνύματα που είχε πάρει από το σπίτι της ως παιδί. Κατάλαβε ότι δεν ήθελε να «διορθώσει» πια κανέναν. Μετά από λίγο αποφάσισε ότι επιθυμούσε να επανεξετάσει τον γάμο και ζήτησε από τον Μανώλη να το κάνουν μαζί. Εκείνος συμφώνησε και μια μέρα της πρότεινε να αρχίσουν να βγαίνουν πάλι ως ζευγάρι, έτσι όπως έκαναν όταν ήταν φοιτητές, και να δουν πώς θα πάει. Η Ελένη δέχτηκε, αλλά του είπε ότι θα έπρεπε να λύσει κάποια θέματά του, γιατί εκείνη δεν επιθυμούσε πια να «σώζει» κανέναν.
Ο Μανώλης αποφάσισε να κάνει μαζί μου μερικές ατομικές θεραπευτικές συνεδρίες (δηλαδή μόνο για κείνον). Εκεί κατάλαβε ότι είχε γίνει ίδιος με τον πατέρα του. Τον ενοχλούσε πολύ το πώς ο πατέρας του παραμελούσε τη μητέρα του, και ο ίδιος έπαιρνε πάντα το μέρος της όταν μάλωναν. Είχε δώσει χιλιάδες υποσχέσεις στον εαυτό του ότι όταν θα παντρευόταν, θα γινόταν πολύ καλύτερος σύζυγος. Έτσι, ένιωσε σοκαρισμένος συνειδητοποιώντας πόσο έμοιαζε στον πατέρα του τελικά. Δούλεψε πολύ πάνω σ΄αυτό και σύντομα αυτός και η Ελένη ήταν πάλι μαζί. Και οι δυο συμφώνησαν ότι είχαν μάθει πολλά από τον πόνο της απιστίας.
Να θυμάστε
Η αποκάλυψη της απιστίας δεν είναι πάντα η χαριστική βολή του γάμου.
Δεν είναι σημαντικό να παίρνετε γρήγορες αποφάσεις όταν η απιστία δεν έχει αποκαλυφθεί.
Παραδοχή και μετάνοια είναι απαραίτητα για να επιβιώσει μια σχέση μετά την απιστία.
Ο χρόνος και η διερεύνηση της σημασίας της απιστίας είναι απαραίτητα συστατικά για την επιβίωση μετά από αυτήν.
“Απιστία κρίση, κίνδυνος ή ευκαιρία;” Τένια Μακρή εκδόσεις Μέλινο
