Οι μελανιές, είτε είναι ροζ, μωβ, είτε κίτρινες, δεν είναι ποτέ ελκυστικές. Μπορούν επίσης να αποδειχθούν επώδυνες. Ευτυχώς, οι περισσότερες μελανιές αποχωρούν εντελώς μέσα σε δύο εβδομάδες μετά τον τραυματισμό. Αν, όμως, δεν μπορείτε να περιμένετε τόσο πολύ, υπάρχουν διάφορες σπιτικές θεραπείες που μπορείτε να χρησιμοποιήσετε, για να μειώσετε το πρήξιμο, τον πόνο και την εμφάνισή τους:
Τι είναι ακριβώς οι μελανιές;
Οι μελανιές προκαλούνται συνήθως από κάποιο τραυματισμό, που βλάπτει τα μικρά αγγεία του αίματος κάτω από το δέρμα. Το αίμα βγαίνει από αυτά τα τραυματισμένα αγγεία κάτω από το αίμα, αφήνοντας ένα ροζ ή κόκκινο σημάδι. Μέσα σε μία ή δύο μέρες, το αίμα μετατρέπεται σε μπλε και το δέρμα σας θα εμφανίσει το χαρακτηριστικό μωβ- μαύρο χρώμα. Καθώς το παγιδευμένο αίμα απορροφάται ξανά από το σώμα, η μελανιά αρχίζει να επουλώνεται. Μετατρέπεται σταδιακά σε ένα απαλό πράσινο ή κίτρινο σημάδι, πριν εξαφανιστεί τελείως.
Advertisment
Για να επισπεύσετε την αργή διαδικασία της επούλωσης, σας προτείνουμε να δοκιμάσετε τα ακόλουθα:
1. Πάγο
Η εφαρμογή λίγο πάγου στο δέρμα αμέσως μετά τον τραυματισμό αποτελεί έναν σίγουρο τρόπο να περιορίσετε το μέγεθος και το σκούρο χρώμα της μελανιάς. Ο πάγος λειτουργεί προκαλώντας αγγειοσυστολή και μειώνει έτσι την ποσότητα του αίματος που τελικά παγιδεύεται κάτω από το δέρμα. Αφήστε τον πάγο πάνω στο δέρμα σας για 20 λεπτά κάθε φορά, αφού βέβαια τον έχετε καλύψει με κάποιο πολύ λεπτό ύφασμα.
2. Επίδεσμος
Για να περιορίσετε τη ροή του αίματος, τυλίξτε την τραυματισμένη περιοχή με έναν επίδεσμο συμπίεσης. Αν δεν έχετε στο σπίτι, επιχειρήστε να πιέσετε ελαφρά το δέρμα για κάποια λεπτά μετά τον τραυματισμό. Η πίεση αυτή δεν θα μειώσει απλά το μελάνιασμα, αλλά θα ανακουφίσει από τον πόνο και το πρήξιμο.
Advertisment
3. Ηλιακό φως
Εμποδίστε την έλλειψη βιταμίνης D και επουλώστε παράλληλα τις μελανιές, βγαίνοντας για λίγο έξω. Η υπεριώδης ακτινοβολία θα βοηθήσει στη διάσπαση της χολερυθρίνης, προϊόν καταβολισμού του αίματος που προκαλεί το κίτρινο χρώμα της μελανιάς. Βγείτε στο ηλιακό φως για 15 έως 20 λεπτά την ημέρα και θα δείτε αξιοσημείωτη διαφορά μετά από δύο μόνο θεραπείες. Μην ξεχάσετε βέβαια στο υπόλοιπο σώμα και πρόσωπο να χρησιμοποιήσετε αντηλιακό.
4. Άρνικα
Πρόκειται για ένα εκπληκτικό φαρμακευτικό βότανο. Είναι τόσο αντιφλεγμονώδες, όσο και αντιπηκτικό, κάνοντάς τη μια υπέροχη επιλογή. Μπορείτε να τη βρείτε σε μορφή ταμπλέτας, αν και προτείνεται το τζελ. Η άμεση εφαρμογή του έχει και αναλγητικές ιδιότητες, ανακουφίζοντας σύντομα από τον πόνο. Σε έρευνες, μάλιστα, έχει βρεθεί ότι μειώνει αποτελεσματικά τις μελανιές που προκαλούνται από θεραπείες με λέιζερ.
5. Κρέμα με βιταμίνη Κ
Η βιταμίνη Κ είναι απαραίτητη για υγιές δέρμα, οστά και αίμα. Αν και είναι σημαντικό να την προσλαμβάνουμε από τη διατροφή μας (από τροφές όπως φυλλώδη ή σταυρανθή λαχανικά και σόγια), χρειαζόμαστε υψηλότερη συγκέντρωση, όταν προσπαθούμε να επουλώσουμε τις μελανιές. Οι έρευνες υποδεικνύουν ότι η τοπική εφαρμογή σε μορφή κρέμας μειώνει τις μελανιές, που προκαλούνται από αισθητικές επεμβάσεις. Χρησιμοποιήστε τη δύο με τρεις φορές την ημέρα.
