Οι αγχώδεις διαταραχές χαρακτηρίζονται από υπερβολικό φόβο και ανησυχία και από διάφορες διαταραχές της συμπεριφοράς. Περιλαμβάνουν:
– γενικευμένη αγχώδη διαταραχή
Advertisment
– διαταραχή πανικού
– διαταραχή κοινωνικού άγχους
– διαταραχή άγχους αποχωρισμού
Advertisment
– ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή (OCD)
– διαταραχή μετατραυματικού στρες (PTSD)
– μείζονα καταθλιπτική διαταραχή
– επίμονη καταθλιπτική διαταραχή (δυσθυμία).
Το 2019, 301 εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο ζούσαν με κάποια αγχώδη διαταραχή, συμπεριλαμβανομένων 58 εκατομμυρίων παιδιών και εφήβων. Οι εκτιμήσεις δείχνουν ότι οι γυναίκες πλήττονται περισσότερο από τους άνδρες. Το 23,4% των γυναικών έχουν άγχος σε ένα έτος στις Ηνωμένες Πολιτείες και το ίδιο ισχύει για το 14,3% των ανδρών.
Αν και είναι συχνές στους άνδρες, οι αγχώδεις διαταραχές έχουν σε μεγάλο βαθμό παραβλεφθεί στη βιβλιογραφία για την ψυχική υγεία των ανδρών, πράγμα που σημαίνει ότι υπάρχει λίγη έρευνα υψηλής ποιότητας για το θέμα αυτό.
Το Medical News Today μίλησε με 4 ειδικούς στον τομέα της ψυχικής υγείας για θέματα που κυμαίνονται από το πώς το άγχος εκφράζεται διαφορετικά στους άνδρες και τις γυναίκες, μέχρι το πώς οι άνδρες αναζητούν θεραπεία και τι θα μπορούσε να βελτιώσει τον τρόπο με τον οποίο σκέφτονται για την κατάσταση και αναζητούν υποστήριξη.
Διαφορές συμπτωμάτων ανάμεσα σε άνδρες και γυναίκες
Μια ανασκόπηση του 2021 25 μελετών που διερευνούσαν το άγχος μεταξύ ανδρών διαπίστωσε ότι τα συμπτώματα του άγχους διαφέρουν μεταξύ ανδρών και γυναικών. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι οι άνδρες αναφέρουν αυξημένη σοβαρότητα άγχους και είναι πιο πιθανό να αναφέρουν σωματικά συμπτώματα όπως πονοκέφαλο, απώλεια όρεξης και τρέμουλο στο σώμα, παράλληλα με την αίσθηση ότι χάνουν τον έλεγχο, σε σύγκριση με τις γυναίκες της ίδιας ηλικίας.
Διαπίστωσαν επίσης ότι το άγχος μεταξύ των ανδρών τείνει να επικεντρώνεται σε συναισθήματα έλλειψης ελέγχου και στην αντίληψη ότι «είναι αποτυχημένοι» εάν δεν μπορούν να ανακτήσουν τον έλεγχο των αγχωτικών καταστάσεων. Οι άνδρες επίσης συχνά περιγράφουν τα συμπτώματά τους ως «διαρκή, πάντα παρόντα και μερικές φορές δια βίου».
Αν και το ήπιο άγχος έχει συνδεθεί με καλύτερες γνωστικές επιδόσεις, το σοβαρό άγχος έχει συνδεθεί με μειωμένη γνωστική λειτουργία. Άλλες έρευνες δείχνουν ότι οι αγχώδεις διαταραχές συνδέονται με χαμηλότερη ποιότητα ζωής και μειωμένη κοινωνική λειτουργικότητα.
Μηχανισμοί αντιμετώπισης
Η έρευνα έχει διαπιστώσει μερικές φορές διαφορές στις στρατηγικές ρύθμισης των συναισθημάτων των ανδρών και των γυναικών. Έτσι, υποδηλώνει ότι ορισμένοι άνδρες μπορεί να τείνουν να επιστρέφουν συχνότερα στην αντιμετώπιση προβλημάτων, ενώ ορισμένες γυναίκες μπορεί να επιλέγουν πιο αποφευκτικές στρατηγικές αντιμετώπισης, όπως η αναζήτηση συναισθηματικής υποστήριξης.
Παρόλο που οι στρατηγικές αντιμετώπισης με βάση το πρόβλημα μπορεί να είναι αποτελεσματικές σε καταστάσεις που είναι ελεγχόμενες ή ρυθμιζόμενες, μπορεί να καταρρεύσουν αν δεν πληρούνται αυτές οι προϋποθέσεις. Σε αυτό το σημείο, οι άνδρες είναι πιο πιθανό από τις γυναίκες να «αυτοθεραπευτούν» ως μια μορφή αποφευκτικής συμπεριφοράς.
Επιπλέον, συχνά οι άνδρες μπορεί να χρησιμοποιούν αλκοόλ, καπνό και άλλα μη συνταγογραφούμενα και συνταγογραφούμενα φάρμακα για να μειώσουν ή να ελέγξουν την εμπειρία και τα συμπτώματα του άγχους.
