Τραγούδια που εξυμνούν το μεγαλείο του, χολιγουντιανές παραγωγές που καταλήγουν σε όρκους αιώνιας πίστης, ποιήματα που κάνουν την καρδιά μας να χτυπά λέξη τη λέξη· όλη η τέχνη στην υπηρεσία του μικρού φτερωτού θεού, που πήρε τον τίτλο χάρη στη μαεστρία του να χειρίζεται τα ανθρώπινα συναισθήματα ανάλογα με τα κέφια του. Κι αντί να του θυμώνουμε, λαχταράμε πώς και πώς το λάβωμα απ’ τα βέλη του.
Πότε θα ‘ρθει και για ‘μας η πολυπόθητη εκείνη στιγμή; Για πόσο, ακόμη, θα περιμένουμε; Ερωτήματα που ταλανίζουν χιλιάδες από ‘μας, οδηγώντας μάλιστα τους πιο ανυπόμονους στη σύναψη αδιέξοδων σχέσεων, μην αντέχοντας άλλη αναμονή και μοναξιά.
Advertisment
Η απάντηση, εντούτοις, κρύβεται αλλού και για καλή μας τύχη, δε θα χρειαστεί να διασχίσουμε στεριές και θάλασσες για να τη βρούμε. Μέσα μας βρίσκεται, κάπου ανάμεσα σε μυαλό και καρδιά, ισορροπώντας σε λογική και συναίσθημα. Διότι, για όσους δεν το γνωρίζουν, ο έρωτας δεν είναι μόνο συναίσθημα.
Ο έρωτας θα ‘ρθει να σε βρει, όταν ανακαλύψεις τι ζητάς απ’ αυτόν. Και για να το βρεις, πρέπει να βάλεις το μυαλό σου να δουλέψει, να βγεις έξω, να παρατηρήσεις, να αισθανθείς, να ζήσεις κι εν τέλει, να μάθεις. Πρώτα εσένα κι έπειτα τι θέλεις εσύ απ’ τους άλλους. Τι σου αρέσει πραγματικά να κάνεις; Τι δεν μπορείς ν’ ανεχτείς με τίποτα; Ποιες συμπεριφορές σε θυμώνουν και ποιες είναι εκείνες που σε κάνουν να χαμογελάς;
Μαθαίνοντας τι ζητάς απ’ τον έρωτα, αυτομάτως μαθαίνεις εσένα. Φτιάχνεις την εικόνα του εαυτού σου και δίπλα, το ιδανικό ταίρι που θα ήθελες. Κι αφού φτιάξεις την εικόνα, φροντίζεις, έπειτα, να της δώσεις ζωή, γνωρίζοντας ανθρώπους που ξέρεις ότι έχουν τα φόντα να σε βοηθήσουν σ’ αυτό. Ξέρεις πού και πώς να ψάξεις, γιατί έχεις βρει την ισορροπία μέσα σου. Δε φοβάσαι, μήπως κάνεις λάθος, γιατί προχωράς με τιμόνι την καρδιά και συνοδοιπόρο τη λογική. Αφήνεσαι να παρασυρθείς απ’ αυτή τη μαγική διαδρομή, γιατί στο τέλος, ξέρεις ότι θα σε περιμένει εκείνος, ο μικρός φτερωτός άγγελος, έτοιμος να ρίξει κατευθείαν μέσα σου. Και δε φοβάσαι, γιατί ξέρεις ότι δε θα σε πονέσει, όπως τις άλλες φορές. Αυτή τη φορά είναι διαφορετικά. Αυτό το λάβωμα το ήθελες. Και –τι ευτυχία!- ήταν απ’ το βέλος που περίμενες όλα αυτά τα χρόνια.
Advertisment
Μαριλένα Χρονοπούλου
