Ακόμη και η σκιά της πιο ισχνής ανάσας
σμιλεύει όλο το έξω όταν αγγίζει την ίριδα.
Advertisment
Δε βάφεται μάταια ο κήπος ολοπράσινος,
ούτε πασπαλίζεται τυχαία με την ωραία μας ώχρα.
Τα μάτια αυτά δε φτιάχτηκαν για περιορισμούς
Advertisment
φτυάρια με λαμπερή αιχμή και λαβή πυρωμένη,
βράχους διαπερνούν αν βρεθούν στην πορεία τους.
Καθαρά κι ακονισμένα-μακρυά από θαμπάδες και στομώματα-
και με δυνατή τη φλόγα στη λαβή,
διαστέλλουν την όραση όλη
με συνθέσεις ονειρικές του κήπου –
άφταστου μαέστρου σε πλήρη ανθοφορία.
Ολοένα βουτώντας, κι ανασκαλεύοντας
τα πιο μύχια χώματα της φύσης,
πυροδοτούν το μεγαλείο της-το πριν αόρατο.
Κι εκεί, στο γάργαρο χώμα, ξεκουράζονται
δίπλα στα λευκοντυμένα νούφαρα
και τις γαλαζοπράσινες ντάλιες
κάτω από την ομπρέλα του γλαδιόλου,
ενώ η γλυκιά καμπάνα των κρίνων κουνά
τον μίσχο με τα χρυσαφικά της ορτανσίας
και τα λάμποντ΄άνθη της κερασιάς
γαντζώνονται στις αγαλματώδεις βουκαμβίλιες.
Μια σταγόνα κρέμεται από κάθε πέταλο
κι από κει το φως πασχίζει να στριμωχτεί
όλο μες στ΄ανοιχτά μάτια!..
Στ΄απρόσφορο αυτό έδαφος,
μαραζώνουν τα ζιζάνια και οι τσουκνίδες
οι αγριάδες και τα μαλλιά του διαβόλου
κι οι αλεξίφωτες ώρες δε μπορούν πια,
με τις παρασιτικές τους έγνοιες,
στιγμή, τα βλέφαρα να κάμψουν.
Ε. Μύρων
Ο Ε. Μύρων και η Chalki φτυαρίζοντας λέξεις και σκέψεις, ψάχνουν
μια όαση στην Ποίηση... Με μεταφορικό μέσο τις λέξεις στέλνουμε τις σκέψεις μας ψηλά,να έρθουν να συναντήσουν εσάς, που κοιτάζετε προς την ίδια κατεύθυνση - εκεί, έξω από το παραπέτασμα - και να δημιουργήσουμε μαζί όσο περισσότερους κόμβους μπορούμε.
- Ενατένιση – Ποίηση - 16 Νοεμβρίου 2017
- Με κλειδωμένο το μυαλό και το βλέμμα - 12 Σεπτεμβρίου 2017
- Ποίηση: «Χρηστικότητα» - 9 Ιανουαρίου 2017
