Ναι, όπως το ακούς.
Δεν υπάρχει πιο ωραίο πράγμα στην ζωή, από το να βρεις έναν άνθρωπο που να σου ταιριάζει.
Έναν άνθρωπο που να μπορεί ακούει την σιωπή σου.
Να απαλύνει τον πόνο σου.
Να μετριάζει τον θυμό σου.
Και να σκουπίζει τα δάκρυα σου.
Έναν άνθρωπο λοιπόν, που να μπορεί να θαυμάζει την ύπαρξή σου.
Να αγγίζει τον κόσμο σου και να μιλάει στην ψυχή σου.
Εκείνον που να μπορεί να αφανίζει τα σκοτάδια σου.
Και να καλύπτει τους φόβους σου, με το να αυξάνει τα όνειρά σου.
Έναν τέτοιον άνθρωπο χρειάζεσαι.
Που να μπορεί να διαβάζει τα μάτια σου.
Και να φωτίζει το χαμόγελό σου.
Έναν άνθρωπο που να μπορεί να διώξει, όποια σκιά σε βαραίνει.
Χωρίς να σου λέει ότι πρέπει να ξεχάσεις.
Αλλά να θυμάσαι εκείνα που θες έτσι όπως τους πρέπει.
Αυτό τον άνθρωπο λοιπόν, βρες.
Που να μην σε βαραίνει η παρουσία του.
Να μην σε τρελαίνει η αναπνοή του.
Εκείνον που οι πράξεις του δεν σε γελούν.
Αντιθέτως, σου ανατρέπουν εκείνο το ποτέ και το κάνουν πάντα.
Εκείνον τον έναν που δεν μπορείς να ζήσεις μακριά του.
Όχι εκείνον τον τέλειο που μπορεί να έχεις στο μυαλό σου.
Αλλά εκείνον τον αληθινό, που κάποιες φορές στέκεται πλάι σου,
αλλά εσύ αγνοείς την ύπαρξή του.
Έναν άνθρωπο με ευγένεια βρες.
Με ήθος και αντοχή.
Που εύκολα αντέχει το σκοτάδι.
Διότι, ξέρει πως γίνεται να το μετατρέπει σε φως.
Ναι εκείνον.
Αυτόν που ξέρει πότε πρέπει να συνυπάρχει με την σιωπή και πότε με τα λόγια για εξηγήσεις.
Έναν άνθρωπο λοιπόν, που να μην σε μειώνει.
Να μην σε υποτιμάει.
Να μην σε φοβίζει.
Μονάχα να αγκαλιάζει τον κόσμο σου και να σου δίνει ζωή για να μπορείς εύκολα να ξεφεύγεις από το οτιδήποτε αρνητικό σε περιβάλλει.
Έναν τέτοιον άνθρωπο πρέπει να βρεις.
Και πίστεψέ με κάπου υπάρχει.
Είναι ανάμεσά μας.
Ένας άνθρωπος σαν και εμάς που τριγυρίζει ψάχνοντας και αυτός το δικό του ταίρι του.
Για αυτό λοιπόν, μην συμβιβαστείς με τίποτα λιγότερο από αυτό που αξίζεις.
Ψάξε αυτόν που μιλάει στην καρδιά σου.
Και άσε την ζωή να σου δείξει αν όντως η επιλογή σου ήταν πραγματικά σωστή…