Οι άνδρες επίσης μπορεί να φανταστούν το χειρότερο δυνατό σενάριο και να αιτιολογήσουν ότι είναι σοφότερο γι’ αυτούς να αποφύγουν μια κατάσταση επειδή αυτό το σενάριο μπορεί να είναι πιθανό.
Γιατί όμως οι άνδρες μπορεί να χρησιμοποιούν περισσότερο την αντιμετώπιση με βάση το πρόβλημα από ό,τι οι γυναίκες; Φαίνεται πως ο τρόπος με τον οποίο τα αγόρια και τα κορίτσια διδάσκονται να διαχειρίζονται τις συναισθηματικές καταστάσεις μπορεί να παίζει ρόλο στο μηχανισμό αντιμετώπισης. Οι γυναίκες κοινωνικοποιούνται γενικά με τέτοιο τρόπο ώστε να εστιάζουν σε συναισθηματικές καταστάσεις συχνότερα από τους άνδρες και οι άνδρες κοινωνικοποιούνται περισσότερο έτσι ώστε να εστιάζουν στην επίλυση προβλημάτων και στην απόκτηση ελέγχου των αρνητικών συναισθημάτων τους.
Αναζήτηση βοήθειας
Οι άνδρες είναι λιγότερο πιθανό να έχουν πρόσβαση σε θεραπείες για το άγχος μέσω των τυπικών ιατρικών οδών και λιγότερο πιθανό να αναζητήσουν αρχικά θεραπεία. Τα στερεοτυπικά ανδρικά χαρακτηριστικά παίζουν ρόλο στη μείωση της πιθανότητας ένας άνδρας να εκφράσει τις δυσκολίες του, να αναζητήσει περαιτέρω υποστήριξη και να παραμείνει συνδεδεμένος με την παρεχόμενη θεραπεία.
Μια μελέτη διαπίστωσε ότι η απροθυμία των νεαρών ανδρών απέναντι στην αναζήτηση βοήθειας για το άγχος προέρχεται από ανησυχίες για την εμπιστευτικότητα, το αντιληπτό στίγμα, την κριτική από τον ίδιο τους τους τον εαυτό και τους συνομηλίκους και την υπόθεση ότι δεν θα βοηθήσει.
Η ίδια μελέτη διαπίστωσε επίσης ότι οι νέοι άνδρες αναφέρουν έλλειψη κατανόησης των αγχωδών διαταραχών, γεγονός που μεταφράζεται σε περιορισμένη ευαισθητοποίηση σχετικά με τις επιλογές θεραπείας και αναζήτησης υγείας.
Για πολλούς άνδρες, το άγχος είναι κάτι για το οποίο θα ζητούσαν βοήθεια μόνο αν εμποδίσει την απόδοση στην εργασία τους ή την ικανότητά τους να εκπληρώνουν άλλους ρόλους και ευθύνες. Ακόμη και τότε, δεν είναι ασυνήθιστο για τους άνδρες να θεωρούν το άγχος ως κάτι που πρέπει απλώς να αντιμετωπίσουν μόνοι τους και όχι ως κάτι που μπορεί να αντιμετωπιστεί με επαγγελματική βοήθεια.
Εναρρύνοντας τους άνδρες να αναζητήσουν θεραπεία
Από προληπτική άποψη, οι άνδρες μπορούν να προσπαθήσουν να ενισχύσουν τη συναισθηματική ανθεκτικότητα, προσπαθώντας να επικοινωνούν και να εκφράζουν συναισθήματα με υγιή τρόπο, να διαχειρίζονται τα επίπεδα του στρες και να βελτιώνουν την αυτοεκτίμησή τους.
Η ανάπτυξη υγιών σχέσεων δίνει περισσότερο χώρο για έκφραση και η εστίαση στα βασικά στοιχεία της σωστής διατροφής, του βέλτιστου ύπνου και της κίνησης του σώματός τους μπορεί να προσφέρει τη συναισθηματική ισορροπία για την αύξηση της αυτοφροντίδας και της αυτοσυμπόνοιας.
Το βέβαιο είναι ότι η προσπάθεια για την εξάλειψη του στίγματος γύρω από την ψυχική υγεία θα μπορούσε να βοηθήσει περισσότερους άνδρες να αναζητήσουν θεραπεία. Είναι πολλοί εκείνοι ακόμα που διατηρούν μη χρήσιμες πεποιθήσεις ότι το να ζητούν βοήθεια ή να έχουν άγχος τους καθιστά αδύναμους ή πιστεύουν ότι η ψυχοθεραπεία δεν θα είναι χρήσιμη.
Οι άνθρωποι μπορεί να ωφεληθούν από το να μάθουν ότι το ίδιο το άγχος είναι προσαρμοστικό και μπορεί να είναι χρήσιμο, όπως για παράδειγμα για να ενισχύσει την απόδοση ή να παρακινήσει τη συμπεριφορά. Όταν το άγχος γίνεται λιγότερο χρήσιμο και περισσότερο παρεμβατικό, η αναζήτηση θεραπείας είναι σημαντική. Οι αγχώδεις διαταραχές συχνά διατηρούνται, εν μέρει, με την αποφυγή. Χρειάζεται πολλή δύναμη και θάρρος για να αντιμετωπίσει κανείς τους φόβους, όχι αδυναμία.
Πηγή:
www.medicalnewstoday.com/articles/anxiety-in-men-fighting-stereotypes
