Ενώ οι χωρισμοί συμβαίνουν και θα συνεχίσουν να συμβαίνουν, μερικές φορές εμείς μένουμε με ανεπίλυτα συναισθήματα. Ο ψυχολόγος Antonio Pascual-Leone μοιράζεται στο TED 3 βήματα που χρειάζεται να κάνουμε για να τους διαχειριστούμε καλύτερα.
Είτε πρόκειται για σύντροφο, είτε για μέλος οικογένειας, φίλο, εργοδότη ή συνάδελφο, το τέλος μιας σχέσης είναι σκληρό. Αλλά το δυσκολότερο κομμάτι της διαδικασίας έρχεται μετά. Ενώ οι χωρισμοί συμβαίνουν συχνά, ορισμένες φορές εμείς μένουμε πίσω με ανεπίλυτα συναισθήματα, αμφιβολίες και άγχη που παίρνουν τη θέση των ανθρώπων που αφήσαμε πίσω μας.
Advertisment
«Ας τις ονομάσουμε ανοιχτές υποθέσεις», λέει ο Antonio Pascual-Leone, κλινικός ψυχολόγος και υπεύθυνος του Emotion Change Lab στο Πανεπιστήμιο του Windsor στον Καναδά. «Οι περισσότεροι άνθρωποι νομίζουν ότι είναι θέμα χρόνου το να προχωρήσουν… αλλά αν νιώθετε καταρρακωμένοι, δεν θα είναι τόσο απλό όσο το να κοιμηθείτε μετά από ποτό για να αντιμετωπίσετε το hangover».
Ο Pascual-Leone έχει εξετάσει διεξοδικά αυτή τη διαδικασία. Αναφέρει «Αποδεικνύεται ότι οι άνθρωποι που επιλύουν αυτά τα ζητήματα συχνά περνούν τρία διακριτά βήματα». Είναι μια μπερδεμένη, μη γραμμική διαδικασία και μπορούμε να κολλήσουμε οπουδήποτε στη διάρκεια. Τα καλά νέα είναι ότι γνωρίζουμε κάποια πράγματα για το πώς οι άνθρωποι μπορούν να ξεκολλήσουν από κάθε σημείο».
Advertisment
1ο βήμα: Ξεδιπλώστε και αναγνωρίστε τα συναισθήματά σας
Ο Pascual-Leone μοιράζεται την ιστορία μιας γυναίκας που προσέλαβε έναν απόφοιτο στην εργασία της. Πέρασε αξιοσημείωτο χρόνο εκπαιδεύοντάς τον, και ανέπτυξαν μια σπουδαία συνεργασία – μέχρι που ο υπάλληλός της έφυγε ξαφνικά. Όταν του μιλούσε γι’ αυτόν, έλεγε ότι έχει γίνει απλά γκρινιάρα και δεν γνώριζε το γιατί. Αυτό το τελευταίο «δεν γνώριζε» είναι που ενδιαφέρει τον ψυχολόγο. Αποκαλύπτει μια αίσθηση γενικότερης δυσφορίας, χωρίς να γνωρίζει το γιατί. Έχει θάψει τα συναισθήματα αυτά κάτω από το χαλί.
Πώς να προχωρήσουμε:
Συχνά τα πιο κυρίαρχα συναισθήματα μετά το τέλος μιας σχέσης είναι ο θυμός και η θλίψη, και αυτά μπορούν να προκαλέσουν μια σειρά άλλων δυσάρεστων συναισθημάτων. Χρειάζεται να ξεδιπλώσουμε ένα ένα τα συναισθήματα, να τα ξεχωρίσουμε ώστε να αντιληφθούμε τι μας πληγώνει περισσότερο.
2ο βήμα: Αντιληφθείτε τι χρειάζεστε πραγματικά
Αφού τελειώσει μια σχέση, κάποιοι άνθρωποι γνωρίζουν ακριβώς τι τους πληγώνει περισσότερο, αλλά είναι παγιδευμένοι σε έναν κύκλο αυτο- κατηγοριών. Μπορεί να σκέφτονται «Ο,τι συνέβη, είναι δικό μου λάθος• ίσως τελικά άξιζα την παραμέληση και τον χωρισμό» ή «Είναι αλήθεια, είμαι ανίκανος, αδιάφορος».
