Κάθε φορά που η επιστήμη εξερευνά τη σύνδεση που έχουν οι άνθρωποι με τους σκύλους τους, τα αποτελέσματα είναι σχεδόν πάντα εντυπωσιακά. Για παράδειγμα, πρόσφατη έρευνα βρήκε ότι οι σκύλοι προτιμούν να αγνοούν τον κίνδυνο και να κοιτούν τα χαμογελαστά πρόσωπα των ανθρώπων. Η ωκυτοκίνη «η ορμόνη της αγάπης», η οποία ενισχύει το δέσιμο ανάμεσα σε ανθρώπους, μεσολαβεί και ανάμεσα σε κατοικίδια.
Παρομοίως, μια άλλη μελέτη βρήκε ότι όταν μιλάμε στο σκύλο μας όπως και σε ένα μωρό, αυξάνουμε την οικειότητα και το δέσιμο μεταξύ μας. Αλλά τι συμβαίνει στον εγκέφαλο του σκύλου μας όταν του μιλάμε με αυτό τον τρόπο; Μπορεί να ξεχωρίσει τη σημασία των διαφορετικών λέξεων; Σε μια προσπάθεια να δώσουν απάντηση σε τέτοια ερωτήματα, μια επιστημονική ομάδα με κύριο ερευνητή τον νευροεπιστήμονα Gregory S. Berns, από το Πανεπιστήμιο Emory στην Ατλάντα διερεύνησε την επεξεργασία λέξεων στον σκυλίσιο εγκέφαλο.
Advertisment
Η έρευνα
Η ομάδα μιλά για το κίνητρο πίσω από τη μελέτη, λέγοντας πως «πολλοί ιδιοκτήτες σκύλων νομίζουν ότι οι σκύλοι τους γνωρίζουν τι σημαίνουν οι λέξεις, αλλά δεν υπάρχουν αρκετά επιστημονικά δεδομένα που να υποστηρίζουν κάτι τέτοιο. Γνωρίζουμε ότι οι σκύλοι έχουν την ικανότητα να επεξεργαστούν τουλάχιστον ορισμένες πλευρές της ανθρώπινης γλώσσας, αφού μαθαίνουν να ακολουθούν λεκτικές εντολές».
Πρότερες έρευνες όμως υποστηρίζουν ότι οι σκύλοι βασίζονται σε πολλά άλλα στοιχεία για να ακολουθήσουν μια λεκτική εντολή, όπως το βλέμμα, οι χειρονομίες, ακόμα και οι συναισθηματικές εκφράσεις του ιδιοκτήτη τους. Για το πείραμα, οι ερευνητές έμαθαν σε 12 σκύλους διαφορετικής ράτσας δύο διαφορετικές λέξεις και τους εκπαίδευσαν να ξεχωρίζουν ανάμεσα σε αντίστοιχα παιχνίδια που προσδιόριζαν οι λέξεις. Στο τέλος της εκπαιδευτικής περιόδου, οι σκύλοι έδειξαν ότι μπορούσαν να ξεχωρίσουν ανάμεσα σε δύο αντικείμενα, επιλέγοντας το σωστό, όταν τους το έλεγε ο ιδιοκτήτης.
Στη συνέχεια, βάζοντάς τους σε μαγνητική τομογραφία, οι σκύλοι άκουγαν και τις δύο αυτές λέξεις, αλλά και νέες ψευδολέξεις. Ο ιδιοκτήτης θα χρησιμοποιούσε ψευδολέξεις και θα κρατούσε νέα, τυχαία αντικείμενα, όπως ένα καπέλο ή μία κούκλα.
Advertisment
Διαβάστε επίσης: Για πόσες ώρες μπορούμε να αφήσουμε τον σκύλο μας μόνο στο σπίτι; και Ο σκύλος μας χρησιμοποιεί τις εκφράσεις του προσώπου του για να επικοινωνήσει μαζί μας
Πώς επεξεργάζονται τις λέξεις;
Όταν συγκρίθηκε η νευρωνική απόκριση σε γνωστές λέξεις με την αντίδραση στις νέες, τα αποτελέσματα έδειξαν μεγαλύτερη αμφίπλευρη ενεργοποίηση στον βρεγματικό – κροταφικό φλοιό ως απόκριση σε ψευδολέξεις. Η επιστημονική ομάδα πιστεύει πως αυτές οι περιοχές είναι οι αντίστοιχες της γωνιώδους έλικας, της εγκεφαλικής περιοχής που επεξεργάζεται λεκτικές διαφορές.
Εντούτοις, οι ερευνητές αναγνώρισαν επίσης ένα «υποσύνολο» σκύλων για τους οποίους οι νέες ψευδολέξεις ενεργοποιούσαν άλλες εγκεφαλικές περιοχές, όπως την αμυγδαλή, τον αριστερό κροταφικό λοβό και τον θάλαμο. Το εντυπωσιακό είναι η διαφορά ανάμεσα στους σκύλους και στους ανθρώπους – οι άνθρωποι τυπικά δείχνουν μεγαλύτερη νευρωνική ενεργοποίηση για γνωστές λέξεις απ’ ό,τι για καινούριες. Οι ερευνητές επισημαίνουν ότι σκύλοι διαφορετικής ράτσας έχουν και διαφορετικές γνωστικές ικανότητες και αυτό θα μπορούσε να αποτελεί έναν περιορισμό στην έρευνα.
Μπορούμε να χρησιμοποιούμε λέξεις για να εκπαιδεύσουμε έναν σκύλο;
Εντούτοις, οι επιστήμονες τονίζουν ότι τα ευρήματα δεν υποδηλώνουν απαραιτήτως ότι οι λέξεις είναι ο καλύτερος τρόπος επικοινωνίας με έναν σκύλο. Για την ακρίβεια, μια άλλη έρευνα από την ίδια ερευνητική ομάδα συμπέρανε ότι οι εγκεφαλικές δραστηριότητες των σκύλων που είναι υπεύθυνες για την επεξεργασία της ανταμοιβής και τη διευκόλυνση της μάθησης συνδέονται και εξαρτώνται από οπτικές και οσφρητικές πληροφορίες που δεν δίνουν τα λεκτικά στοιχεία.
Γι’ αυτό, οι λεκτικές εντολές μπορεί να μην είναι και ο πιο αποτελεσματικός τρόπος να εκπαιδεύουμε τον σκύλο μας. Μία οπτική εντολή ίσως να αποδειχτεί μια πιο γρήγορη και αποτελεσματική λύση.
Πηγή:
https://www.frontiersin.org/articles/10.3389/fnins.2018.00737/full?&utm_source=Email_to_authors_&utm_medium=Email&utm_content=T1_11.5e1_author&utm_campaign=Email_publication&field=&journalName=Frontiers_in_Neuroscience&id=392490
https://www.nature.com/articles/s41598-018-32990-2
