Όταν θέλουμε να συγκεντρωθούμε πραγματικά και να είμαστε λιγότερο αφηρημένοι, αποδεικνύεται πως δυσκολευόμαστε πολύ. Τείνουμε να σκεφτόμαστε ότι η προσοχή μας αφαιρείται λόγω των ηλεκτρονικών συσκευών, των μέσων κοινωνικής δικτύωσης και των χιλιάδων άλλων ειδοποιήσεων και ερεθισμάτων που επιζητούν να στρέψουμε το βλέμμα μας προς εκείνα.
Όμως, σύμφωνα με έρευνα δύο ψυχολόγων του Χάρβαρντ, το πραγματικό πρόβλημα δεν είναι το χαοτικό μας περιβάλλον, αλλά ο νους μας. Οι ψυχολόγοι Matthew Killingsworth και Daniel Gilbert βρήκαν ότι ο ανθρώπινος νους είναι ουσιαστικά προγραμματισμένος σε αυτή την κατάσταση συνεχούς αφηρημάδας.
Advertisment
Σε μια έρευνα με δείγμα 2.250 ενήλικες, οι ερευνητές συμπέραναν ότι ξοδεύουμε περίπου το 47% της μέρας μας αφηρημένοι. Η περιπλάνηση του νου είναι μια εμπειρία τόσο κοινή και φυσική για εμάς, που δεν την προσέχουμε καν.
Συμβαίνει όταν περιμένουμε στην πύλη του αεροδρομίου και φανταζόμαστε ότι βρισκόμαστε ήδη στον προορισμό μας και απολαμβάνουμε ένα κοκτέιλ. Ή όταν είμαστε στο ταξί και σκεφτόμαστε τα emails που ξεχάσαμε να απαντήσουμε νωρίτερα το πρωί. Ή όταν περιμένουμε στην αίθουσα συνάντησης, αλλά φανταζόμαστε ότι αντιθέτως είμαστε σε ένα μπαρ και διασκεδάζουμε. Όλοι είμαστε οικείοι με αυτή την κατάσταση και φαίνεται πως πρόκειται για αυτόματη κατάσταση λειτουργίας του εγκεφάλου μας.
«Δεν υπάρχει τίποτε παράξενο σ’ αυτό. Η αφηρηµάδα (mind wandering) είναι τόσο διαδεδοµένη επειδή είναι αδύνατο να σταµατήσουµε τη σκέψη, ο ανθρώπινος εγκέφαλος είναι φτιαγµένος για να εργάζεται ακατάπαυστα», αναφέρουν οι επιστήμονες.
Advertisment
Αυτή η διαπίστωση έχει δύο επιπλοκές. Αρχικά, δείχνει ότι η αφηρημάδα είναι κυρίως ένα παιχνίδι του νου. Αν πραγματικά θέλουμε να συγκεντρωθούμε, αν θέλουμε να διαχειριστούμε τους περισπασμούς της ψηφιακής εποχής, το μονοπάτι πρέπει να περιλαμβάνει την ανάπτυξη μιας νέας συνήθειας πιο αποτελεσματικής ως προς τη διαχείριση του πιο πολύτιμου πόρου μας: της προσοχής μας.
Υπάρχει όμως και μια άλλη διαπίστωση/ συμπέρασμα: Πρέπει να εστιάζουμε λιγότερο στο τι κάνουμε και περισσότερο στο πώς είμαστε. Αυτή η έρευνα αποκάλυψε επίσης ότι η περιπλάνηση του νου έχει περισσότερο να κάνει με την δυστυχία παρά με τις δραστηριότητες τις οποίες κάνουμε. Αυτός δεν είναι ο τρόπος που φυσιολογικά σκεφτόμαστε.
Γενικά σκεφτόμαστε ότι κάνοντας ευχάριστα πράγματα νιώθουμε και ευτυχισμένοι. Αλλά αυτοί οι ερευνητές βρήκαν ότι οι δραστηριότητες είναι υπεύθυνες μόνο για το 4.6% της ευτυχίας μας. Η πλήρης παρουσία μας στο παρόν, αντί για την περιπλάνηση του νου, αντιστοιχεί στο περίπου 10.8%. Οπότε στόχος μας είναι να καταφέρουμε να ελέγξουμε όσο περισσότερο μπορούμε το πότε ο νους μας θα περιπλανηθεί και πότε θα συγκεντρωθεί.
[toggle title="Πηγές"]
https://www.danielgilbert.com/KILLINGSWORTH%20&%20GILBERT%20(2010).pdf
[/toggle]
