Αναρωτιέμαι για ποιο λόγο – οι άνθρωποι – ορίσαμε τα ζώα που σκοτώνουν όταν πρέπει να τραφούν ως «άγρια». Ένας τέτοιος λειτουργικός ορισμός θα άρμοζε πολύ καλύτερα στο δικό μας είδος. Η έννοια «άγριο» συνδέεται συχνά με αυτήν του «κακού», του «επικίνδυνου», του «απρόσιτου». Ακριβώς, δηλαδή, αυτό που είμαστε. Τα τεκταινόμενα το επιβεβαίωσαν ξανά: φαίνεται πως όσο επικίνδυνο είναι να πλησιάσεις ένα λιοντάρι, τόσο και περισσότερο είναι να πλησιάσεις έναν άνθρωπο στην προσπάθειά σου να ανέβεις σε ένα πλοίο – και όχι μόνο.
Στην αρχαία Αθήνα το 406 π.Χ. οκτώ Αθηναίοι στρατηγοί που νωρίτερα είχαν επιτύχει σπουδαία νίκη κατά των Λακεδαιμονίων, καταδικάστηκαν σε θάνατο διότι δεν έσωσαν τους ναυαγούς και δεν περισυνέλλεξαν τις σορούς μετά τη μάχη. Στη σύγχρονη Ελλάδα το 2023 μ.Χ. το πλήρωμα ενός πλοίου έσπρωξε στη θάλασσα – και σκότωσε – αργοπορημένο άνθρωπο που προσπάθησε να επιβιβαστεί πριν το εν λόγω πλοίο αποπλεύσει γιατί «ακολουθούσε τους κανόνες». Σαφώς, η ενδεδειγμένη ποινή δεν είναι η καταδίκη σε θάνατο, αλλά σε καμία περίπτωση δεν δικαιολογείται η κτηνώδης αντίδραση «τι να έκαναν αφού ήταν παράνομος;» συγκεκριμένης μερίδας ανθρώπων που εργάζονται στα ΜΜΕ.
Advertisment
Η πρώτη φορά στη ζωή μου που επεξεργάστηκα τι σημαίνει να δουλεύεις, ήταν στην παιδική μου ηλικία. Έκτοτε, πιστεύω ακράδαντα πως ο ορισμός της λέξης εργασία είναι η αμειβόμενη προσφορά στον συνάνθρωπο. Είτε είσαι ερευνήτρια, είτε δάσκαλος, είτε φυσικοθεραπεύτρια, είτε καθαριστής, έχεις ένα κοινό χαρακτηριστικό με όλα τα υπόλοιπα εργαζόμενα άτομα στον κόσμο: προσφέρεις. Ή τουλάχιστον θα έπρεπε να προσφέρεις έναν τρόπο διευκόλυνσης στη ζωή του άλλου, όχι μη οδό προς την άλλη πλευρά.
Η περιρρέουσα νοοτροπία «κάνω τη δουλειά μου», δίχως να αναλογιστώ τις συνέπειες επιβεβαιώνει πως ζούμε την κοινοτοπία του κακού. Ο/η εκάστοτε εργαζόμενος/η, αντί να δίνει ένα χέρι βοηθείας στον/στην πελάτη/ισσα, γίνεται μία γροθιά με τον ισχυρό. Όλη αυτή η κατάσταση δε δείχνει μόνο σε τι κόσμο ζούμε, αλλά και σε τι κόσμο οδεύουμε. Το σύστημα δικαιολογεί τους ισχυρούς με πρόφαση την πίστη στους κανόνες και με την ίδια πρόφαση σκοτώνει (κυριολεκτικά και μεταφορικά) τους/τις υπόλοιπους/ες.
Συλλήβδην, ποια είναι τα άγρια ζώα; Αυτά που σκοτώνουν άκριτα ή αυτά που πράττουν όπως τα όρισε η φύση;… Κάποιες φορές ντρέπομαι που είμαι άνθρωπος. Σήμερα είναι μία από αυτές.
Advertisment
Μαρία – Τσαμπίκα Ιορδανίδου
- Όσα δε θα σου πουν για τις Πανελλαδικές εξετάσεις - 3 Ιουνίου 2024
- Πέρασαν δώδεκα μήνες από τότε που εγκληματικά σιώπησαν οι φωνές - 26 Φεβρουαρίου 2024
- Να προσπαθήσουμε να κάνουμε τα Χριστούγεννα για όλες και όλους… - 19 Δεκεμβρίου 2023
