Απόψε, όταν η Μεγκ και ο Ντάνι καθίσουν για την επόμενη συζήτησή τους σχετικά με τα ταξιδιωτικά τους σχέδια, όλα θα εξαρτηθούν από το πόσο καλά θα συνεργαστούν για να βοηθήσουν ο ένας τον άλλον να παραμείνει ανοιχτός. «Όλα» σημαίνουν όχι μόνο τι σχέδια θα καταστρώσουν, αλλά κυρίως πώς θα καταλήξουν να αισθάνονται για τον εαυτό τους, ο ένας για τον άλλον και για τη σχέση τους. Αυτή είναι η επόμενη ευκαιρία τους να χτίσουν ή να μειώσουν την εμπιστοσύνη, τη σύνδεση και την αγάπη.
Η ανοικτότητα (η διαφάνεια) είναι το μυστικό για όλα όσα θέλουμε στις σχέσεις μας. Το να ακουγόμαστε, να μας καταλαβαίνουν, να μας νοιάζονται – ακόμη και οι σπουδαίες σεξουαλικές συναντήσεις – όλα εξαρτώνται από την ανοιχτότητα του εαυτού μας και των συντρόφων μας. Το συναισθηματικό μας άνοιγμα είναι η υπερδύναμη των σχέσεών μας. Είναι η ικανότητά μας να δίνουμε μεγάλη προσοχή σε κάθε στιγμή στο διαρκώς μεταβαλλόμενο συναισθηματικό κλίμα που συμβαίνει καθώς δύο άνθρωποι προσεγγίζουν ο ένας τον άλλον. Αυτό το άνοιγμα είναι σαν ένας λεπτός χορός και είναι το κλειδί για να ξεκλειδώσουμε μια σχέση αγάπης. Αυτή η επίγνωση χρειάζεται εξάσκηση και αξίζει να μάθουμε πώς να αξιοποιούμε αυτή την υπερδύναμη.
Advertisment
Γιατί οι συζητήσεις μας δεν φτάνουν σε ένα κοινό συμπέρασμα
Ακολουθούν μερικά παραδείγματα στρατηγικών που χρησιμοποιούν οι άνθρωποι όταν δεν έχουν επίγνωση της ανάγκης αυτής της διαφάνειας, αυτού του ανοίγματος.
1. Επικεντρώνονται στο να «καταλάβουν τα πράγματα»
Ο πολύ ισχυρός φλοιός μας, το πιο πρόσφατα ανεπτυγμένο τμήμα του εγκεφάλου μας, είναι εξαιρετικά καλός στην επίλυση προβλημάτων. Τείνουμε να προτιμούμε αυτή την προσέγγιση χωρίς καν να γνωρίζουμε ότι στην πραγματικότητα υπάρχουν κι άλλοι τρόποι να χρησιμοποιήσουμε το μυαλό μας για να περιηγηθούμε στις δυσκολίες, συμπεριλαμβανομένων των σχέσεων.
Μία από τις άλλες ικανότητες πλοήγησης που διαθέτουμε είναι η ενσυνειδητότητα – η ικανότητα να παρατηρούμε τι συμβαίνει τη στιγμή. Η εν τω βάθει ενσυνειδητότητα είναι αυτό που χρειαζόμαστε για να αποκτήσουμε επίγνωση της ανοιχτότητας, της δικής μας και του άλλου ατόμου, και να ανταποκριθούμε καθώς η ανοιχτότητα αλλάζει κατά τη διάρκεια δύσκολων στιγμών.
Advertisment
Αν μιλήσετε στον σύντροφό σας για ένα δύσκολο θέμα, όπως τα σχέδια διακοπών, μπορείτε να καταλάβετε ότι ο σύντροφός σας δεν αισθάνεται άνετα με το πού πηγαίνει η συζήτηση – η γλώσσα του σώματός του αλλάζει, ο τόνος της φωνής του αλλάζει κ.λπ. Το πρώτο σας ένστικτο μπορεί να είναι να επιμείνετε να σας καταλάβει πριν φύγετε από την κατάσταση, αλλά αυτό θα μπορούσε να καταλήξει άσχημα, αν λάβετε υπόψη σας τι σας λένε οι μη λεκτικές ενδείξεις του.
