Πώς μπορούμε να διαχειριζόμαστε τα δύσκολα συναισθήματα που νιώθουμε σε μια σχέση;
Σε κάθε σχέση θα έρθει η στιγμή που θα διαφωνήσεις με τον σύντροφό σου. Σε ορισμένες σχέσεις ο χρόνος που παρεμβάλλεται ανάμεσα στις διαφωνίες μετριέται σε εβδομάδες, σε άλλες σχέσεις σε δευτερόλεπτα (ή και σε nanosecond)!
Advertisment
Πώς μπορούμε να τις διαχειριστούμε;
Ας ξεκινήσουμε από τα βασικά για άλλη μια φορά. Η επανάληψη εξ άλλου είναι η μητέρα της μάθησης. Όταν νιώθουμε κάτι υπάρχει ΠΑΝΤΑ πολύ καλός λόγος που το νιώθουμε. ΠΑΝΤΑ.
Πολλές φορές όμως μπορεί να μην γνωρίζουμε τον λόγο που νιώθουμε κάπως ή να τον παρεξηγούμε. Είναι πολύ φυσιολογικό. Συνήθως, οι περισσότεροι από εμάς δεν ξέρουμε τι μας γίνεται. Τι να κάνουμε. Άνθρωποι είμαστε.
Advertisment
Στο βιβλίο μου Το Παράδοξο Μονοπάτι προς το Νόημα της Ζωής αναλύω εκτενώς τι είναι τα συναισθήματα και πώς ακόμα και εκπαιδευμένοι δικαστές κάνουν λάθος για το τι νιώθουν, κάτι που τους οδηγεί στο να παίρνουν λανθασμένες αποφάσεις. Δε θα πω παραπάνω εδώ…
Τι γίνεται όμως όταν τα συναισθήματά μου με κάνουν και νιώθω «κακός» ή «αχάριστος» (ή οτιδήποτε άλλο) σε μια σχέση ή με κάνουν και θεωρώ τον άλλον «κακό» ή «αχάριστο» (ή οτιδήποτε άλλο).
Η απάντηση είναι ότι τότε χρειάζεται δουλειά… Χρειάζεται αυτογνωσία. Χρειάζεται να πάρουμε ένα Time Out και να προσπαθήσουμε με τον σύντροφό μου να εξετάσουμε την κατάσταση σαν ομάδα.
Χρειάζεται να αναγνωρίσουμε ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ ότι συχνά δεν ξέρουμε τι μας γίνεται, ότι ειδικά στο περιβάλλον μιας συντροφικής σχέσης οι πληγές που έχουμε από το παρελθόν μας επηρεάζουν με πολύ ισχυρό τρόπο και αυτό είναι οκ. Είτε είμαστε τώρα 25 ετών, είτε 85. Δεν είναι ευχάριστο, αλλά είναι φυσιολογικό. Έτσι είμαστε οι άνθρωποι.
Και με αυτή τη γνώση υπ όψιν, χρειάζεται να συζητήσουμε για το πώς μπορούμε να διαχειριστούμε την κατάσταση καλύτερα και για τους δυο. Να εξετάσουμε σαν ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ για το πώς μπορεί να κερδίσει η ΟΜΑΔΑ. Πώς μπορεί να κερδίσει η ΣΧΕΣΗ. Να βρούμε τη λύση που ταιριάζει σε ΕΜΑΣ. Όποια και αν καταλήξουμε να είναι αυτή.
Ας δούμε δυο παραδείγματα.
ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ 1
Μπορεί να νιώθω αδικημένος που ο σύντροφός μου περνάει πολύ χρόνο στη δουλειά, ακόμα και αν θεωρητικά γνωρίζω πως το κάνει για να είμαστε καλά που ζοριζόμαστε οικονομικά και τώρα διανύει μια δύσκολη περίοδο.
Αυτό δε σημαίνει πως είμαι αχάριστος άνθρωπος και πως δε θα έπρεπε να νιώθω έτσι. Ούτε απαραίτητα σημαίνει ότι ο σύντροφός μου θα έπρεπε να περνάει λιγότερο χρόνο στη δουλειά.
Δεν είμαι λάθος που νιώθω έτσι, ακόμα και αν κατανοώ τους λόγους για τους οποίους το κάνει. Θα χρειαστεί να κατανοήσω γιατί νιώθω αδικημένος. Κάποια ευαίσθητη χορδή έχει ενεργοποιηθεί μέσα μου. Ίσως όταν ήμουν μικρός, ο πατέρας μου να δούλευε μέχρι το βράδυ και να μην τον έβλεπα και η κατάσταση αυτή μου τη θυμίζει. Πάντα υπάρχει καλός λόγος που νιώθω όπως νιώθω. Ίσως να μην έχει να κάνει με το εδώ και τώρα, αλλά πάντα υπάρχει λόγος.
Η λύση δεν είναι να μη νιώθω έτσι, ούτε να μη δουλεύει ο σύντροφός μου μέχρι αργά.
