Το Αμερικάνικο Κέντρο Ελέγχου και Πρόληψης Ασθενειών (CDC) υπολόγισε ότι το 2012 υπήρξαν 5.300 νέες περιπτώσεις διάγνωσης παιδικού διαβήτη τύπου 2 στις ΗΠΑ. Ο αριθμός είναι πολύ μικρότερος από τα 17.000 παιδιά που λαμβάνουν διάγνωση διαβήτη τύπου 1, αλλά υπάρχει μια τεράστια αύξηση από τα μηδενικά σχεδόν ποσοστά, που υπήρχαν τη δεκαετία του ’90.
Τα ποσοστά αντανακλούν την αυξανόμενη τάση του διαβήτη τύπου 2 στις ΗΠΑ. Σχεδόν το 1/3 της χώρας (100 εκατομμύρια άνθρωποι) εμφανίζουν διαβήτη ή προδιαβήτη. Υπάρχουν δύο κύρια είδη διαβήτη: τύπος 1 και τύπος 2. Στον τύπο 1, το ανοσοποιητικό σύστημα επιτίθεται στο πάγκρεας, κάνοντας αδύνατη την παραγωγή ινσουλίνης.
Advertisment
Στον διαβήτη τύπου 2, το πάγκρεας ακόμα παράγει ινσουλίνη, αλλά το σώμα γίνεται όλο και πιο ανθεκτικό σε αυτή. Αυτό μπορεί να συμβεί λόγω διαφόρων παραγόντων, όπως διατροφή, παχυσαρκία ή κληρονομική προδιάθεση. Το πάγκρεας συνεχίζει να φτιάχνει περισσότερη ινσουλίνη, αλλά τελικά το όργανο αποδυναμώνεται. Σε κάποιες περιπτώσεις, σταματά την παραγωγή ινσουλίνης.
Οι ειδικοί έχουν συνδέσει το εκτινασσόμενο ποσοστό της παιδικής παχυσαρκίας ως έναν λόγο για την ξαφνική έκρηξη των παιδικών περιπτώσεων διαβήτη τύπου 2. Αλλά η παχυσαρκία δεν είναι ο μόνος παράγοντας για την αύξηση των παιδικών περιπτώσεων. Εξάλλου, υπήρχαν παιδιά με παχυσαρκία και πριν τη δεκαετία του ’90. Σχεδόν κανένα όμως δεν είχε αναπτύξει διαβήτη.
Η Dr. Jane Lynch από την Αμερικάνικη Ακαδημία Παιδιατρικής και καθηγήτρια παιδιατρικής στο Πανεπιστήμιο του Τέξας, υποστηρίζει ότι υπάρχουν πολλοί παράγοντες στο πέρασμα των δεκαετιών που έχουν θέσει σε κίνδυνο τα παιδιά. Αυτοί οι παράγοντες περιλαμβάνουν αύξηση του διαβήτη εγκυμοσύνης, αλλαγές στην επεξεργασία των τροφίμων και λιγότερος χρόνος δραστηριοτήτων για τα παιδιά.
Advertisment
«Επίσης γνωρίζουμε ότι υπήρχε ένα πολύ υψηλότερο ποσοστό διαβήτη κύησης και μαμάδες με διαβήτη», πρόσθεσε. «Και γνωρίζουμε ότι υπάρχει γενετική προδιάθεση στην ανάπτυξη του διαβήτη τύπου 2». Επιπλέον, οι αλλαγές στο Δυτικό διατροφικό μενού – με περισσότερα επεξεργασμένα τρόφιμα, πολλά λιπαρά και ζάχαρη – έχει θέσει σε κίνδυνο τα παιδιά. Μία δίαιτα πλούσια σε λιπαρά και ζάχαρη εξαφανίζει την ευαισθησία του σώματος στην ινσουλίνη, η οποία ανεβάζει το σάκχαρο στο αίμα, προκαλώντας πίεση στο πάγκρεας. Ένας άλλος λιγότερο εμφανής παράγοντας είναι η ατμοσφαιρική ρύπανση. Μια μελέτη δημοσιευμένη φέτος στο The Lancet: Planetary Health υπολογίζει ότι 150.000 περιπτώσεις διαβήτη θα μπορούσαν να συνδέονται με την ατμοσφαιρική ρύπανση.
