Ο Θεσσαλονικιός συνθέτης και αρχιτέκτονας Μάνος Μυλωνάκης με μουσικό θέμα Strelitzia δημιούργησε ένα μικρού μήκους αρχιτεκτονικό βίντεο, το οποίο προβάλλεται στη Μπιενάλε της Βενετίας. Είναι τοποθετημένο και εμπνευσμένο από το φυσικό τοπίο της Ημαθίας και η σύνθεση έγινε με το μοναδικό όργανο που παίζεται χωρίς να χρειάζεται άμεσο άγγιγμα, το θέμεριν.
Ο καλλιτέχνης εξήγησε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ πώς εμπνεύστηκε την βαθιά γαλήνια και εμπνευστική μουσική, αλλά και για το ίδιο το βίντεο: «Η όψη των ανθισμένων ροδακινιών κατά μήκος της διαδρομής στον κάμπο της Ημαθίας με συγκλόνισε! Ήθελα πάντα να κάνω κάτι σε σχέση με αυτό. Αφορμή στάθηκε η Παγκόσμια Ημέρα Πιάνου ’21. Το “Celestial” είναι η συνεισφορά μου στους φετινούς εορτασμούς. Βιντεοσκοπημένο την ημέρα της “Εαρινής Ισημερίας”, την πρώτη μέρα της αστρονομικής άνοιξης (γνωστή και ως η στιγμή που ο Ήλιος ευθυγραμμίζεται με τον Ισημερινό). Μονοπλάνο σε κυκλική κίνηση, παρόμοια με την τροχιά ενός πλανήτη». Δηλώνει μάλιστα πως συνεχώς αναζητά αντισυμβατικούς, ασυνήθιστους χώρους εκτέλεσης της μουσικής.
Advertisment
Και μπορεί η μουσική του να γεννήθηκε ανάμεσα στις ανθισμένες ροδακινιές της Ημαθίας, αλλά η μελωδία και το έργο του έφτασαν μέχρι τη Βενετία. Εκεί και συγκεκριμένα στη Μπιενάλε Αρχιτεκτονικής άρχισε να προβάλλεται από 12 Απριλίου ένα βίντεο της Καναδέζας σκηνοθέτριας Shawna M. Tavsky,, το οποίο έχει επενδύσει μουσικά ο Μάνος Μυλωνάκης με τη σύνθεσή του «Strelitzia». Πρόκειται για μία παρουσίαση του αρχιτεκτονικού έργου γραφείου του Μεξικανού αρχιτέκτονα Jose Juan Rivera Rio στη συγκεκριμένη Μπιενάλε. Το βίντεο προβάλλεται σε loop, σε κλειστό χώρο βιντεοπροβολής και η έκθεση θα διαρκέσει ως το Νοέμβριο.
Στις δηλώσεις του στο ΑΠΕ-ΜΠΕ εξηγεί πώς αντιλαμβάνεται τη σχέση μουσικής και φυσικού χώρου: «Με ενδιαφέρει πολύ πώς μπορεί να συμπεριφερθεί μία μουσική σύνθεση, τι στοιχεία μπορεί να αντλήσει αλλά και να δώσει στον φυσικό χώρο. Πώς μπορεί η μελωδία της να επηρεαστεί εν τη γενέσει της, αλλά και πώς ο ρυθμός της μπορεί να συνδιαλλαχθεί με αυτόν της φύσης… Πολλές φορές η εναλλαγή στην ενασχόληση μεταξύ μουσικής και αρχιτεκτονικής είναι για μένα ένα πολύτιμο εργαλείο ανατροφοδότησης της έμπνευσης και της όρεξης για δουλειά. Οι ακουστικές ιδιότητες ενός χώρου και η προσδοκώμενη ηχητική εμπειρία πάντα με ενδιέφεραν ως σχεδιαστή. Και αντίστροφα όμως, η επίδραση αυτών των ιδιοτήτων στη μουσική που αναπαράγεται μέσα του, πάντα με ενδιέφεραν ως συνθέτη. Αυτό στην πράξη, βρίσκει εφαρμογή στη σύνθεση μουσικής για θέατρο, όπου ως συνθέτης οφείλεις να προβλέψεις και να χρησιμοποιήσεις τη συμπεριφορά του χώρου επάνω στις νότες σου».
Advertisment
Πηγή:
Με πληροφορίες από news247.gr