Η λύση είναι με αμοιβαία κατανόηση της κατάστασης, των ευαισθησιών μας να βρούμε έναν τρόπο να είμαστε και οι δυο καλά. Μπορεί εγώ να σταματήσω να ενοχλούμαι μόλις κατανοήσω την πραγματική πηγή του συναισθήματός μου. Μπορεί να συμφωνήσουμε να με καλεί στο τηλέφωνο μετά από κάποια ώρα ώστε να μη νιώθω τόσο μόνος γιατί μου είναι δύσκολο. Μπορεί να κάνω κάτι για να ξεχνιέμαι. Μπορεί όντως να δούλευε περισσότερο από όσο απαιτείται και να αρχίσει να δουλεύει λιγότερο.
Δεν έχει σημασία τι θα κάνουμε. Σημασία έχει η διαδικασία μέσα από την οποία θα καταλήξουμε στη λύση μας.
Σημασία έχει να δούμε τι συμβαίνει πίσω από τα συναισθήματά μας και να τα περιθάλψουμε μαζί σαν ομάδα.
ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ 2
Μπορεί να με εκνευρίζει ο σύντροφός μου μιλάει με πολύ κόσμο και να ζηλεύω, ακόμα και αν γνωρίζω πως με αγαπάει και δε μου δίνει κανένα δικαίωμα για να υποθέσω το αντίθετο.
Αυτό δε σημαίνει ότι είμαι κακός άνθρωπος.
Υπάρχει λόγος που νιώθω έτσι. Ίσως έχω ανάγκη πολύ από προσοχή γιατί στο σπίτι που μεγάλωνα έπαιρναν την προσοχή τα αδέρφια μου, ή οι γονείς μου ήταν πολύ απασχολημένοι και έτσι είναι πολύ εύθραυστες οι σχέσεις στα δικά μου μάτια. Αν δε με προσέξει ο άλλος, θα πονέσω. Αυτό δε σημαίνει πως δεν πρέπει να νιώθω έτσι. Αλλά ότι είμαι ευαίσθητος. Αν ο άλλος θέλει να είναι μαζί μου, τότε θα χρειαστεί ΜΑΖΙ να διαχειριστούμε αυτή την ευαισθησία.
Δεν είναι λάθος μου που την έχω. Δε φταίω που είμαι ανασφαλής. Πόνεσα στο παρελθόν και γι αυτό υπάρχει. Και τώρα καλούμαστε ΜΑΖΙ να τη διαχειριστούμε αφού ΜΑΖΙ σχετιζόμαστε.
Οι λύσεις είναι πολλές.
Η λύση μπορεί να είναι να δουλέψω το δικό μου θέμα και να σταματήσει να με ενοχλεί. Μπορεί να είναι πιο ευαίσθητος εκείνος στην ευαισθησία μου. Μπορεί να του υπενθυμίζω εγώ ότι αρχίζω και νιώθω άβολα για να του θυμίζω να έρχεται πίσω σε μένα όταν είμαστε έξω, όχι επειδή τον κρίνω που μιλάει, αλλά επειδή ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ κατανοούμε πως εγώ πονάω και δε φταίω που πονάω. Αλλά ούτε εκείνος φταίει που πονάω.
Μπορεί να βγαίνουμε με άλλες παρέες. Μπορεί απλά εγώ να προσπαθώ να υπενθυμίζω στον εαυτό μου ότι αυτή τη στιγμή δεν ενοχλούμαι από τον σύντροφό μου αλλά από κάτι δικό μου του παρελθόντος μου και αυτό να με ηρεμεί.
Δεν έχει σημασία τι θα κάνουμε. Σημασία έχει η διαδικασία μέσα από την οποία θα καταλήξουμε στη λύση μας.
Σημασία έχει να δούμε τι συμβαίνει πίσω από τα συναισθήματά μας και να τα περιθάλψουμε μαζί σαν ομάδα.
Όπως εγώ έτσι και ο άλλος
Όπως εμείς δεν μπορούμε να έχουμε άδικο που νιώθουμε με κάποιο τρόπο, έτσι δεν μπορούν και οι άλλοι να έχουν άδικο που νιώθουν κάπως.
Όταν μας κατηγορούν για κάτι δε σημαίνει ότι εμείς έχουμε κάνει απαραίτητα κάτι κακό, αλλά ίσως κάτι δικό τους ενεργοποιήθηκε από τις πράξεις μας.
Όταν εκνευρίζονται μαζί μας, όταν απογοητεύονται μαζί μας, όταν τους πικραίνουμε, δε σημαίνει απαραίτητα ότι εμείς είμαστε η πηγή της δυσφορίας τους. Ούτε ότι δεν είμαστε…
Υπάρχει πολύ καλός λόγος που νιώθουν έτσι, ακόμα και αν δεν έχει να κάνει με το εδώ και τώρα.
Όσο περισσότερο μας αφορά η σχέση, τόσο περισσότερο θα χρειαστεί να κάνουμε ΜΑΖΙ την προσπάθεια να ΚΑΤΑΝΟΗΣΟΥΜΕ τι ακριβώς συμβαίνει και να βρούμε ΜΑΖΙ τη λύση που ταιριάζει και στους δυο.
