Βιώνοντας την καλύτερη εκδοχή του εαυτού μας
«Το είδος των προσωπικών αναζητήσεών μας και ο τύπος των ερωτήσεων που απευθύνουμε στον εαυτό μας, καθορίζει τελικά τι άνθρωποι θα γίνουμε.» – Leo Babauta
Advertisment
Όλοι έχουμε βιώσει στιγμές κρίσης στη ζωή μας που η αίσθηση του ανικανοποίητου σκεπάζει παροδικά όλα τα επιτεύγματα και τις κατακτήσεις μας. Στιγμές που μεγάλοι κύκλοι ζωής ολοκληρώνονται, σχέσεις σταθμοί στη ζωή μας τελειώνουν, η καριέρα μας αλλάζει ρότα, τα παιδιά μας ενηλικιώνονται και αναχωρούν από το σπίτι. Στιγμές που η κοινωνία αλλάζει σαρρωτικά, τα οικονομικά και κοινωνικά δεδομένα μεταβάλλονται, φθίνουν ή καταρρέουν ολοκληρωτικά. Στιγμές που η ζωή φαίνεται να προχωρά μπροστά γκρεμίζοντας φαινομενικά όλα τα συμβατικά μας αυτονόητα, ωθώντας μας σε μια νέα πορεία όπου τίποτα δεν είναι ακόμα ξεκάθαρο, όπου δεν υπάρχουν εγγυήσεις εγγύτητας και ασφάλειας.
Διαβάστε επίσης από τη Μαριάννα Χρυσικάκου
Advertisment
Στιγμές όπου καλούμαστε να πάρουμε ξανά το τιμόνι της ζωής στα χέρια μας με πλήρη συνείδηση ευθύνης και προσωπική ακεραιότητα. Δίχως υποστήριξη. Δίχως εύκολες λύσεις. Χωρίς μαξιλάρια και δικλείδες εξασφάλισης. Δίχως σταθερές κοινωνικοπολιτικές δομές και διαδικασίες. Εν ολίγοις, χωρίς δίχτυ ασφαλείας.
Σε αυτές τις στιγμές που μοιάζουν σαν βρισκόμαστε βαθιά μέσα στον πυρήνα της ίδιας μας της ύπαρξης, είναι σημαντικό να εχουμε στα χέρια μας:
• εργαλεία αυτό-συνείδησης και αυτό-εξέλιξης
• συνείδηση και πρακτική αίσθηση των προσωπικών και συλλογικών μας στόχων, και το πιο σημαντικό..
• βούληση και επιμονή, να τα χρησιμοποιήσουμε για να πάμε παρακάτω.
Γιατί είναι εύκολο να βουλιάξουμε στη θλίψη και την αυτολύπηση, να χαθούμε μέσα στο βούρκο των συναισθημάτων. Είναι εύκολο να παρασυρθούμε από τη δίνη όσων μας πλήττουν και να ξεχάσουμε το Ανώτερο Όραμα που οφείλουμε να έχουμε τόσο σε προσωπικό, όσο και σε συλλλογικό επίπεδο. Είναι εύκολο να παραμείνουμε προσκολλημένοι σε ένα ένδοξο προσωπικό, οικονομικό και κοινωνικό παρελθόν, που όμως έχει πια τελειώσει.
Ένας μεγάλος δάσκαλος, συγγραφέας και σύγχρονος οραματιστής για έναν καλύτερο κόσμο, ο Master Choa Kok Sui προσομοιάζει τον άνθρωπο με το άνθος του λωτού που εκφύεται στο λασπώδες έδαφος της λίμνης (Ύλη, αλλά καταφέρνει να υπερβεί το βούρκο και τη θολούρα του νερού (Συναισθήματα) και να μεταμορφωθεί στην ανώτερη εκδοχή του εαυτού του, στρεφόμενο προς τον ζωοδότη Ήλιο (Πνεύμα, Συνείδηση).
Ποια είναι τα πρακτικά βήματα που μπορούμε να ακολουθήσουμε για να υπερβούμε τα όποια αδιέξοδα αντιμετωπίζουμε και να βιώσουμε την καλύτερη εκδοχή του εαυτού μας;
1. Ενδοσκόπηση/ Συνειδητή Δόμηση του Χαρακτήρα
Αυτό που αποτυγχάνουμε πολλές φορές να αντιληφθούμε όταν διαχειριζόμαστε τα επαγγελματικά ή οικογενειακά καθήκοντα μας, την προσωπική μας ευημερία, τις σχέσεις μας, είναι πως οι αρετές της ενδοσκόπησης και της δόμησης του χαρακτήρα οφείλουν να αποτελούν το θεμέλιο λίθο του βίου μας. Για να μπορέσουμε όμως να να συνειδητοποιήσουμε βαθύτερα τις αδυναμίες και τα ελαττώματα μας πρέπει να έχουμε έστω και ένα βασικό επίπεδο επίγνωσης, τη δυνατότητα να παρατηρούμε τον τρόπο που σκεφτόμαστε, αισθανόμαστε και πράττουμε γιατί αυτό είναι που καθορίζει τελικά την ποιηόητα και την καθαρότητα του χαρακτήρα μας και καθορίζει τη ρότα του πεπρωμένου μας.