2. Υποθέτουν ότι το παρελθόν θα υπαγορεύσει το μέλλον
Ένα άλλο πρόβλημα με την «προσπάθεια να καταλάβουμε τα πράγματα» είναι ότι επηρεαζόμαστε υπερβολικά από το παρελθόν και το χρησιμοποιούμε για να προβλέψουμε το μέλλον. Αν ξεκινήσετε μια συζήτηση με τη σκέψη: «Λοιπόν, αυτό ποτέ δεν πάει καλά, ή να ‘μαστε πάλι», βασίζετε ένα μελλοντικό αποτέλεσμα σε ένα γεγονός του παρελθόντος – αντί να χρησιμοποιήσετε την επίγνωση του τι πραγματικά συμβαίνει στο παρόν και να αντιδράσετε ανάλογα. Έχετε ακούσει ποτέ για αυτοεκπληρούμενη προφητεία; Η προσδοκία σας για μηδενική θετική αλλαγή περιορίζει και τους δυο σας στην πιο σημαντική ομαδική σας εργασία – να μάθετε να αγαπάτε καλύτερα ο ένας τον άλλον.
3. Έλεγχος αντί για σύνδεση
Το άλλο πράγμα εκτός από την επίλυση προβλημάτων στο οποίο είμαστε πολύ καλοί και με το οποίο έχουμε πολλές επιτυχίες, είναι η απόκτηση ελέγχου. Πολλοί από εμάς έχουν γίνει όλο και καλύτεροι στον έλεγχο και όλο και περισσότερο ερωτευμένοι με τη χρησιμότητά του στην επίλυση των προβλημάτων μας. Τι συμβαίνει όμως όταν το πρόβλημα αφορά τη σύνδεση με ένα άλλο ανθρώπινο ον;
Μετά το «μήνα του μέλιτος», συχνά προσπαθούμε να κάνουμε το άλλο άτομο να πει ναι στα αιτήματά μας, να συμφωνήσει με τις ιδέες μας, να κάνει τα πράγματα που νιώθουμε ότι χρειαζόμαστε και θέλουμε. Αν μπορέσουμε μόνο να κάνουμε αυτό το άλλο άτομο, που νομίζαμε ότι νοιάζεται για εμάς, να μας δώσει αυτό που θέλουμε, όλα θα πάνε και πάλι καλά. Στην πραγματικότητα, το να προσπαθούμε να ελέγξουμε το άλλο άτομο και τα αποτελέσματα των αλληλεπιδράσεων και των διαπραγματεύσεών μας μαζί του δεν μπορεί να παράγει την τρυφερή σύνδεση που επιθυμούμε. Αυτό μπορεί να γίνει μόνο όταν είμαστε σε θέση να ανταλλάξουμε το έργο του ελέγχου με το έργο της συμμετοχής.
4. Συντονισμός και παραίτηση
Εναλλακτικά, όταν βρισκόμαστε αντιμέτωποι με την τρομακτική και φαινομενικά αδύνατη πολυπλοκότητα της πλοήγησης στις σχέσεις, μπορεί απλώς να παραιτηθούμε. Αποφασίζουμε ότι είναι μάταιο – μερικές φορές η συζήτηση και μερικές φορές η ίδια η σχέση. Μπορεί να αποφασίσουμε ότι υπάρχει κάτι τόσο λάθος με εμάς, το σύντροφό μας ή την ίδια τη σχέση κι έτσι το να αποκτήσουμε την αγάπη που θέλουμε είναι απλά αδύνατο. Προστατεύουμε τον εαυτό μας από την απογοήτευση και την αποτυχία με το να αποσυντονιζόμαστε.
