Μέσα από την αγάπη μαθαίνω να ζω! Μέσα από την αγάπη να συντροφεύω τις μοναχικές σκέψεις μου και να λυγίζω τα όνειρα που με κρατούν σε αγωνία κάθε νύχτα. Τα κρατώ αγκαλιά, τα ενώνω μες στήθια μου, παίρνουν την μορφή μου, τον χτύπο της καρδιάς μου, γίνονται εγώ!
Μέσα από την αγάπη μαθαίνω να αναπνέω! Χωρίς βιασύνη, να διώχνω κάθετι που κρατά την αναπνοή μου μακριά από την ζωή και ζωγραφίζω ανάσες τεράστιες στο βρόχινο τζάμι μου, τις γλυκαίνω μέσα σε ένα χαμόγελο και μέσα σε έναν ήλιο καμωμένο από τα δικά μου δάκτυλα.
Καμμιά βροχή δεν με μελαγχολεί καμμιά δεν μου στάζει δάκρυ.
Μέσα από την αγάπη μαθαίνω να αγγίζω χωρίς να φοβάμαι μήπως οι άνθρωποι και το ψέμα τους αφήσουν σημάδια στο δέρμα μου. Μέσα από την αγάπη το χώμα και η λάσπη γίνονται οι δρόμοι που ανοίγω με τα δικά μου χέρια και πια δεν με τρομάζει κι αν λερωθώ! Θα σκάψω βαθιά στα έγκατα της γης αυτής και θα βρω το δικό μου νερό για να ξεπλυθώ!
Μέσα από την αγάπη μαθαίνω να αγαπώ!
Μέσα από την αγάπη να νιώθω συναισθήματα που αρνιόμουν την ύπαρξή τους και τους έκλεινα τις πόρτες μου ερμητικά σαν σε εχθρούς που διψούν να κατακτήσουν απάτητες στεριές.
Τώρα πια μόνο η ευγνωμοσύνη χωρά μες στην καρδιά μου, μόνο η φροντίδα ζωντανεύει τις πράξεις μου, μόνο η συγχώρεση ξεκουράζει την ψυχή μου, μόνο η γαλήνη αντέχει στις σκέψεις μου, μόνο η ευτυχία οδηγεί τα βήματά μου.
Μέσα από την αγάπη μαθαίνω να αγαπώ κι όση αγάπη αναζητούσα χρόνια αμέτρητα για εμένα μέσα στους άλλους μέσα από την αγάπη έμαθα πως την αγάπη δεν θα την βρω εκεί γιατί η αγάπη βρίσκεται μόνο μέσα μου!
