Το σύνδρομο Γκιλαίν-Μπαρέ (Guillain-Barre) είναι μια σπάνια διαταραχή που προκαλείται από το ανοσοποιητικό σύστημα και καταστρέφει το περιφερικό νευρικό σύστημα.
Στην οξεία φάση του, μπορεί να απειλήσει τη ζωή του ασθενούς καθώς περίπου το 15% από αυτούς, αναπτύσσει αδυναμία των αναπνευστικών μυών και συνεπώς χρειάζονται μηχανική υποστήριξη για να αναπνεύσουν. Σε κάποιους άλλους, οι αλλαγές που σημειώνονται στη λειτουργία του αυτόνομου νευρικού συστήματός τους, μπορεί να προκαλέσουν επικίνδυνες ανωμαλίες στον καρδιακό ρυθμό και την αρτηριακή πίεση.
Advertisment
Στην πιο σοβαρή μορφή του, το σύνδρομο Guillain-Barre χρειάζεται επείγουσα ιατρική φροντίδα ενώ οι περισσότεροι ασθενείς με αυτό το σύνδρομο χρειάζονται νοσηλεία για να λάβουν θεραπεία.
Ποια είναι η αιτία του συνδρόμου Guillain-Barre
Η ακριβής αιτία του παραμένει άγνωστη. Ωστόσο, γνωρίζουμε ότι ο μηχανισμός του περιλαμβάνει μια αυτοάνοση διαταραχή στην οποία το ανοσοποιητικό σύστημα προσβάλλει λανθασμένα τα περιφερικά νεύρα και βλάπτει τη μόνωση της μυελίνης τους. Αυτή η ανοσολογική δυσλειτουργία προκαλείται μερικές φορές από μια λοίμωξη ή λιγότερο συχνά από μια χειρουργική επέμβαση και σε σπάνιες περιπτώσεις από κάποιον εμβολιασμό. Να σημειωθεί ότι, τα 2/3 των ασθενών αναφέρουν ότι είχαν συμπτώματα μόλυνσης, έξι περίπου εβδομάδες πριν τη διάγνωση της νόσου.
Η ποιότητα ζωής μετά από περιστατικό του συνδρόμου Guillain-Barré μπορεί να επηρεαστεί σημαντικά. Περίπου το ένα πέμπτο δεν είναι σε θέση να περπατήσει χωρίς βοήθεια μετά από έξι μήνες και πολλοί βιώνουν χρόνιο πόνο, κόπωση και δυσκολία στην εργασία, την εκπαίδευση, τα χόμπι και τις κοινωνικές δραστηριότητές τους.
Advertisment
Συμπτώματα
Στο 10% περίπου των ασθενών, τα συμπτώματα ξεκινούν από τα χέρια, ή το πρόσωπο.
Τα πρώτα συμπτώματα που παρουσιάζονται είναι το μυρμήγκιασμα, το μούδιασμα και ο πόνος, είτε ξεχωριστά το καθένα είτε σε συνδυασμό μεταξύ τους.
Στη συνέχεια, ακολουθεί αδυναμία των ποδιών και των χεριών που προοδευτικά επιδεινώνεται και επηρεάζει και τις δύο πλευρές του σώματος. Από την αδυναμία μέχρι την παράλυση στην οποία μπορεί να οδηγηθεί ο ασθενής μπορεί να περάσουν από μισή μέρα μέχρι και δύο εβδομάδες και έπειτα, η κατάσταση γίνεται σταθερή, αν και η αδυναμία σε έναν από τους πέντε ανθρώπους που έχουν παρουσιάσει το σύνδρομο Guillain-Barre μπορεί να συνεχίσει να επιδεινώνεται ακόμη και για τέσσερις εβδομάδες.
Μόλις η αδυναμία σταματήσει να εξελίσσεται, σταθεροποιείται και μετά από αυτό, αρχίζει η βελτίωση. Η φάση αυτή της σταθεροποίησης μπορεί να διαρκέσει από δύο μέρες μέχρι και έξι μήνες, αν και η συνήθης διάρκεια είναι η μία εβδομάδα.
Σε ένα ποσοστό 8% των ασθενών, η αδυναμία περιορίζεται μόνο στα πόδια, ενώ περίπου το 1/3 από αυτούς, μπορεί να συνεχίσει να περπατά.
Περισσότεροι από τους μισούς ασθενείς υποφέρουν από πόνο στην πλάτη, στο κεφάλι και τον αυχένα, από μυικούς πόνους και επώδυνο μυρμήγκιασμα.
Άλλα συνήθη συμπτώματα είναι η αίσθηση σαν από τσιμπήματα βελόνας ή καρφίτσας στα δάχτυλα των χεριών, ποδιών, αστραγάλων κλπ.
Αστάθεια ή ανικανότητα στο βάδισμα και δυσκολία στο ανέβασμα σκάλας.
Δυσκολία στις κινήσεις των μυών του προσώπου καθώς και στην ομιλία, μάσηση και κατάποση.
Δυσκολία στον έλεγχο της ουροδόχου κύστης και στην λειτουργία του εντέρου.
Αδυναμία κίνησης των ματιών ή διπλωπία.
Ταχύς καρδιακός ρυθμός.
Διαταραχές στην αρτηριακή πίεση.
Αδυναμία ή παράλυση μπορεί να εξαπλωθεί στους μύες που ελέγχουν την αναπνοή, μια δυνητικά θανατηφόρα επιπλοκή. Μέχρι και το 22% των ασθενών χρειάζονται προσωρινή βοήθεια από μηχάνημα, για να αναπνεύσουν μέσα στην πρώτη κυρίως εβδομάδα νοσηλείας.
Τα άτομα επίσης που μένουν ακίνητα λόγω του συνδρόμου Guillain-Barre κινδυνεύουν να αναπτύξουν θρόμβους. Μέχρι να μπορέσουν να περπατήσουν χωρίς βοήθεια, συνιστάται η λήψη αντιπηκτικών και η χρήση ειδικών καλτσών.
Θεραπεία
Αν και δεν υπάρχει γνωστή θεραπεία για το σύνδρομο Guillain-Barre, ωστόσο οι γιατροί χρησιμοποιούν αρκετές θεραπευτικές μεθόδους, προκειμένου να ανακουφίσουν τα συμπτώματα των ασθενών και να μειώσουν τη διάρκεια της νόσου. Το ποσοστό θνησιμότητας της νόσου κυμαίνεται από 4% μέχρι 7% ενώ οι περισσότεροι ασθενείς αναρρώνουν από αυτό το σύνδρομο και το 60%-80% από αυτούς μπορούν να περπατήσουν έπειτα από έξι μήνες, κάποιοι όμως μπορεί να εμφανίσουν παρατεταμένα προβλήματα κόπωσης, αδυναμίας ή μουδιάσματος.
Το σύνδρομο Guillain-Barre μπορεί να επηρεάσει όλες τις ηλικιακές ομάδες, ωστόσο ο κίνδυνος αυξάνεται καθώς μεγαλώνουμε ενώ φαίνεται ότι παρουσιάζεται συχνότερα στους άνδρες παρά στις γυναίκες.