Πώς μπορείς να καταλάβεις ότι έχεις κολλήσει κι εσύ σε αυτό το βήμα; Νιώθεις ευάλωτος και «σπασμένος», αλλά είναι οικείο με κάποιο τρόπο. Είναι η επανάληψη μιας παλιάς ιστορίας, έχεις ξαναπεράσει από εδώ. Ο κλινικός ψυχολόγος αναφέρει ότι κάποιοι προσπερνούν αυτό το βήμα, όπως και τα υπόλοιπα, με ελάχιστη δυσφορία και ενόχληση.
Πώς να προχωρήσουμε:
Αναρωτηθείτε: «Τι χρειάζομαι περισσότερο;». Δεν πρόκειται για επιφανειακές ανάγκες, όπως ότι χρειάζεστε έναν σύντροφο για να πάτε διακοπές ή έναν εργοδότη ο οποίος να λατρεύει τις ιδέες σας. Αυτές οι ανάγκες δεν αφορούν σε ένα πρόσωπο, ούτε στο άτομο που χάσαμε, δηλαδή δεν είναι ότι χρειάζεστε την αίσθηση ασφάλειας που σας έδινε.
Αντιθέτως, πρόκειται για βαθύτερες, υπαρξιακές ανάγκες, τι χρειάζεστε για να αναπτυχθείτε ως άνθρωπος. Μπορεί να είναι για παράδειγμα «Χρειάζομαι να νιώθω ότι αξίζω», «Χρειάζομαι να νιώθω ότι αγαπιέμαι» ή «Χρειάζομαι να νιώθω ότι κάποιος γνωρίζει τον αληθινό εαυτό μου»
3ο βήμα: Επισκεφτείτε ξανά το τέλος της σχέσης και δείτε τι χάθηκε
Για το τελευταίο βήμα της διαδικασίας, χρειάζεται να επιστρέψετε στο πώς έληξε η σχέση, να κοιτάξετε τα κομμάτια που χάσατε και να εργαστείτε πάνω σε αυτά τα συναισθήματα. Συχνά, αυτό σημαίνει ότι θα πατήσουμε πάνω στο θυμό και στη θλίψη και θα τα εκφράσουμε.
«Όταν εργαζόμαστε πάνω στο πένθος, συνήθως εστιάζουμε στα καλά σημεία – «δεν θα ξαναμαζευτούμε για barbecue» ή «δεν θα ξανακάνουμε κυριακάτικο δείπνο». Πρέπει να πούμε αντίο σε αυτά. Αλλά ένας από τους λόγους που δυσκολευόμαστε να κλείσουμε τη διαδικασία του πένθους είναι επειδή υπάρχουν επίσης τόσες πολλές αδήλωτες απώλειες – ελπίδες και όνειρα». Για ένα ζευγάρι που χώρισε, η απώλεια μπορεί να είναι τα παιδιά που ποτέ δεν γεννήθηκαν• για μια συνεργασία, μπορεί να είναι το μεγάλο project που ποτέ δεν ξεκίνησε.
Πώς μπορούμε να προχωρήσουμε:
Αναρωτηθείτε «Τι είναι αυτό που απεχθάνομαι περισσότερο σε όλο αυτό;» «Τι θα μου λείψει περισσότερο;» και «Σε ποια όνειρα και ελπίδες χρειάζεται να πως αντίο;» Δεν πρόκειται για εύκολες ερωτήσεις ή απαντήσεις, και η εξερεύνησή τους θα πάρει χρόνο και θα απαιτήσει προσπάθεια. Αλλά αποτελεί κρίσιμο κομμάτι της διαχείρισης ενός χωρισμού. Το υγιές συναίσθημα, λέει κλείνοντας ο Pascual-Leone, έχει μια καμπύλη ζωτικότητας. Εμφανίζεται, το νιώθεις, το εκφράζεις και ύστερα τελειώνεις με αυτό.
Daryl Chen & Daniella Balarezo – Photo: Author/Depositphotos
