Να αγαπάς κάποιον σημαίνει να τον βοηθάς να αγαπήσει τον εαυτό του

Η δύναμη της αγάπης βρίσκεται στην ελευθερία που μας δίνει να προβάλλουμε αυτό που ήδη είμαστε.

«Να μ’ αγαπάς». Μια φράση τόσο λιτή και καθημερινή, σχεδόν παιδική, που ωστόσο κουβαλά μέσα της μια υπαρξιακή ανάγκη. Πίσω από τις τρεις αυτές λέξεις υπάρχει μια κρυφή έκκληση. Δώσε μου έδαφος για να σταθώ, για να υπάρξω, για να μεγαλώσω. Η αγάπη είναι εμπιστοσύνη, βάση, ένα ψυχικό λιμάνι μέσα στο οποίο ο άνθρωπος βρίσκει το κουράγιο να είναι ευάλωτος και μέσα από αυτήν την ευαλωτότητα, να ανθίσει.

Η αγάπη έχει διττό ρόλο. Λειτουργεί ως συναισθηματικό καταφύγιο, αλλά και ως δυναμική ώθηση για την προσωπική και υπαρξιακή μας εξέλιξη.

Advertisment

Η ψυχολογική ασφάλεια ως βάση

Η θεωρία του δεσμού (attachment theory), όπως την ανέπτυξε ο ψυχολόγος John Bowlby, υποστηρίζει ότι οι πρώτες συναισθηματικές μας σχέσεις διαμορφώνουν το πώς αντιλαμβανόμαστε την ασφάλεια στον κόσμο. Ένα παιδί που βιώνει την αγάπη ως σταθερή, προβλέψιμη και διαθέσιμη, μαθαίνει να εμπιστεύεται τον εαυτό του και το περιβάλλον του. Αντίστοιχα, οι ενήλικες που νιώθουν πως είναι «δυνατόν να αγαπηθούν» αναπτύσσουν μεγαλύτερη ψυχική ανθεκτικότητα, αυτονομία και δημιουργικότητα.

Η αγάπη είναι συναισθηματική επιβεβαίωση. Είναι η αίσθηση ότι “αν πέσω, κάποιος θα είναι εκεί”. Και αυτό ακριβώς είναι που επιτρέπει στο άτομο να ρισκάρει, να εκφραστεί, να δράσει. Είναι σαν το παιδί που τολμά να κάνει ποδήλατο χωρίς χέρια, γιατί ξέρει ότι ο γονιός του παρακολουθεί διακριτικά από πίσω. Η αγάπη μάς λέει: “Είσαι ασφαλής — πήγαινε πιο μακριά.”

Η αγάπη ως εφαλτήριο

Αν και πολλοί συνδέουν την αγάπη με εξάρτηση ή απώλεια της ελευθερίας, η υγιής αγάπη λειτουργεί αντίθετα: διευρύνει τον ψυχικό μας χώρο. Όταν ένας άνθρωπος αγαπιέται γι’ αυτό που είναι, χωρίς να χρειάζεται να υποδύεται, δημιουργείται μια εσωτερική σταθερότητα που δεν εξαρτάται πια από εξωτερική επιβεβαίωση.

Advertisment

Αυτό το εσωτερικό θεμέλιο γίνεται εφαλτήριο προσωπικής εξέλιξης. Ενισχύει τη δημιουργικότητα, ενθαρρύνει την ανάληψη ρίσκων, και προσφέρει ένα νοητικό και συναισθηματικό πεδίο στο οποίο η αποτυχία δεν ισοδυναμεί με εγκατάλειψη, αλλά με εμπειρία. Στον έρωτα, στη φιλία, στην οικογένεια, η αίσθηση ότι «αγαπιέμαι έτσι όπως είμαι» είναι το πιο ισχυρό αντίδοτο στον φόβο της απόρριψης και της αποτυχίας.

Η αγάπη ως οντολογική συνάντηση

Πέρα από τη συναισθηματική της λειτουργία, η αγάπη αγγίζει και ένα βαθύτερο υπαρξιακό πεδίο. Ο φιλόσοφος Martin Buber υποστήριζε πως η αυθεντική σχέση δεν είναι ποτέ «Εγώ-Αυτό», αλλά «Εγώ-Εσύ». Όταν αγαπάμε πραγματικά, δεν βλέπουμε τον άλλο ως ρόλο ή μέσο, αλλά ως πλήρη ύπαρξη. Τον αναγνωρίζουμε για όσα μας προσφέρει, αλλά κυρίως γιατί είναι. Κι αυτή η αναγνώριση δεν μας αλλάζει μόνο τον τρόπο που βλέπουμε τον άλλο — μας μεταμορφώνει και ως Εγώ.

Η αγάπη, από αυτή την οπτική, είναι μία συνάντηση, μία εμπειρία αυθεντικής παρουσίας που μας φέρνει σε επαφή με το βαθύτερο Είναι του άλλου αλλά και του εαυτού μας. Γινόμαστε πιο αληθινοί επειδή τολμάμε να αποκαλυφθούμε. Η ύπαρξή μας επιβεβαιώνεται μέσα από τη σχέση, ως συν-ύπαρξη.

Όπως σημειώνει και ο Kierkegaard, “να αγαπάς κάποιον είναι να τον βοηθάς να αγαπήσει τον εαυτό του.” Η αγάπη είναι χώρος ελευθερίας, μια κίνηση που μας φέρνει πιο κοντά στον εαυτό μας μέσα από τη συνάντηση με τον άλλον.

Η αγάπη ως υπαρξιακή βάση

Το “Να μ’ αγαπάς” πέρα από αίτημα, είναι προϋπόθεση για να ανθίσει ο εαυτός. Η αγάπη, όταν είναι αληθινή, ανοιχτή και αμοιβαία, απελευθερώνει. Είναι το έδαφος πάνω στο οποίο μπορεί κανείς να σταθεί και να φτάσει ψηλότερα γιατί ξέρει πως, αν πέσει, θα υπάρξει ένα χέρι που θα τον πιάσει.

Η αγάπη δεν μας αλλάζει, μας αποκαλύπτει. Δεν μας κρατά, μας απελευθερώνει. Και η δύναμή της βρίσκεται στην ελευθερία που μας δίνει να προβάλλουμε αυτό που ήδη είμαστε.

Πηγές & Αναφορές

  1. Bowlby, J. (1988). A Secure Base: Parent-Child Attachment and Healthy Human Development. Basic Books.
  2. Siegel, D. J., & Hartzell, M. (2013). Parenting from the Inside Out.
  3. Harlow, H. F. (1958). The Nature of Love. American Psychologist.
  4. Buber, M. (1970). I and Thou. Scribner.
  5. Kierkegaard, S. (1847). Works of Love.
  6. Brown, B. (2010). The Power of Vulnerability. TEDxHouston.
  7. Levine, A., & Heller, R. (2010). Attached: The New Science of Adult Attachment and How It Can Help You Find – and Keep – Love.
  8. Fromm, E. (1956). The Art of Loving. Harper & Row.

Λάβετε καθημερινά τα άρθρα μας στο e-mail σας

Σχετικά θέματα

gifts
friends (2)
difficult child
Μπαίνουμε στις σχέσεις με όλο το παρελθόν μας. Και αν δεν το κατανοήσουμε, το αναπαράγουμε

Πρόσφατα Άρθρα

Εναλλακτική Δράση