Η ενδοοικογενειακή βία είναι ένα φαινόμενο που στη χώρα μας, δυστυχώς, βρίσκεται ξανά σε άνθιση. Οικογένειες δίπλα μας, κοντά μας, που φαντάζουν ευτυχισμένες και αρμονικές, βιώνουν μόλις κλείσουν οι πόρτες, το φόβο και τη βία σε όλες της τις μορφές. Οι κοινωνικές αντιλήψεις, ο φόβος για την αντίδραση του βίαιου συζύγου, ο στιγματισμός και το αίσθημα της ανασφάλειας, ωθούν πολλές γυναίκες στο να μη μιλάνε και να μη δημοσιοποιούν εκτός σπιτιού αυτό που βιώνουν και να μη ζητάνε βοήθεια.
Η βία δεν ασκείται μόνο από άνδρες όπως πιστεύεται ευρέως, αλλά και από γυναίκες οι οποίες κακοποιούν τόσο σωματικά, όσο και ψυχολογικά και συναισθηματικά. Απλώς, έχει επικρατήσει η αναφορά στην ενδοοικογενειακή βία που ασκείται από τον άνδρα, επειδή εκείνη κυριαρχεί στο μεγαλύτερο βαθμό. Ας εμβαθύνουμε στην ψυχολογία τόσο των γυναικών όσο και των ανδρών οι οποίοι ασκούν και δέχονται τη βία. Οφείλουμε να αναγνωρίσουμε κάποια χαρακτηριστικά του άνδρα – θύτη:
Advertisment
– Χαμηλή αυτοεκτίμηση: Χρησιμοποιεί τον αυταρχισμό, τη βίαιη συμπεριφορά – πολλές φορές εξαναγκάζει το θύμα σε σεξουαλική πράξη χωρίς τη θέλησή του – ως μέσο για να αυξήσει τον ανδρισμό του.
– Παραδοσιακές αντιλήψεις: Πιστεύει στην υπεροχή των ανδρών και στον παραδοσιακό τους ρόλο μέσα στην οικογένεια.
– Απώλεια ελέγχου των πράξεών του: Το άτομο δεν αντιλαμβάνεται τις συνέπειες των πράξεών του στο θύμα. Τις περισσότερες φορές θεωρεί πως η συμπεριφορά του δεν είναι ακραία και υπερβολική.
Advertisment
– Επιρρίπτει τις περισσότερες φορές ευθύνες στη σύζυγο/σύντροφό του και σε εξωγενείς παράγοντες: Φταίει η συμπεριφορά, το προκλητικό ντύσιμο της συζύγου, προβλήματα στη δουλειά ή οι οικονομικές δυσκολίες.
Γιατί όμως μία γυναίκα υπομένει αυτή τη συμπεριφορά και μένει αδρανής; Οφείλουμε και στη γυναίκα- θύμα να επισημάνουμε κάποια χαρακτηριστικά που συνθέτουν το προφίλ της. Είναι βέβαιο πως θα εμφανίσει ένα από τα παρακάτω – ίσως και όλα – γνωρίσματα:
– Παραδοσιακές αντιλήψεις: Πιστεύει στα στερεότυπα του γυναικείου ρόλου και στον παραδοσιακό ρόλο της γυναίκας μέσα στην οικογένεια. Πολλές γυναίκες έχουν υπάρξει θύματα καταπίεσης και κακοποίησης και στην παιδική τους ηλικία οπότε ίσως και να έχουν πειστεί πως τους αξίζει αυτή η συμπεριφορά και πως πρέπει να την υπομένουν στωικά.
– Χαμηλή αυτοεκτίμηση: Νοιώθει αδύναμη και ξεκρέμαστη χωρίς την παρουσία του συζύγου της, φοβάται να πάρει πρωτοβουλίες. Επιπροσθέτως, φοβάται το άγριο ξέσπασμα του συζύγου όταν εκείνη αποφασίσει να αντισταθεί και να επαναστατήσει.
– Ενοχές και εκλογίκευση: Νοιώθει ότι έχει και εκείνη μερίδιο ευθύνης για τη συμπεριφορά του συζύγου της και εκλογικεύει την κατάσταση πείθοντας τον εαυτό της ότι τα παιδιά χρειάζονται και τους δύο γονείς για να μεγαλώσουν σωστά, χωρίς να αποκτήσουν το στίγμα των χωρισμένων γονιών. Αισθάνεται ένοχη επειδή μπορεί να υπήρξαν φορές που ντύθηκε πιο προκλητικά ή συμμετείχε σε έντονες διαφωνίες και προστριβές.
– Έλλειψη υποστηρικτικού περιβάλλοντος: Πολλές γυναίκες δε βρίσκουν στήριξη από την οικογένειά τους, έρχονται συχνά αντιμέτωπες με αντιλήψεις τύπου: κάνε υπομονή, δεν πρέπει να χαλάσεις την οικογένειά σου. Γυναίκες που βρίσκονται ειδικά στην επαρχία, μένουν συνήθως μόνες τους, εισπράττοντας παράλληλα και την αδιαφορία της οικογένειάς τους.
– Φόβος: Φοβάται το αγριότερο ξέσπασμα του συζύγου της και τις συνέπειες που θα μπορούσε αυτό να έχει τόσο στη δική της ζωή τόσο και στων παιδιών (αν υπάρχουν).
– Ντροπή: Δε θέλει να αποκαλύψει ότι είναι θύμα κακοποίησης, γιατί πιστεύει ότι θα θιγεί η αξιοπρέπειά της. Πολλές γυναίκες πιστεύουν πως αυτό θα τις κάνει να φαντάζουν αδύναμες στα μάτια των άλλων, φοβούνται ακόμα και την ειρωνική τους στάση.
– Αισθήματα αγάπης και έρωτα: Πολλές γυναίκες παραδέχονται ότι είναι ακόμα ερωτευμένες με το σύζυγό τους και προσδοκούν ότι εκείνοι μπορεί να αλλάξουν συμπεριφορά και τότε θα τα ξεχάσουν αυτά και θα είναι ευτυχισμένες. Πολλές φορές, μάλιστα, χρησιμοποιούν και οι ίδιες το σεξ, επειδή πιστεύουν ότι θα κατευνάσουν την οργή του συζύγου. Ουσιαστικά, είναι λάθος να πιστεύεις πως ο άλλος θα αλλάξει – μπορεί για ένα διάστημα να εμφανίσει μεν μία διαφορετική συμπεριφορά, αλλά είναι θέμα χρόνου να αρχίσει ξανά τα ίδια.
Ας υπογραμμιστεί και ας τονιστεί ιδιαίτερα πως η σιωπή όχι μόνο δεν εξομαλύνει την κατάσταση, αλλά αντιθέτως τη χειροτερεύει. Όποιος και να βιώνει βία οποιασδήποτε μορφής, ας μιλάει ανοιχτά γι’ αυτό χωρίς φόβο.
- Θέλεις να μάθεις γιατί γερνάει ο άνθρωπος; Για να αντιληφθεί τι πραγματικά έχει αξία στη ζωή… - 11 Ιουλίου 2024
- Ένα μωσαϊκό η ζωή, με χαρές και λύπες - 26 Φεβρουαρίου 2024
- Οικογένεια… ένας θεσμός με πολλές δομές - 14 Φεβρουαρίου 2024