Οι κίνδυνοι για τους εφήβους
Πολλοί από αυτούς τους νέους ανθρώπους λαμβάνουν διαγνώσεις στην αρχή της εφηβείας, όταν μία μεγάλη ποσότητα ορμονών απελευθερώνεται, κάνοντας το σώμα λιγότερο ευαίσθητο στην ινσουλίνη. Οι αναπτυξιακές ορμόνες της εφηβείας ανταγωνίζονται την ινσουλίνη. Οπότε το μίγμα των ορμονών κατά τη διάρκεια της εφηβείας είναι πραγματικά μοναδικό και διαφορετικό από τους ενήλικες. Μία διάγνωση στα 13 ή 14 σημαίνει επίσης ότι οι έφηβοι παλεύουν με την χρόνια και πιθανώς επικίνδυνη πάθηση, ακριβώς τη στιγμή που θα ήθελαν τη μεγαλύτερη δυνατή ανεξαρτησία από τα πάντα.
Ο Mark Heyman, PhD, ψυχολόγος και εκπαιδευτής διαβητικών λέει ότι το να εργάζεται με εφήβους που έχουν οποιονδήποτε από τους δύο τύπους διαβήτη αποτελεί μια πρόκληση λόγω εν μέρει της ηλικίας τους. Η εσωτερική επιθυμία για επανάσταση σημαίνει ότι μπορεί να αγνοούν τους γονείς τους ή ακόμα και τη φαρμακευτική τους αγωγή. Πολύ συχνά, αντί να στραφούν στους γονείς τους, ψάχνουν στο διαδίκτυο για να μη νιώσουν μόνοι τους σε αυτό.
Ο αγώνας για έλεγχο του σακχάρου στο αίμα
Το ασταθές σάκχαρο στο αίμα είναι συνηθισμένο ανάμεσα στους νέους με διαβήτη. Μία μεγάλη πολυετής έρευνα από τα Αμερικάνικα Ινστιτούτα Υγείας βρήκε ότι οι νέοι ασθενείς είχαν τέσσερις φορές κατεστραμμένα βήτα- κύτταρα σε σύγκριση με τους ενήλικες. Αυτά τα κύτταρα στο πάγκρεας είναι που παράγουν την ινσουλίνη. Όταν σταματούν να λειτουργούν, ο έλεγχος του σακχάρου στο αίμα γίνεται δυσκολότερος.
«Αυτά τα παιδιά είναι σε πολύ μεγαλύτερο ρίσκο μέσα στα επόμενα χρόνια και είναι σε ακόμα μεγαλύτερο ρίσκο να αναπτύξουν επιπλοκές διαβήτη μέσα στα επόμενα χρόνια, σε αντίθεση με τους ενήλικες που μπορεί να μην εμφανίζουν συμπτώματα για τα επόμενα 10 ή 12 χρόνια από τότε που διαγιγνώσκονται» εξηγεί ο Lynch.
Το μέλλον για τη γενιά των διαβητικών
Με τον καιρό, ο διαβήτης τύπου 2 σημαίνει αυξημένο κίνδυνο νεφρικής ανεπάρκειας, καρδιαγγειακών νόσων, νευρικής βλάβης και πολλών ακόμα παθήσεων.
Αν αναπτύξουν διαβήτη στην ηλικία των 10 και δεν φροντίσουν τον διαβήτη τους, μέχρι την ηλικία των 20, πρόκειται να μπουν στη διαδικασία αιμοκάθαρσης ή και να τυφλωθούν και δυστυχώς υπάρχουν ήδη τέτοιες περιπτώσεις.
Επιπλέον, το γεγονός ότι υπάρχει ένα μεγάλος μέρος του παγκόσμιου (δυτικού τουλάχιστον) πληθυσμού που αρχίζει να ζει με διαβήτη από την παιδική ηλικία μέχρι την ενηλικίωση μπορεί να σημαίνει ότι η επόμενη γενιά είναι σε μεγαλύτερο ρίσκο. Ο Lynch προσθέτει ότι τα πρώτα δεδομένα έχουν δείξει ότι όταν οι ασθενείς θελήσουν να κάνουν παιδιά κινδυνεύουν από αποβολές, πρόωρες γεννήσεις και γενετικές ανωμαλίες. Δεδομένων των αυξανόμενων ποσοστών παρουσίας διαβήτη σε μικρότερες ηλικίες, χρειάζεται να βελτιωθούν οι μέθοδοι πρόληψης και ενημέρωσης, αλλά και αντιμετώπισης, που χρειάζεται να έρθουν στα μέτρα των παιδιών και των εφήβων.
Photo: Author/Depositphotos
[toggle title="Πηγές"]
https://www.diabetes.org/assets/pdfs/basics/cdc-statistics-report-2017.pdf
https://www.thelancet.com/journals/lanpla/article/PIIS2542-5196(18)30140-2/fulltext
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC2752327/
https://care.diabetesjournals.org/content/early/2018/06/12/dc18-0787
[/toggle]
