Όταν οι ηλικιωμένοι παραμένουν δραστήριοι, ο εγκέφαλός τους έχει περισσότερη από μια κατηγορία πρωτεϊνών που ενισχύει τις συνδέσεις μεταξύ των νευρώνων για τη διατήρηση της υγιούς νόησης, σύμφωνα με μελέτη του Πανεπιστημίου του Σαν Φρανσίσκο.
Αυτή η προστατευτική επίδραση βρέθηκε ακόμη και σε άτομα των οποίων οι εγκέφαλοι κατά την αυτοψία είχαν τοξικές πρωτεΐνες που σχετίζονται με τη νόσο Αλτσχάιμερ και άλλες νευροεκφυλιστικές ασθένειες.
Advertisment
«Η εργασία μας είναι η πρώτη που χρησιμοποιεί ανθρώπινα δεδομένα για να δείξει ότι η ρύθμιση των συναπτικών πρωτεϊνών σχετίζεται με τη σωματική δραστηριότητα και μπορεί να οδηγήσει στα ευεργετικά γνωστικά αποτελέσματα που βλέπουμε», δήλωσε η Kaitlin Casaletto, επίκουρη καθηγήτρια νευρολογίας.
Οι ευεργετικές επιδράσεις της σωματικής δραστηριότητας στη νόηση έχουν αποδειχθεί σε ποντίκια, αλλά ήταν πολύ πιο δύσκολο να αποδειχθούν σε ανθρώπους. Η Casaletto, νευροψυχολόγος συνεργάστηκε με τον William Honer, MD, καθηγητή ψυχιατρικής στο Πανεπιστήμιο της Βρετανικής Κολομβίας και κύριο συγγραφέα της μελέτης, για να αξιοποιήσει δεδομένα από το Πρόγραμμα Μνήμης και Γήρανσης του Πανεπιστημίου Rush στο Σικάγο. Το εν λόγω πρόγραμμα παρακολουθούσε τη φυσική δραστηριότητα των ηλικιωμένων συμμετεχόντων στο τέλος της ζωής τους, οι οποίοι συμφώνησαν επίσης να δωρίσουν τον εγκέφαλό τους όταν πεθάνουν.
«Η διατήρηση της ακεραιότητας αυτών των συνδέσεων μεταξύ των νευρώνων μπορεί να είναι ζωτικής σημασίας για την καταπολέμηση της άνοιας, καθώς η σύναψη είναι πραγματικά το σημείο όπου συμβαίνει η νόηση», δήλωσε η Casaletto. «Η σωματική δραστηριότητα – ένα άμεσα διαθέσιμο εργαλείο – μπορεί να βοηθήσει στην ενίσχυση αυτής της συναπτικής λειτουργίας».
Advertisment
Περισσότερες πρωτεΐνες σημαίνουν καλύτερα νευρικά σήματα
Οι Honer και Casaletto διαπίστωσαν ότι οι ηλικιωμένοι που παρέμεναν δραστήριοι είχαν υψηλότερα επίπεδα πρωτεϊνών που διευκολύνουν την ανταλλαγή πληροφοριών μεταξύ των νευρώνων. Το αποτέλεσμα αυτό συνέπιπτε με την προηγούμενη διαπίστωση του Honer ότι οι άνθρωποι που είχαν περισσότερες από αυτές τις πρωτεΐνες στον εγκέφαλό τους (ερευνητική διαπίστωση μετά το θάνατο του συμμετεχόντων) ήταν καλύτερα σε θέση να διατηρήσουν τη νόησή τους αργά στη ζωή.
Προς έκπληξή τους, δήλωσε ο Honer, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι οι επιδράσεις επεκτείνονταν πέρα από τον ιππόκαμπο, την έδρα της μνήμης του εγκεφάλου, και περιελάμβαναν άλλες περιοχές του εγκεφάλου που σχετίζονται με τη γνωστική λειτουργία.
«Ίσως η σωματική δραστηριότητα να ασκεί μια συνολική διατηρητική επίδραση, υποστηρίζοντας και διεγείροντας την υγιή λειτουργία των πρωτεϊνών που διευκολύνουν τη συναπτική μετάδοση σε ολόκληρο τον εγκέφαλο», δήλωσε ο Honer.
Οι συνάψεις προστατεύουν τους εγκεφάλους που εμφανίζουν σημάδια άνοιας
Οι εγκέφαλοι των περισσότερων ηλικιωμένων συσσωρεύουν αμυλοειδές και tau, τοξικές πρωτεΐνες που αποτελούν τα χαρακτηριστικά της παθολογίας της νόσου Αλτσχάιμερ. Πολλοί επιστήμονες πιστεύουν ότι πρώτα συσσωρεύεται το αμυλοειδές και μετά το tau, προκαλώντας τη διάλυση των συνάψεων και των νευρώνων.
Η Casaletto είχε διαπιστώσει προηγουμένως ότι η συναπτική ακεραιότητα, είτε μετρήθηκε στο νωτιαίο υγρό ζωντανών ενηλίκων είτε στον εγκεφαλικό ιστό αυτοψίας ενηλίκων, φάνηκε να αμβλύνει τη σχέση μεταξύ αμυλοειδούς και tau και μεταξύ tau και νευροεκφυλισμού.
«Σε ηλικιωμένους ενήλικες με υψηλότερα επίπεδα των πρωτεϊνών που σχετίζονται με τη συναπτική ακεραιότητα, αυτός ο καταρράκτης νευροτοξικότητας που οδηγεί στη νόσο Αλτσχάιμερ φαίνεται να αμβλύνεται», δήλωσε η ίδια για τη μελέτη, η οποία δημοσιεύεται στο τελευταίο τεύχος του Alzheimer’s & Dementia: Alzheimer’s Association. «Στο σύνολό τους, αυτές οι δύο μελέτες δείχνουν τη δυνητική σημασία της διατήρησης της συναπτικής υγείας για την υποστήριξη του εγκεφάλου έναντι της νόσου Αλτσχάιμερ».
Πηγή:
www.goodnewsnetwork.org/exercise-alters-brain-chemistry-to-protect-aging-synapses-study-finds
