Πιστεύω πως όλοι έχουμε εξοικειωθεί, με τα χρόνια, με τη φωνή μέσα στο κεφάλι μας, η οποία μας προσφέρει ψυχολογική αυτονομία, είναι ένα σύστημα αυτορρύθμισης, είναι μέρος της αυτοεπίγνωσής μας.
Το πρόβλημα δεν είναι ο εσωτερικός διάλογος, αλλά ο τρόπος που το μυαλό μας αποφασίζει να τον χρησιμοποιήσει. Και, στις περισσότερες των περιπτώσεων, το μυαλό μας καθοδηγείται από τον φόβο.
Advertisment
Είναι πιθανό να μας οδηγήσει στην επιτυχία, αλλά θα το κάνει μέσω του θυμού, της ενοχής, της ανησυχίας, της ντροπής ή της υποχρέωσης. Θα μας σπρώξει δηλαδή, βάναυσα στη δράση.
Συνήθως όμως, όχι μόνο δεν μας οδηγεί στην επιτυχία, αλλά μας κρατά ακινητοποιημένους, επηρεάζει την αυτοεκτίμησή μας, την οπτική μας για τη ζωή, τα επίπεδα ενέργειάς μας, ακόμη και την υγεία μας.
Συχνά όταν θέλουμε να ξεκινήσουμε κάτι καινούργιο ή να αλλάξουμε κάτι, ο εσωτερικός διάλογος μας γεμίζει αμφιβολία και καταλήγουμε να τα παρατήσουμε πριν καν ξεκινήσουμε.
Advertisment
Αρχίζουμε να αναπτύσσουμε τον τρόπο που μιλάμε στον εαυτό μας ανάμεσα στην ηλικία των 3 και 5 ετών και σαν παιδιά είτε μιλούσαμε δυνατά με τον εαυτό μας, είτε δίναμε στα παιχνίδια μας φωνή και μιλούσαμε μέσα απ’ αυτά. Μεγαλώνοντας όμως εσωτερικεύσαμε αυτόν τον διάλογο.
Είναι σημαντικό να παρατηρούμε πόσο συχνά ενεργοποιείται το σύστημα αυτό γιατί μόνο έτσι θα μπορέσουμε να διακόψουμε τον επιβλαβή εσωτερικό μας διάλογο.
Τη στιγμή που συνειδητοποιούμε πως μιλάμε αρνητικά και υποτιμητικά στον εαυτό μας μπορούμε να αναρωτηθούμε «Θα μίλαγα έτσι στον καλύτερό μου φίλο;» «Σ’ έναν άνθρωπο που αγαπώ;» «Τελικά τι καταφέρνω;»
Υπάρχει, λοιπόν, αυτός ο ασταμάτητος εσωτερικός διάλογος, με τον οποίο οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν ταυτιστεί και ο οποίος, στις περισσότερες περιπτώσεις, είναι αρνητικός. Το αποτέλεσμα αυτού του διαλόγου είναι, ως επί το πλείστον, η δυστυχία.
Χρειάζεται να έχουμε επίγνωση της φωνής μέσα στο κεφάλι μας, που είναι μία αδιάκοπη ροή σκέψεων, και από την οποία προέρχεται η αίσθηση εαυτού που έχουμε, και να την διαφοροποιούμε από την φωνή της καρδιάς, την αληθινή και βαθιά αίσθηση του εαυτού, η οποία είναι η ίδια η συνειδητότητα.
Χρειάζεται να έχουμε επίγνωση της διαδικασίας της σκέψης και ότι η αίσθηση του εαυτού μας προέρχεται από τη σκέψη μας, η οποία περιλαμβάνει όλες τις αναμνήσεις, τις συνήθειες και τους περιορισμούς μας.
Η αίσθηση του εαυτού μας, δηλαδή, προέρχεται από το παρελθόν. Η ροή των σκέψεών μας είναι όλα όσα έχουμε μάθει στο παρελθόν.
Με την αυτοπαρατήρηση συνειδητοποιούμε πως έχουμε επίγνωση των σκέψεων μέσα στο κεφάλι μας, οπότε σπάει η ταύτισή μας με αυτές. Πνευματικότητα είναι να βγαίνουμε από την ταύτιση με τη ροή των σκέψεών μας.
Έτσι ανακαλύπτουμε πως υπάρχει μέσα μας μία άλλη διάσταση, πιο βαθιά από τη σκέψη, που η φωνή της είναι ένας ψίθυρος. Υπάρχει μέσα μας μία συνειδητή παρουσία, η γαλήνη, που δεν έχει καμία σχέση με το παρελθόν ή το μέλλον. Και τότε είναι σα να ξυπνάμε έξω από τη ροή των σκέψεων (αφύπνιση).
Και κάποιες φορές μπορεί να συνειδητοποιήσουμε πως υπάρχουν κι άλλες φωνές που δεν είναι δικές μας. Είναι η φωνή της μητέρας, του πατέρα ή των αδερφών μας, που αψηφούν το χώρο και το χρόνο και κολλάνε μέσα μας σαν παλιά, ξεφτισμένη ταπετσαρία. Οι επιθυμίες και τ’ απωθημένα τους ζουν μέσα μας ακόμη κι όταν οι ίδιοι έχουν φύγει…
Οι φωνές αυτές υπάρχουν μέσα σ’ όλους μας και παλεύουν για κυριαρχία, φωνάζουν για ν’ ακουστούν, οι ψευδαισθήσεις είναι θορυβώδεις συνήθως. Μα, κάτω απ’ αυτές υπάρχει ο ψίθυρος της αληθινής μας φύσης, της ψυχής που το μόνο που θέλει είναι να ελευθερωθεί και να επιστρέψει σπίτι.
Δεν φωνάζει, δεν πιέζει, γιατί γνωρίζει την αλήθεια του ποια είναι.
Οι φωνές αυτές, οι αδιάκοπες σκέψεις, ο ασταμάτητος εσωτερικός διάλογος δεν μας κρατούν μακριά από την αλήθεια του ποιοι είμαστε, αλλά από την συνειδητοποίηση αυτής της αλήθειας.
Είναι Licensed HeartMath Coach και εργάζεται με ατομικές και ομαδικές συνεδρίες. Διοργανώνει το Σεμινάριο «Ζήσε με την καρδιά σου (με τις τεχνικές του HeartMath® Institute)».
- Οι “5 καρέκλες”: Ένα νοητικό και συναισθηματικό εργαλείο για καλύτερη επικοινωνία - 9 Νοεμβρίου 2022
- Ποιος είναι ο αληθινός λόγος που υποφέρουμε - 16 Σεπτεμβρίου 2022
- Τα «ζιζάνια» που εισβάλουν και δημιουργούν προβλήματα στον «εσωτερικό κήπο» των πεποιθήσεών μας - 9 Μαΐου 2022
