Σύμφωνα με την Αμερικανική Ψυχολογική Ένωση, το 40-50% των γάμων καταλήγει πλέον σε διαζύγιο. Και όπως με οποιαδήποτε οικογενειακή δομή, το να είναι κανείς παιδί χωρισμένων γονιών μπορεί να επηρεάσει τα μοτίβα σχέσεων που θα αναπαράγει ως ενήλικας, δηλαδή τον τύπο δεσμού του.
Ποιο τύπο δεσμού θα μπορούσε ένα παιδί χωρισμένων γονιών να αναπτύξει;
Η ασφαλής σχέση με τους φροντιστές στην πρώιμη παιδική ηλικία είναι αυτό που δημιουργεί έναν ασφαλή τύπο δεσμού, μέσα στον οποίο ένα άτομο μπορεί να βασιστεί στους άλλους, να τους επιτρέψει επίσης να βασιστούν σε αυτόν και γενικά να διαμορφώνει υγιείς σχέσεις. Βέβαια, είναι σημαντικό εδώ να τονίσουμε ότι ένα διαζύγιο γενικά δεν δημιουργεί απαραιτήτως έναν ασφαλές τύπο δεσμού.
Advertisment
Σύμφωνα με τους ειδικούς, ο τύπος δεσμού σχετίζεται με το τι βιώνει το παιδί πριν, κατά τη διάρκεια και μετά το διαζύγιο. Αυτό σημαίνει ότι οι επιδράσεις ενός διαζυγίου στον τύπο δεσμού ενός παιδιού εξαρτώνται από το αν αυτό διέπεται από ομαλές διαδικασίες ή από ένταση.
Αν οι γονείς επικοινωνούν ανοιχτά με το παιδί καθ’ όλη τη διάρκεια του διαζυγίου, παρέχουν ασφάλεια, σταθερότητα και είναι καλοί ο ένας με τον άλλο, τότε το παιδί είναι πιθανότερο να μεγαλώσει με έναν ασφαλή τύπο δεσμού. Για την ακρίβεια, οι σχέσεις θα γίνουν ακόμα πιο υγιείς αφού τελικά οι γονείς χωρίσουν και εγκαθιδρυθεί ένας νέος τρόπος ζωής και σχετίζεσθαι.
Από την άλλη πλευρά, ένα έντονο διαζύγιο με σύγκρουση, όπου ένα παιδί βιώνει συνεχείς καυγάδες, προσβολών, υψηλών επιπέδων στρες και μπερδεμένα μηνύματα για τους γονείς του, μπορεί να αναπτύξει ανασφαλείς τύπους δεσμού και συγκεκριμένα:
Advertisment
– Αποφευκτικό τύπο δεσμού: Όταν ένας γονιός δεν εμπλέκεται με την ανατροφή του παιδιού λόγω των αλλαγών στις συνθήκες διαβίωσης ή λόγω των συνεχών μαχών επιμέλειας, το παιδί νιώθει εγκαταλελειμμένο και υπεύθυνο. Αυτά τα παιδιά μπορεί να αναπτύξουν έναν αμφιθυμικό τύπο δεσμού, όπου γίνονται εξαιρετικά ανεξάρτητοι και νιώθουν άβολα όταν οι σχέσεις γίνονται σοβαρές στην ενήλικη ζωή.
– Αποδιοργανωτικό τύπο δεσμού: Τα χαοτικά ή κακοποιητικά διαζύγια μπορούν να προκαλέσουν την ανάπτυξη στο παιδί ενός αποδιοργανωτικού τύπου δεσμού. Αυτός δημιουργεί μια ανάγκη για εγγύτητα, με έναν βαθύ φόβο όμως ταυτόχρονα για οικειότητα.
Ως ενήλικες, από τη μία προσπαθούν να προσεγγίσουν και από την άλλη απομακρύνονται. Μπορεί να τερματίζουν σχέσεις ως ένας τρόπος να αποφύγουν την απόρριψη από τον/τη σύντροφο στο μέλλον.
Φυσικά, κάθε τύπος δεσμού δεν ακολουθεί δια βίου έναν άνθρωπο χωρίς δυνατότητα αλλαγής. Το αντίθετο μάλιστα· αν ο ενήλικας αντιληφθεί αυτό το μοτίβο, καθώς και την αιτία πίσω από αυτό αποκτά και την δυναμική να το αλλάξει και να μπορεί να απολαμβάνει υγιείς σχέσεις σε όλα τα επίπεδα.
Πηγή:
www.mindbodygreen.com/