6. Αλόη βέρα
Το φυτό της αλόης έχει την τιμητική του εδώ και αιώνες χάρη στις θεραπευτικές του ιδιότητες. Δεν ανακουφίζει μόνο από πόνο και πρήξιμο, αλλά μειώνει και την εμφάνιση των μελανιών. Εφαρμόστε, αμέσως μετά τον τραυματισμό, ένα κουταλάκι του γλυκού αλόη βέρα στην περιοχή και κάντε απαλό μασάζ στο δέρμα. Επαναλάβετε πολλές φορές μέσα στη μέρα, μέχρι να υποχωρήσει η μελανιά.
7. Βιταμίνη C
Η βιταμίνη C αποτελεί ένα ισχυρό αντιοξειδωτικό με εξαιρετικές αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες. Όταν καταναλώνεται ή εφαρμόζεται τοπικά, ενισχύει τη διαδικασία επούλωσης των μελανιών και άλλων τύπων πληγών. Πάρτε το ως συμπλήρωμα ή ακόμα καλύτερα από φρούτα και λαχανικά. Υπάρχει βέβαια και η απλή εφαρμογή σε μορφή κρέμας.
8. Ανανάς και Παπάγια
Αυτά τα τροπικά φρούτα δεν είναι μόνο πλούσια σε βιταμίνη C, αλλά επίσης περιέχουν και μια ουσία με βάση ένα ένζυμο που ονομάζεται βρομελίνη. Η βρομελίνη μειώνει το πρήξιμο και τις φλεγμονές και διασπά τις θρομβώσεις του αίματος, γι’ αυτό και χρησιμοποιείται για την αντιμετώπιση των μελανιών. Έρευνα, μάλιστα, υποστηρίζει ότι η στοματική πρόσληψη βρομελίνης βελτιώνει τον πόνο και το πρήξιμο μετά από εξαγωγές δοντιών.
9. Πιπέρι καγιέν
Λέγεται ότι το πιπέρι καγιέν χρησιμοποιούταν ιατρικά στην Κίνα για αιώνες ως θεραπεία για τις μελανιές. Έντονο μπαχαρικό που περιέχει καψαϊκίνη, η οποία ανακουφίζει φυσικά από τον πόνο. Η καψαϊκίνη λειτουργεί, μειώνοντας μια χημική ουσία στον οργανισμό που μεταφέρει τα μηνύματα πόνου στον εγκέφαλο.
Για να χρησιμοποιήσετε πιπέρι καγιέν, αναμίξτε ένα μέρος τους μπαχαρικού με πέντε μέρη λάδι καρύδας ή φυτίνη. Ζεστάνετε την πάστα, μέχρι να λιώσει και ανακατέψτε προσεκτικά. Αφήστε τη να κρυώσει πριν την εφαρμόσετε στη μελανιά αρκετές φορές την ημέρα. Σημειώστε ότι η καψαϊκίνη μπορεί να χρωματίσει λίγο το δέρμα, αν και αυτή η παρενέργεια είναι προσωρινή.
10. Κουερσετίνη
Η κουερσετίνη δρα περίπου όπως η βρομελίνη- αντιφλεγμονώδες και αντιοξειδωτικό φλαβονοειδές που προέρχεται από φρούτα και λαχανικά, όπως τα κράνμπερι, τα κόκκινα κρεμμύδια, τα μύρτιλα και την κάπαρη. Μπορείτε να βρείτε κουερσετίνη σε κάψουλα ή σε συμπλήρωμα, που να περιέχει και βρομελίνη, αλλά και βιταμίνη C. Ίσως βρείτε και σε μορφή τζελ.
11. Σύμφυτο
Το βότανο αυτό αποτελεί μια αρκετά διαδεδομένη θεραπεία για διάφορες δερματικές παθήσεις και φλεγμονώδεις εκδηλώσεις. Σε έρευνες που χορηγούνταν σε ασθενείς με τραυματισμό σε γόνατα, διαστρέμματα και μελανιές, η μείωση στον πόνο και στο πρήξιμο ήταν αξιοσημείωτη. Μπορείτε να βρείτε σε μορφή κρέμας και να εφαρμόζετε κάθε τρεις ή τέσσερις ώρες, μέχρι τα συμπτώματα να υποχωρήσουν.
12. Αιθέρια έλαια
Πολλά είναι τα αιθέρια έλαια που μπορούν να μειώσουν τον πόνο, το πρήξιμο και την εμφάνιση των μελανιών. Μην ξεχάσετε να αναμίξετε βέβαια με ένα κατάλληλο έλαιο βάσης, όταν τα εφαρμόσετε τοπικά. Κάποια κατάλληλα αιθέρια έλαια είναι: αιθέριο έλαιο λεβάντας, λιβανιού, δεντρολίβανο, κυπαρίσσι, γεράνι και λεμονόχορτο.
[toggle title="Πηγές"]
https://onlinelibrary.wiley.com/doi/abs/10.1111/j.1365-2133.2010.09813.x
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19894369
https://www.joms.org/article/S0278-2391(14)00093-7/fulltext
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3491633/
[/toggle]