«Η επιτυχία μας στον στίβο ήταν μονάχα ένα πολύ μικρό κομμάτι της ζωής μας, αλλά ελπίζαμε ότι μας είχε διδάξει μια πειθαρχία που μπορούσε να εφαρμοστεί σε άλλες πλευρές της ζωής» – Ρότζερ Μπάνιστερ
Το 1952 ο Ρότζερ Μπάνιστερ έθεσε στόχο να είναι ο πρώτος που θα τρέξει την απόσταση του ενός μιλίου σε χρόνο λιγότερο από 4 λεπτά και άρχισε να προπονείται πιο εντατικά. Το ρεκόρ για το ένα μίλι παρέμενε στα 4 λεπτά και 1,4 δεύτερα επί εννέα χρόνια. «Τα 4 λεπτά θεωρούνταν επί χρόνια όχι μόνο ανέφικτος χρόνος, αλλά, σύμφωνα με τους φυσιολόγους της εποχής, επικίνδυνος για την υγεία οποιουδήποτε αθλητή επιχειρούσε να τον αγγίξει».
Advertisment
Στις 6 Μαΐου 1954 ο Ρότζερ Μπάνιστερ έτρεξε το ένα μίλι σε χρόνο 3 λεπτά και 59,4 δεύτερα, σημειώνοντας νέο παγκόσμιο ρεκόρ και σπάζοντας το λεγόμενο «αδύνατο» φράγμα. Σε μια συνέντευξη ο Μπάνιστερ δήλωσε: «Επικρατούσε μια ατμόσφαιρα μυστηρίου, μια πεποίθηση ότι ήταν ανέφικτο, αλλά εγώ νομίζω ότι το φράγμα ήταν περισσότερο ψυχολογικό, παρά σωματικό».
Μόλις ο Ρότζερ Μπάνιστερ αφαίρεσε αυτό το ψυχολογικό φράγμα, άνοιξε ο δρόμος για να καταφέρουν κι άλλοι αυτόν του τον άθλο. Στις 21 Ιουνίου 1954, μόλις σαράντα έξι μέρες από το ρεκόρ του Μπάνιστερ, ο Τζον Λάντι κατέρριψε το ρεκόρ του Μπάνιστερ στο Τούρκου της Φινλανδίας, και σήμερα υπάρχουν εκατοντάδες άνθρωποι που έχουν τρέξει το ένα μίλι σε χρόνο κάτω από τα 4 λεπτά.
Πολλοί άνθρωποι γαλουχήθηκαν με σκέψεις περί του αδυνάτου. Οι μελέτες έχουν καταδείξει πως μέχρι να γίνει ένας μέσος άνθρωπος δεκαοκτώ χρονών, έχει ακούσει τη λέξη «όχι» περισσότερες από 248.000 φορές. Οι γονείς, οι φίλοι, οι δάσκαλοι, η τηλεόραση και οι συνάδελφοί μας μας λένε συνεχώς τι δεν μπορούμε να κάνουμε.
Advertisment
Αυτή η ανακλαστική συμπεριφορά είναι η αιτία που πολλοί καταφέρνουμε να αξιοποιήσουμε ένα πολύ μικρό τμήμα των δυνατοτήτων μας και οδηγεί σε μια απαισιόδοξη προσέγγιση της ζωής. Ο απαισιόδοξος άνθρωπος προσεγγίζει τη ζωή κάνοντας δηλώσεις για το τι είναι αδύνατον να γίνει αντί να ρωτάει πώς μπορεί να γίνει.
Για να εξουδετερώσουμε το στοιχείο της απαισιοδοξίας που υπάρχει μέσα σε όλους μας, πρέπει να μετασχηματίσουμε τον τρόπο με τον οποίο προσεγγίζουμε τη ζωή βρίσκοντας λύσεις, αντί να προβάλλουμε δικαιολογίες. Αντί να λέμε; «Δεν μπορώ να το κάνω» είναι προτιμότερο να βρούμε μια λύση που ξεκινά με το ερώτηση «Πώς μπορώ να το κάνω;»
Αντί να λέμε «Δεν έχω την οικονομική δυνατότητα να το κάνω» ή «Είναι ανέφικτο», ας αρχίσουμε να ρωτάμε «Πώς μπορώ να αποκτήσω τα χρήματα για να το κάνω;» και «Πώς μπορεί να γίνει εφικτό;». Αυτή η μικρή αλλαγή στον τρόπο με τον οποίο προσεγγίζουμε τη ζωή θα αποφέρει σπουδαία αποτελέσματα. Όπως έγραψε ο Έλμπερτ Χάμπαρντ (Elbert Hubbard): «Ο κόσμος κινείται τόσο γρήγορα στις μέρες μας, ώστε αυτός που λέει ότι κάτι είναι αδύνατον εν γένει διακόπτεται από κάποιον που το καταφέρνει».
Απόσπασμα από το βιβλίο του Cameron C. Taylor με τίτλο «8 γνωρίσματα σπουδαίων προσωπικοτήτων – Τόμος II» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Κλειδάριθμος
Photo: Author/Depositphotos
