Δεν θα σε ερωτευτώ κατευθείαν. Όχι, θα σε ερωτευτώ σταδιακά – θα ερωτευτώ τα μικρά πράγματα. Όπως ο τρόπος που γελάς και φιλάς μερικές φορές και με κοιτάς σαν να μην μπορείς να πιστέψεις τι συμβαίνει. Ή τον τρόπο που με πλησιάζεις όταν ακόμα μισοκοιμάσαι και με τραβάς κοντά σου, σαν να μην μπορείς να με κρατήσεις αρκετά κοντά σου.
Ή απλά ο τρόπος που με κοιτάς όταν γελάμε- το να γελάω μαζί σου είναι το αγαπημένο μου. Είναι σαν να κοιτάς κατευθείαν μέσα στον πυρήνα σου και να βλέπεις πόσο πραγματικά ευάλωτος μπορείς να είσαι – γελάς μαζί μου, ελπίζοντας όμως ότι δεν θα σου ραγίσω την καρδιά. Αλλά αυτό που δεν ξέρεις είναι ότι δεν θα μπορούσα ποτέ να σου ραγίσω την καρδιά, γιατί είναι το πιο όμορφο πράγμα πάνω σου.
Advertisment
Θυμάμαι τη μέρα που με ρώτησες τι μου κακοφαίνεται περισσότερο από όλα πριν απαριθμήσεις τα δικά σου. Είπες ότι αυτά ήταν τα μόνα που σε χαλούσαν. Ήταν εκτός τόπου και χρόνου και καθόλου κοντά σε αυτό που περίμενα, αλλά ήταν δικά σου – ήταν μέρος σου – σε έκαναν αυτό που είσαι. Το να ανοίγεσαι και να αποκαλύπτεις τα τρωτά σου σημεία λέει πολλά για σένα. Πάντα έβλεπα την άγρια μοναδικότητα που έκαιγε έντονα μέσα σου, αλλά η λίστα σου το φώτισε ακόμα περισσότερο. Είχα κολλήσει.
Αυτό που ήθελα τόσο πολύ να δεις είναι ότι είμαι το κορίτσι που θα είναι εκεί για σένα όταν χρειάζεσαι υπενθύμιση για το πόσο καταπληκτικός είσαι, γιατί η ζωή σε έχει πείσει για το αντίθετο. Το κορίτσι που θα εκτιμήσει κάθε λεπτό που θα περνά μαζί σου, απλά και μόνο επειδή είναι μια ευκαιρία να είμαι κοντά σου. Είμαι το κορίτσι που θα σου φτιάξει σπιτική κοτόσουπα από το μηδέν, όταν δεν αισθάνεσαι καλά. Είμαι το κορίτσι που θα σε πιστέψει όταν λες ότι θέλεις να το πάμε «πιο αργά» για να μας δώσει την ευκαιρία να έχουμε κάτι αληθινό. Αλλά είμαι επίσης το κορίτσι που θα υπερασπιστεί τον εαυτό της όταν χρειαστεί.
Υποθέτω ότι καμία απάντηση δεν είναι αρκετή. Δεν είμαι αρκετά σημαντική για να δικαιολογήσεις ένα απλό, γρήγορο μήνυμα που να μου λέει ότι δεν έχεις όρεξη για παρέα; Δεν είμαι αρκετά σημαντική για να μείνω και να αναρωτιέμαι πού πάει αυτό, γιατί η απάντηση είναι ξεκάθαρα ένα ηχηρό «πουθενά». Αντηχεί στους τοίχους που χτίστηκαν από τη σιωπή που έβαλες ανάμεσά μας εδώ και τόσες εβδομάδες.
Advertisment
Βαρέθηκα να περιμένω μια απάντηση, πείθοντας τον εαυτό μου ότι κάπου – ακόμα και στο βάθος του μυαλού σου – υπάρχει μια σκέψη για εμένα σαν ένας καθαρός έστω και αχνός ήχος. Ένας καθαρός ήχος που θα κυλήσει στο μπροστινό μέρος της συνείδησής σου και θα σου θυμίσει ότι είμαι δίπλα σου… αλλά δεν θα είμαι πια δίπλα σου.
Αξίζω να είμαι ευτυχισμένη… αλλά το ίδιο αξίζεις και εσύ. Το να περιμένετε για κάτι που δεν θα συμβεί ποτέ, προωθεί μόνο τη στασιμότητα στη ζωή, την έλλειψη προόδου – σταματά το μέλλον και ό,τι αυτό επιφυλάσσει. Αυτό που τόσοι πολλοί άλλοι στην ηλικία μας ξεχνούν να θυμούνται είναι το εξής: η αγάπη δεν είναι απλά η επιλογή να περάσεις τη ζωή σου με κάποιον. Είναι να ξυπνάς κάθε μέρα και να κάνεις καθημερινά την επιλογή να περάσεις το υπόλοιπο της ζωής σου μαζί του. Η αγάπη δεν είναι παθητική, είναι μια πράξη – μια καθημερινή επιλογή. Είναι διαρκής.
Αλλά το πιο σημαντικό είδος αγάπης είναι αυτό που παραμελούμε πιο συχνά: η αγάπη για τον εαυτό μας. Την εγκατέλειψα στην απελπισμένη μου αναζήτηση της αγάπης από εσένα και έχασα από τα μάτια μου ποια είμαι και τι με κάνει ευτυχισμένη. Έτσι, αντί να κάθομαι και να περιμένω ένα μήνυμα από εσένα που πιθανότατα δεν θα έρθει ποτέ, επιλέγω τον εαυτό μου κάθε μέρα. Να ξυπνάω και να υπενθυμίζω στον εαυτό μου ότι είμαι δυνατή και ότι αξίζω να με αγαπάς με τον τρόπο που ήθελα να σε αγαπήσω. Κάποια μέρα, θα πάρω αυτό το είδος αγάπης από έναν άλλο άνθρωπο, κάποιον ικανό να μου επιτρέψει να τον αγαπήσω.
Και έτσι, αφού ξέρω ότι δεν θα διαβάσεις ποτέ αυτό το γράμμα, ελπίζω κάποιος- κάποια να είναι σε θέση να μάθει από τις αμφιβολίες μου και τουλάχιστον να αγαπήσει ξανά τον εαυτό του. Το εύχομαι τόσο για έναν ξένο όσο το εύχομαι και για σένα. Αλλά ελπίζω επίσης να θυμηθείς ότι ξεχάστηκες, όπως εγώ, από τόσους πολλούς πιθανούς εραστές πριν από μένα. Σας παρακαλώ, αγαπήστε ξανά τον εαυτό σας.
Αγαπητή αναγνώστρια: Είσαι όμορφη, καταπληκτική και αξίζεις τόση αγάπη. Σε παρακαλώ, μην το ξεχάσεις ποτέ αυτό… αλλά αν το κάνεις, ελπίζω να θυμηθείς επίσης να αγαπήσεις πρώτα τον εαυτό σου. Γιατί τίποτα δεν θα σε κάνει πιο ευτυχισμένη από το να κάνεις το καλύτερο για τον εαυτό σου. Να είστε ευτυχισμένοι. Να είστε ελεύθεροι. Να αγαπιέστε.
Πηγή:
Elaine Bradford, thoughtcatalog
