Πριν από δισεκατομμύρια χρόνια κατά τον σχηματισμό της γης τα αέρια που αιωρούνταν γύρω από τον πλανήτη συνέθεταν έναν διαφορετικό αέρα από αυτόν που αναπνέουμε σήμερα .Ήταν μια ατμόσφαιρα χωρίς οξυγόνο (Ο2), γεμάτη με διοξείδιο του άνθρακα (CO2),άζωτο και φως. Καθώς η ζωή εξελισσόταν ένα είδος βακτηριδίων, οι φυσαλιδοποιοί βρήκαν τρόπους να παγιδεύουν το ηλιακό φως και να το μετατρέπουν σε ενέργεια ATP. Στη συνέχεια χρησιμοποιούσαν αυτή την ενέργεια για να διασπούν μόρια CO2 ,νερού και αλάτων σε άτομα για τη δημιουργία μορίων DNA και ATP που προορίζονταν για ανάπτυξη, επισκευή και αναπαραγωγή.
Τα βακτηρίδια αντλούσαν CO2 από την ατμόσφαιρα, χρησιμοποιούσαν τον άνθρακα και έστελναν πίσω στην ατμόσφαιρα το O2. Σήμερα θεωρούμε το O2 απαραίτητο για την ζωή όμως η αύξησή του στην ατμόσφαιρα ήταν καταστροφική για πολλές από τις πρώτες μορφές ζωής. Για δύο δισεκατομμύρια χρόνια οι φυσαλιδοποιοί κατανάλωναν το διοξείδιο του άνθρακα από την ατμόσφαιρα και παρήγαγαν οξυγόνο με αποτέλεσμα την δραματική μείωση του CO2 και την αύξηση του O2.
Advertisment
Σήμερα ο ατμοσφαιρικός αέρας του πλανήτη μας αποτελείται από 78% άζωτο,21% οξυγόνο και μόλις 0,03% διοξείδιο του άνθρακα. Η ζωή όμως είναι βασισμένη στον άνθρακα και αυτό μπορούμε να το διαπιστώσουμε και από το γεγονός ότι το CO2 στην μήτρα της μητέρας όπου αναπτύσσεται το έμβρυο βρίσκεται σε ποσοστό 7% όπως δισεκατομμύρια χρόνια πριν.
Επίσης το CO2 ιδανικά πρέπει να είναι στα πνευμόνια μας σε αναλογία 6,5% , επιπλέον είναι ένα αέριο το οποίο συνέχεια παράγεται μέσα στο σώμα μας σαν αποτέλεσμα του μεταβολισμού. Το πολύτιμο αυτό αέριο είναι για τον οργανισμό μας εξίσου σημαντικό με το O2 αφού σύμφωνα με το φαινόμενο Verigo-Bohr της φυσιολογίας ,το CO2 είναι υπεύθυνο για την αποδέσμευση του O2 από την αιμοσφαιρίνη και την απόδοσή του στα κύτταρα. Είναι όμως φανερό ότι παρότι είναι ένα αέριο ζωτικής σημασίας δεν μπορούμε να το προσλάβουμε από την ατμόσφαιρα εφόσον η αναλογία του στον αέρα είναι σχεδόν μηδενική. Ο τρόπος για να συντηρείται στα φυσιολογικά επίπεδα στον οργανισμό είναι η αποφυγή της μεγάλης εισπνοής –εκπνοής ,που σαν αποτέλεσμα έχει την μείωσή του στο αίμα και στα πνευμόνια.
Έχουμε μάθει για την αξία του O2 αλλά αυτό που μας διαφεύγει είναι η ανάγκη τήρησης των αναλογιών. Ακόμη και το O2 σε μεγάλες ποσότητες είναι τοξικό και τελικά ο οργανισμός μας χρησιμοποιεί μόνο ένα μικρό ποσοστό για τις ανάγκες του από αυτό που προσλαμβάνει από τη ατμόσφαιρα. Το πρόβλημα λοιπόν δεν έγκειται στην έλλειψη O2 αφού το ήδη υπάρχον είναι παραπάνω από αρκετό για να καλύψει τις μεταβολικές ανάγκες του οργανισμού. Η θεωρία του να αναπνέουμε όσο πιο πολύ αέρα μπορούμε για να προσλαμβάνουμε πιο πολύ O2 καταρρίπτεται θεαματικά ! Ισχύει μάλιστα ακριβώς το αντίθετο βάση των δεδομένων. Όσο πιο πολύ αέρα αναπνέουμε τόσο λιγότερο O2 θα έχει οργανισμός μας εξαιτίας της μείωσης του CO2 που είναι υπεύθυνο για την μεταφορά και απόδοση του O2.
Advertisment
- Υπέρπνοια: Πώς η πρόσληψη μεγάλης ποσότητας αέρα βλάπτει τον οργανισμό όπως η υπερφαγία - 29 Μαρτίου 2022
- Πώς να «βγούμε» από το αδιέξοδο του νου, της κακής διάθεσης και της αρνητικότητας – Η σημασία της αναπνοής - 8 Σεπτεμβρίου 2021
- Η αναπνοή είναι η γνώση της εσωτερικής μας αλήθειας - 24 Μαρτίου 2021