Αν δε μας αφορά η σχέση, τότε η γνώση ότι κάτι δικό τους μπορεί να ενεργοποιείται, μπορεί να μας προστατεύσει από το να πάρουμε προσωπικά την αντίδρασή τους και να παραμείνουμε όσο το δυνατόν πιο ήρεμοι. Να κατανοήσουμε ότι έχουν τις καρφίτσες τους.
Όπως κι εμείς έχουμε τις δικές μας.
Αυτογνωσία
Για να καταφέρουμε να διαχειριστούμε τα θέματά μας με τον σύντροφό μας βοηθάει απίστευτα πολύ να τα γνωρίζουμε πρώτα. Εκεί έρχεται η θεραπεία και αυξάνει την αυτογνωσία μας, ώστε να μπορούμε όσο γίνεται να καταλαβαίνουμε τι συμβαίνει πίσω από τα παρασκήνια των συναισθημάτων μας.
Όσο θεραπεία και να κάνουμε όμως, θα έρχονται στιγμές που δε θα ξέρουμε τι μας γίνεται, που απλά θα έχουμε νεύρα, που δε θέλουμε να παραδεχτούμε τίποτα και που θα μας πιάνουν οι εγωισμοί μας. Δεν πειράζει. Όλα ανθρώπινα είναι.
Αρκεί να θυμόμαστε και να αναγνωρίζουμε ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ ότι τέτοιες στιγμές θα έρθουν , ότι είναι φυσιολογικές και δε μας κάνουν «κακούς» ανθρώπους.
Αρκεί…
Αρκεί να επανερχόμαστε, να επαναφέρουμε τον εαυτό μας στην κατάσταση της επίγνωσης (σε όποιο βαθμό και αν είναι αυτό) και να εξετάζουμε και πάλι ΣΑΝ ΟΜΑΔΑ με τον σύντροφό μας, ΠΩΣ ΝΑ ΚΕΡΔΙΣΕΙ Η ΣΧΕΣΗ.
Είμαστε στην ίδια ομάδα, όχι απέναντι. Αν χάνουμε 2-0 στο ημίχρονο, τότε στα αποδυτήρια η βοηθητική συζήτηση είναι:
«Έλα να δούμε πώς θα γυρίσουμε το αποτέλεσμα»
όχι να λέμε:
«Εσύ φταις που δεν παίζεις άμυνα»
«Όχι εσύ φταις που έριξες πέντε σουτ στο γάμο του Καραγκιόζη και θα μπορούσαμε τώρα να κερδίζουμε…»
Έτσι και στις σχέσεις, όσο λιγότερο περνάμε χρόνο στο να βρίσκουμε τον ένοχο και όσο περισσότερο χρόνο περνάμε στο να βρίσκουμε το τι να κάνουμε τώρα, τόσο περισσότερες οι πιθανότητες να πηγαίνει καλά η σχέση.
Πάντα θα μαλώνουμε, πάντα θα κατηγορούμε ο ένας τον άλλον και δεν πειράζει. Ας προσπαθήσουμε να μην κάνουμε μόνο αυτό, όμως…
Η σκόνη
Οι σχέσεις είναι εξαιρετικά δύσκολες. Αλλά κανείς δε μιλάει γι αυτές τις δυσκολίες. Mόνο την εξιδανικευμένη εκδοχή της πραγματικότητας ακούμε εκεί έξω.
Οι σχέσεις θέλουν συνεχή προσπάθεια και φροντίδα για να είναι μέτριες. Θέλουν πολλή προσοχή και υπομονή για να είναι καλές. Η φυσική τους ροπή αν τις αφήσεις αφρόντιστες, είναι προς την «αταξία».
Είναι σαν να έχεις ένα σπίτι και δεν το καθαρίζεις. Θα πιάσει σκόνη. Αυτό δε σημαίνει ότι το σπίτι έχει πρόβλημα. Αυτό συμβαίνει σε όλα τα σπίτια. Θέλει συνεχές καθάρισμα για να είναι ευπρεπές. Θέλει όμως και συντήρηση, βάψιμο, επισκευές για να είναι και ένα καλό σπίτι.
Έτσι δουλεύουν τα πράγματα στην πραγματικότητα. Όχι όπως στις ταινίες του Χόλιγουντ και στις διαφημίσεις του Βιτάμ.
Οι σχέσεις είναι ο σημαντικότερος παράγοντας ευτυχίας. Ας μην αφήσουμε την παραπληροφόρηση της κοινωνίας μας να μας στερήσει την ευτυχία που μπορούμε να ζήσουμε.
Ας γίνουμε ομάδα για να τη ζήσουμε μαζί!
- Τι έχει πραγματικά αξία στη ζωή; - 9 Απριλίου 2024
- 24 τραγούδια για ένα… αντισυμβατικό 2024 - 9 Ιανουαρίου 2024
- Η μεταμορφωτική δύναμη του να μιλάς σε αγνώστους - 7 Νοεμβρίου 2023
