Ήρθες ξαφνικά μια μέρα που μαζευτήκαμε γνωστοί και μοιραστήκαμε τόσα πολλά. Ήπιαμε, φάγαμε, παίξαμε και γελάσαμε. Ιδέες γεννήθηκαν και έρωτες αρχίσανε και η ώρα πέρναγε και κανείς δε κοίταξε το ρολόι του. Γιατί όταν περνάς καλά άραγε ο χρόνος να τρέχει σαν να βιάζεται;
Έφυγες εκείνη την ημέρα που σε είχα πραγματικά ανάγκη. Σε αναζήτησα, βγήκα στους δρόμους το βράδυ αλλά και εκεί δε σε εντόπισα πουθενά. Τα αμάξια πέρναγαν με τα φώτα ανοιχτά, διαλύοντας το σκοτάδι του δρόμου και ύστερα χάνονταν και αυτά. Και εγώ περπάταγα και ρώταγα για σένα. Κάποιοι σε είχαν δει μου είπαν να βρίσκεσαι λίγο πιο πέρα με κάτι παρέες και άλλοι σε είδαν να βρίσκεσαι μαζί με κάτι ζευγαράκια αγκαλιά. Γιατί όταν αισθάνεσαι ένα κενό άραγε ο χρόνος να κυλάει αργά σαν να μην το νοιάζει;
Advertisment
Γύρισες ξανά ένα αυγουστιάτικο πρωί και εγώ σε δέχτηκα με μια γεμάτη αγκαλιά. Μου είπες θα μείνεις και εγώ το πίστεψα. Άλλα εσύ ήσουν ταξιδιάρα και ελεύθερη και ήθελες να συναντήσεις καινούρια άτομα και νέες εμπειρίες. Έμαθα πως άλλοι πλήρωναν για να σε συναντήσουν, εσύ όμως δε τα δέχτηκες ποτέ. Σε κέντριζε πάντα η ποιότητα. Σε αναζήτησα με άλλη παρέα, αλλά εσύ δε φάνηκες. Αργότερα κατάλαβα πως δεν ήθελες να έρθεις γιατί δεν άξιζε το κόπο. Εσύ το ήξερες απ’ την αρχή εγώ το κατάλαβα αργότερα.
Το όνομά σου Ευτυχία, και σκοπός σου να δίνεις την ελπίδα. Έμαθα πως δε πρέπει να σε πιέζω και τότε ίσως φανείς. Μου είπες να μη σε θεωρώ δεδομένη και στο τέλος το αποδέχτηκα. Ο Χρόνος κυλάει και εγώ μεγαλώνω ενώ εσύ μένεις ίδια. Γνωρίζω νέα άτομα και καινούριες εμπειρίες, όμως για μένα θα ‘σαι πάντα πολύτιμη και θα σε περιμένω πάντα.
Advertisment
- Έρχεσαι και φεύγεις - 14 Ιανουαρίου 2018
- Το άγγιγμα - 9 Ιανουαρίου 2018
- Εκεί που φωτίζεις, εκεί θα πας - 19 Απριλίου 2017
