Μια νέα εκδοχή της αποκαλούμενης ως «ορμόνη της αγάπης», δηλαδή της ωκυτοκίνης δημιουργήθηκε από επιστήμονες, με την ελπίδα να χρησιμοποιηθεί για να αντιμετωπίσει παθήσεις και διαταραχές, όπως το άγχος και τη ψύχωση.
Τα μόρια της ωκυτοκίνης έχουν πολλαπλές λειτουργίες στο ανθρώπινο σώμα. Προσδένονται στους υποδοχείς του εγκεφάλου και επηρεάζουν την μητρική φροντίδα, τις κοινωνικές αλληλεπιδράσεις και τα επίπεδα στρες και άγχους. Η ορμόνη επίσης παίζει σημαντικό ρόλο κατά τη διάρκεια της γέννας στις γυναίκες.
Advertisment
Η νέα ουσία πιστεύεται ότι έχει τη προοπτική να μειώσει τις παρενέργειες που προκαλούνται από τη θεραπεία της ωκυτοκίνης. «Το μειονέκτημα της ωκυτοκίνης είναι ότι ενεργοποιεί έναν αριθμό υποδοχέων, κάποιοι από τους οποίους μπορούν να επιφέρουν ανεπιθύμητες παρενέργειες», σημειώνει ο Dr Markus Muttenthaler με ειδίκευση στην ιατρική χημεία στο Πανεπιστήμιο του Queensland και ο οποίος ηγείτο της συγκεκριμένης έρευνας.
Οι πολλές λειτουργίες της ωκυτοκίνης δηλώνουν ότι διαθέτει φαρμακευτική αξία. Κατά τη διάρκεια της γέννας, για παράδειγμα, μπορεί να χορηγηθεί ωκυτοκίνη στις γυναίκες, ώστε να προκληθούν ισχυρότερες συσπάσεις. Ωστόσο, αν χορηγηθεί σε υψηλά ποσοστά, μπορεί να προκαλέσει δυσάρεστες παρενέργειες, όπως καρδιαγγειακά προβλήματα ή ρήξη της μήτρας. Η ορμόνη έχει επίσης προταθεί ως θεραπεία για διάφορες παθήσεις και συμπτώματα, όπως για το άγχος, την κατάθλιψη, τον εθισμό, την ανορεξία και την ψύχωση, λόγω της ικανότητάς της να προάγει την κοινωνική θετική συμπεριφορά και τον κοινωνικό δεσμό.
Αλλά οι επικίνδυνες παρενέργειες που σχετίζονται με την ωκυτοκίνη κάνουν την εφαρμογή στους ανθρώπους μια δύσκολη υπόθεση. Η νέα ουσία -που παρουσιάζεται στο επιστημονικό περιοδικό Science Signaling- θα μπορούσε να παρέχει μια βιώσιμη εναλλακτική:«Η νέα ουσία που έχουμε αναπτύξει είναι τόσο δραστική όσο η ωκυτοκίνη, αλλά δείχνει βελτιωμένη ευαισθησία στους υποδοχείς της ωκυτοκίνης, μειώνοντας πιθανότατα τις επικίνδυνες παρενέργειες» μας λέει ο Dr Muttenthaler.
Advertisment
Η ερευνητική ομάδα έλεγξε την ουσία αυτή, μια εκδοχή της ωκυτοκίνης με «ανεπαίσθητες τροποποιήσεις» σε ποντίκια και βρήκαν ότι τα υποκείμενά τους ξεπέρασαν γρήγορα τον κοινωνικό φόβο. Αυτό υποδεικνύει το ρόλο που θα μπορούσε να παίξει αυτή η νέα ουσία στην αντιμετώπιση τέτοιων τύπων φόβου: «Ως ερευνητής που ειδικεύομαι στην ωκυτοκίνη και στην ψυχική υγεία, ενδιαφέρομαι ιδιαίτερα για την ανάπτυξη ενός επιλεκτικού αγωνιστή της ωκυτοκίνης» τονίζει ο Dr Alexis Bailey, νευροφαρμακολόγος στο Πανεπιστήμιο St George του Λονδίνου, ο οποίος δεν συμμετείχε στην έρευνα.
Πρόσθεσε ότι υπάρχουν «θετικά στοιχεία» ως προς τα οφέλη της ωκυτοκίνης σε ορισμένες καταστάσεις, όπου λίγες ακόμα θεραπείες είναι διαθέσιμες, όπως στον αυτισμό, αλλά σημείωσε ότι χρειάζεται περισσότερη έρευνα για τον καθορισμό της φαρμακευτικής δυναμικής τόσο της ίδιας της ωκυτοκίνης, όσο και της συνθετικής νέας εκδοχής της σε θέματα ψυχικής υγείας.
Η Dr Arianna Di Florio, ψυχίατρος στο Πανεπιστήμιο του Cardiff, συμφωνεί ότι η γνώση σχετικά με τα οφέλη της ωκυτοκίνης βρίσκεται ακόμα στα πολύ πρώιμα στάδια: «Υπάρχει μεγάλο ενδιαφέρον, επειδή πρόκειται για ένα σημαντικό μόριο» σχολίασε. Αλλά πρόσθεσε ότι δεν έχει αποδειχθεί πλήρως κλινικά και δεν υπάρχουν ακόμα ισχυρές αποδείξεις ως προς την καθημερινή χρήση». Σημειώνει ότι αν και οι παρενέργειες αποτελούν βασικό ζήτημα, ένα μεγαλύτερο πρόβλημα αποτελεί το γεγονός ότι οι ευεργετικές συνέπειες της ωκυτοκίνης στα άτομα με αγχώδεις διαταραχές θα μπορούσαν να προκαλούνται από το φαινόμενο placebo (ψευδοφάρμακου). Αυτό θα μπορούσε να σημαίνει ότι η ωκυτοκίνη έχει μικρότερη αξία τελικά ως φαρμακευτική ουσία.
Ωστόσο, ο Dr Muttenthaler και οι συνάδελφοί του προσπαθούν να βελτιώσουν τις φαρμακευτικές ιδιότητες αυτής της νέας τους ουσίας και διεξάγουν πιο εκτενείς έρευνες σε σχέση με τη θεραπευτική της δυναμική: «Η νέα ουσία δεν αποτελεί μόνο ένα πολλά υποσχόμενο βήμα για τις μελλοντικές θεραπείες, αλλά είναι επίσης σημαντική για την κατανόηση του ρόλου του υποδοχέα της ωκυτοκίνης στην υγεία και στην ασθένεια» λέει, κλείνοντας.
