,

Την επόμενη φορά που θα χαθείς, μην κριθείς, κάποια στιγμή θα ανατείλεις ξανά

Είναι σαν να έχουμε προγραμματιστεί να βιώνουμε τη μοναξιά ως κοινωνική ήττα. Σαν μια απόρριψη του έξω δίχως τέλος. Στην πραγματικότητα βέβαια, η απόρριψη

Την επόμενη φορά που θα χαθείς, μην κριθείς, κάποια στιγμή θα ανατείλεις ξανά

Είναι σαν να έχουμε προγραμματιστεί να βιώνουμε τη μοναξιά ως κοινωνική ήττα. Σαν μια απόρριψη του έξω δίχως τέλος. Στην πραγματικότητα βέβαια, η απόρριψη είναι από εμάς – προς εμάς. Η κριτική που δεχόμαστε είναι από εμάς – για εμάς. Απλώς η αυτο-απόρριψη ξέρει να καλύπτεται πολύ καλά.

Είναι τόσο εύκολο να βυθιστεί κάποιος στη μοναξιά στις μέρες μας. Τόσο εύκολο που οι φαρμακοβιομηχανίες κάνουν πάρτι στο όνομά της: αντικαταθλιπτικά, αγχολυτικά, υπνωτικά. Έχουμε επίσης τον καφέ, το τσιγάρο, το ποτό και άλλες ουσίες ακόμη απαγορευμένες. Πόσους τρόπους μπορεί να σκαρφιστεί το ανθρώπινο είδος για να μειώσει ανάμεσα στους άλλους και εκείνο τον πόνο της μοναξιάς;

Advertisment

Το στενάχωρο είναι ότι αυτοί που νιώθουν μόνοι συνήθως είναι άνθρωποι που κατέχουν εξαιρετικό ψυχικό υλικό. Νιώθουν μόνοι επειδή δεν ταιριάζουν με τη μάζα, είναι μικροί επαναστάτες, απλώς δεν ξέρουν πως να υψώσουν τη σημαία τους. Δεν ακολουθούν τα πρότυπα της κοινωνίας για την ηλικιακή τους κατηγορία – τρομακτικό ε; Μέσα τους, είναι σαν να γίνονται 10 μικρές εκρήξεις το λεπτό, τόση ζωή! Αν όμως τους κοιτάξεις, δεν μπορούν να σηκωθούν από τον καναπέ. Η κοινωνία τους έχει καθίσει στο σβέρκο. Λείπει το στοιχείο της υλοποίησης. Λείπουν πολλά.

Λείπει η δομή. Λείπουν όλες αυτές οι πληροφορίες που μπορούν να πάρουν ένα τρομαγμένο ανθρωπάκι και να το μετατρέψουν σε έναν λαμπρό και αισιόδοξο άνθρωπο. Υπάρχει το υλικό, δεν υπάρχει η κατεύθυνση και η υποστήριξη.

Λείπουν οι σωστοί ενθαρρυντικοί γονείς, λείπει ένα σοφό εκπαιδευτικό σύστημα, λείπουν πολλά. Τίποτα όμως δεν είναι καταδικασμένο να παραμένει ατελές. Δεν είσαι καταδικασμένος, μπορείς ν’ αναζητήσεις. Κανείς και τίποτα δεν μπορεί να σου στερήσει το δικαίωμα της αναζήτησης στη χρυσή αυτή εποχή της πληροφορίας. Αναζήτησε λοιπόν, δεν θα βρεις ακόμη εσένα, αλλά θα βρεις τρόπους για να σε χτίσεις και έτσι μια μέρα με δάκρυα στα μάτια να σε γνωρίσεις για πρώτη φορά, ολόκληρο.

Advertisment

Την επόμενη φορά που θα χαθείς, γράψε περισσότερο, πάρε τηλέφωνο άτομα που γεμίζουν την ψυχή σου, αμφισβήτησε εσένα λιγότερο, αγάπησε τον εαυτό σου περισσότερο, μην κριθείς, κάποια στιγμή θα ανατείλεις ξανά.

Photo: Author/Depositphotos

Λάβετε καθημερινά τα άρθρα μας στο e-mail σας

Σχετικά θέματα

Manterruption: Διεκδικώντας χώρο και χρόνο για τις γυναίκες σε μία επαγγελματική συζήτηση
Δεν φτάνει μόνο να θέλεις να αγαπήσεις, πρέπει και να μπορείς
Ένα μωσαϊκό η ζωή, με χαρές και λύπες
Πέρασαν δώδεκα μήνες από τότε που εγκληματικά σιώπησαν οι φωνές

Πρόσφατα Άρθρα

Εναλλακτική Δράση