Τι μπορούμε να κάνουμε λοιπόν;
Κατά τη διάρκεια της σύγκρουσης, αρχίστε να δίνετε προσοχή σε κάθε στιγμή καθώς αλληλεπιδράτε με τον σύντροφό σας. Παρατηρήστε την αίσθηση του ανοίγματος ή του κλεισίματος.
Η αίσθηση του ανοίγματος είναι μια εμπειρία που βιώνεται, που την αισθανόμαστε. Ακριβώς όπως δεν «βλέπουμε» σκεπτόμενοι συνειδητά τις πληροφορίες που απορροφούν τα μάτια μας, δεν αποκτούμε επίγνωση του συναισθηματικού μας ανοίγματος μέσω σκέψης και ανάλυσης. Αντίθετα, μαθαίνουμε να το νιώθουμε, να το συνειδητοποιούμε και στη συνέχεια να δίνουμε ιδιαίτερη προσοχή. Ρωτώντας απλώς τον εαυτό σας: «Αισθάνομαι ανοιχτός ή κλειστός αυτή τη στιγμή;», κατευθύνετε την προσοχή σας σε αυτή την αισθητή εμπειρία. Με την εξάσκηση, η εμπειρία της επίγνωσης του ανοίγματος γίνεται πιο προσιτή.
Ένα άνοιγμα μοιάζει με ασφάλεια, χαλάρωση, εμπιστοσύνη, αισιοδοξία. Η κλειστότητα μοιάζει με κίνδυνο, επιφυλακτικότητα, απαισιοδοξία, άγχος, ανησυχία. Μερικοί άνθρωποι τα καταγράφουν αυτά σωματικά. Η χαλαρότητα, η απαλότητα και η ζεστασιά συχνά σηματοδοτούν το άνοιγμα. Σφίξιμο, σκληρότητα ή ψυχρότητα, ειδικά στο στήθος, την κοιλιά ή το πρόσωπό σας, συχνά συμπίπτουν με κλείσιμο – το δικό σας ή του συντρόφου σας.
Σε κάθε στιγμή με τον σύντροφό σας, και ιδιαίτερα σε στιγμές που σας φαίνονται δύσκολες, ελέγξτε το άνοιγμα. Είστε ανοιχτοί αυτή τη στιγμή; Είναι ο σύντροφός σας ανοιχτός; Συγκρίνετε τις αντιλήψεις σας. Έτσι γίνεστε καλύτεροι στο να παρατηρείτε και να χρησιμοποιείτε αυτές τις τόσο σημαντικές πληροφορίες.
Μόλις αποκτήσετε αυτή την ικανότητα, μπορείτε να αρχίσετε να τη χρησιμοποιείτε για να διαμορφώνετε τις αλληλεπιδράσεις σας προς περισσότερη εμπιστοσύνη και ικανοποίηση. Όταν είστε και οι δύο ανοιχτοί, είναι σαν ένα πράσινο φως για να προχωρήσετε μπροστά για να μιλήσετε, να ακούσετε και να συνδεθείτε. Όταν ο ένας ή και οι δύο σας κλείνετε, αντιδράστε επιβραδύνοντας. Ρωτήστε για το ποιες αλλαγές μπορείτε να κάνετε στη συζήτησή σας που θα διευκολύνουν τον καθένα σας να ξανανοιχτεί.
Το κόλπο εδώ είναι να μετατοπιστείτε από τη σκέψη στην αίσθηση. Και για τους περισσότερους από εμάς αυτό θα το αισθανθούμε δύσκολο, αμήχανο και απογοητευτικό. Μάλλον δεν είμαστε ακόμα καλοί σε αυτό με τον ίδιο τρόπο που είμαστε καλοί σε άλλα πράγματα. Όμως, είναι καλύτερο να παλεύουμε προς τη σωστή κατεύθυνση, παρά να επιλέγουμε την εύκολη, αλλά τελικά δυσλειτουργική οδό.
Πηγή:
www.mindbodygreen.com/articles/what-prevents-couples-from-resolving-arguments
