Όταν τείνουμε να καθυστερούμε τη λήψη σημαντικών και στρεσογόνων αποφάσεων, όταν αναπτύσσουμε εμμονή με τις επιλογές που μας δίνονται και όταν καταλήγουμε είτε να μην αποφασίζουμε ποτέ είτε να κάνουμε μια επιλογή και αργότερα να κατηγορούμε εξωτερικούς παράγοντες, αν η απόφασή μας τελικά οδήγησε σε ανεπιθύμητες συνέπειες – αυτό σημαίνει αναποφασιστικότητα. Από αυτό τον ορισμό, η αναποφασιστικότητα φαίνεται σαν μια αυτοκαταστροφική συμπεριφορά και οι έρευνες δείχνουν ότι πράγματι έτσι είναι.
Αν αναρωτιέστε για τι θα μπορούσατε να κάνετε για να μειώσετε την αναποφασιστικότητα και να βελτιωθείτε στο να χειρίζεστε στρεσογόνα σενάρια και επιλογές, εδώ δίνουμε ορισμένα tips. Οι παρακάτω «παρεμβάσεις στην αναποφασιστικότητα» εστιάζουν περισσότερο στο να μας ωθήσουν να αποφασίζουμε ευκολότερα και ύστερα στο να πράττουμε.
Advertisment
Πώς να βελτιωθούμε στο να παίρνουμε αποφάσεις και να μη χρονοτριβούμε
Θέτουμε αυστηρό πρόγραμμα ως προς τις αποφάσεις
Οι αναποφάσιστοι άνθρωποι αντιμετωπίζουν παράλληλα το ζήτημα της αναβλητικότητας· αναβάλλουν συνεχώς να αποφασίσουν. Οι ερευνητές όμως έχουν συμπεράνει ότι η εγκαθίδρυση ενός αυστηρού, συνεκτικού, βραχύχρονου και ξεκάθαρου σχεδίου για τη λήψη της απόφασης μειώνει ελαφρώς την αναβλητικότητα και προάγει την επιτυχία (π.χ. θα ξοδέψω 5 ώρες αύριο για να αποφασίσω τι θα κάνω με το παλιό μου αυτοκίνητο), αντί να επιτρέπουμε στη σκέψη αυτή να μένει μετέωρη και να επιστρέφει καθ’ όλη τη διάρκεια της ημέρας χωρίς αποτέλεσμα.
Ελέγχουμε τον εσωτερικό διάλογο
Μια από τις σημαντικότερες αιτίες της αναποφασιστικότητας είναι η χαμηλή αυτοπεποίθηση και οι αρνητικές/ επικριτικές σκέψεις για τις ικανότητές μας. Όπως και με σχεδόν τα πάντα στη ζωή, βελτιωνόμαστε μέσω της εξάσκησης και ξεκινάμε να λαμβάνουμε μικρές αποφάσεις, παρατηρώντας συνειδητά τα θετικά αποτελέσματα που έχει στο χτίσιμο της αυτοεκτίμησής μας.
Χρειάζεται να επιτρέπουμε στον εσωτερικό διάλογο να ξεδιπλωθεί, δεν τον καταπιέζουμε. Όμως, το ζητούμενο είναι μπορούμε να αμφιβάλλουμε για εκείνη τη σκέψη που εντείνει την ανασφάλεια και που χτίζει το φόβο της αποτυχίας και του αδιεξόδου. Σε έναν διάλογο χρειαζόμαστε και τον υγιή αντίλογο.
Advertisment
Περιορίζουμε τις επιλογές μας
Μια άλλη σύσταση από έρευνα πάνω στις δυνατότητες παρέμβασης στην αναποφασιστικότητα είναι να περιορίζουμε τις επιλογές μας. Οι πολλές επιλογές μπορούν εύκολα να μας τρομοκρατήσουν και έτσι μας δυσκολεύουν στο να ξεκινήσουμε να τις εξετάσουμε. Αν μια επιλογή δεν πλησιάζει καν στην ικανοποίηση των αναγκών σας, απαλείψτε τη άμεσα. Μην ξοδεύετε παραπάνω χρόνο ψάχνοντας πληροφορίες γι’ αυτή στο διαδίκτυο.
Στη συνέχεια, καταγράψτε σε ένα ημερολόγιο τις σκέψεις σας: αυτό σχετίζεται με την προηγούμενη πρόταση να αφουγκραζόμαστε τον εσωτερικό μας διάλογο. Τι λέτε στον εαυτό σας όταν πρέπει να αποφασίσετε ανάμεσα σε δύο εξίσου αγχωτικές εναλλακτικές; Γεμίζει ο νους σας με «τι θα γίνει αν», δηλαδή με τα πιο καταστροφικά σενάρια, αναλωνόμενοι στα αρνητικά και μην αφήνοντας χώρο για τα θετικά; Η επίγνωση όλων αυτών των μοτίβων σκέψης είναι το πρώτο βήμα προς την αλλαγή τους.
Ζυγίζουμε επακριβώς τα υπέρ και τα κατά
Βγάλτε το παλιό σας σημειωματάριο και καταγράψτε τα υπέρ και τα κατά κάθε επιλογής και σκεφτείτε τι έχει μεγαλύτερη αξία για εσάς. Αυτό το εργαλείο εξυπηρετεί ως ένα μέσο υπενθύμισης σε περίπτωση που στο μέλλον αμφιβάλλετε για την επιλογή σας. Όμως, προσέξτε το περιεχόμενο των υπέρ και των κατά. Ορισμένες φορές, τα κατά σημαίνουν περισσότερο για εμάς από τα υπέρ, οπότε εξετάστε την προσωπική αξία που έχει για εσάς.
Δίνουμε χρόνο στον εαυτό μας
Αυτό το εργαλείο μπορεί να φαίνεται λίγο αλλόκοτο, αλλά χρειαζόμαστε αρκετό χρόνο για να αποφασίσουμε, αλλά όχι για να χρονοτριβήσουμε. Συλλέξτε όλες τις πληροφορίες που χρειάζεστε για να κάνετε μια απολύτως συνειδητή απόφαση, προγραμματίστε ακριβώς αυτό το χρόνο εκ των προτέρων. Το ευκολότερο είναι απλώς να αποφεύγουμε, να χρονοτριβούμε και να περνάμε τις ώρες μας στο διαδίκτυο και στο Netflix· όμως, η ζωή, ό,τι κι αν κάνουμε, περιλαμβάνει αναγκαστικά σκληρές αποφάσεις και η αποφυγή τους δεν τις «σβήνει από τον χάρτη».
Προχωράμε μπροστά
Τέλος, μια σημαντική σύσταση: Δεν κοιτάμε πίσω. Αφού πάρουμε την απόφαση, προχωράμε προς τα εμπρός. Το κεφάλι μας είναι σχεδιασμένο να γυρνά πίσω 180 βαθμούς. Είμαστε προγραμματισμένοι να προχωράμε μπροστά, να αποφασίζουμε και να εξελισσόμαστε.
Πηγή: www.psychologytoday.com/intl/blog/still-procrastinating/202104/tips-overcoming-indecision