Η αυτό-παρατήρηση και η επίγνωση είναι απαραίτητα εφόδια στο μονοπάτι της Εξέλιξης. Από τις διδασκαλίες των Χριστιανικών Ευαγγελίων, το Οκταπλό Μονοπάτι της Αρετής του Βούδα, μέχρι και τις αρχαίες διδασκαλίες των Προσωκρατικών Ελλήνων Φιλοσόφων και τις διδαχές του Ζωροάστρη, η βάση για ένα συνειδητό, εξελικτικό και δυναμικό βίο βρίσκεται στην πρακτική, καθημερινή εφαρμογή των κάτωθι αρχών:
• Ορθή αντίληψη
• Ορθά συναισθήματα
• Ορθές σκέψεις
• Ορθές λέξεις
• Ορθές πράξεις
Γιατί υπάρχουν πολλά πράγματα που θέλουμε να αλλάξουμε στον εαυτό και τη ζωή μας, αλλά κάποιες φορές στερούμαστε τη δύναμη και την επιμονή να το πράξουμε. Γιατί χωρίς ολοκληρωμένη συναισθηματική και νοητική κάθαρση, η ενδυνάμωση που δεχόμαστε από τη ζωή, το εξωτερικό περιβάλλον, τις σχέσεις, την ψυχοθεραπεία, την προσευχή, το διαλογισμό, δρα ως λίπασμα που μεγεθύνει τα ελαττώματα και τις αδυναμίες μας.
Μεγεθύνει συνεπώς και τα προβλήματα που καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε ως απόρροια της σχηματοποιημένης προσωπικότητας μας, στη εργασία, τις σχέσεις, την οικογένεια, τα οικονομικά μας. Όταν ενδυναμώνουμε ασυνείδητα τη μηχανική μας φύση και τα ελαττώματα μας, η δυναμική μας ανάπτυξη και βελτίωση, η πρόοδος μας στη ζωή, καθίσταται είτε πολύ αργή, ή σχεδόν αδύνατη και προβληματική.
2. Μαθαίνουμε Συνειδητά
Η Ζωή είναι από τη φύση της εξελικτική, μας σπρώχνει πάντα παρακάτω να εξελιχθούμε, να εκλεπτυνθούμε, να πάρουμε μαθήματα, να συνειδητοποιήσουμε, να μεγαλώσουμε. Οφείλουμε παντώς συνθηκών να θυμόμαστε ότι η συνειδητή εξέλιξη είναι ο ουσιαστικός προορισμός μας. Όσο παραμένουμε προσκολλημένοι μέσα στο πεδίο ασφάλειας μας και αρνούμαστε να εκτεθούμε στο δυναμισμό της Ζωής, είτε στεγνώνουμε σε ένα περιβάλλον στασιμότητας ή ξαφνικά συμβάντα και απώλειες έρχονται να γκρεμίσουν «τα στεγανά μας» και να μας ωθήσουν, έστω και με το ζόρι να προχωρήσουμε μπροστά.
Νομίζω πως όλοι έχουμε νιώσει το χέρι της μοίρας να έρχεται και να διαλύει αδίστακτα όσα εμείς οι ίδιοι δεν είχαμε το σθένος να ολοκληρώσουμε ή να αντιμετωπίσουμε. Η διαφορά ανάμεσα στη Συνειδητή Διαχείριση της Ζωής από το επίπεδο της Συνείδησης και τη Μηχανική Διαχείριση της Ζωής από το επίπεδο της Προσωπικότητας έγκειται αποκλειστικά στην ανάληψη της ευθύνης. Στην πρώτη περίπτωση παρατηρείς, αναδομείς τις προβληματικές πτυχές του χαρακτήρα σου, ενδυναμώνεις τα προτερήματα σου και λαμβάνεις συνειδητές και μερικές φορές ουσιαστικές αλλά και επώδυνες αποφάσεις, με αγάπη και συμπόνοια για τον εαυτό σου και τους άλλους.
Στη δεύτερη περίπτωση δέχεσαι ανελέητα ραπίσματα μέσα από συμβάντα και καταστάσεις, βιώνεις πόνο και απόγνωση, μερικές φορές πέφτεις στην παγίδα της θυματοποίησης και της συναισθηματικής εμπλοκής με τους άλλους και τις περισσότερες φορές δεν έχεις άλλη επιλογή από το να συχχωρήσεις και να προχωρήσεις. Όλοι οι δρόμοι τελικά οδηγούν στη Ρώμη, απλά στον πρώτο δρόμο τα οφέλη της προσωπικής ενδυνάμωσης και ακεραιότητας φαίνεται να ανοίγουν νέους δρόμους αντίληψης και ανάπτυξης. Η επιλογή επαφύεται πάντα στην ελεύθερη βούληση, το μεγάλο μας υπαρξιακό και αναφαίρετο συνταγματικό δικαίωμα.
3. Αγαπούμε Συνειδητά
Ο μεγάλος Μαχάτμα Γκάντι μας λέει πως «Όπου Υπάρχει Αγάπη, Υπάρχει Ζωή». Όσο στην καθημερινότητα μας, στη σχέση και τη συσχέτιση με όλους τους ανθρώπους και όχι μόνο τους δικούς μας προσφιλείς, υπάρχει καλοσύνη, ευγένεια, καλοσύνη, συμπόνοια, ειλικρίνεια, η Πτυχή και το Αρχέτυπο της Αγάπης μέσα μας, εδραιώνεται, ενδυναμώνεται και μεγαλώνει.
Η Αγάπη δεν είναι θεωρία, τραγούδι, πόθος, έλξη, ένα ανάλαφρο τραγουδάκι, ένα γλυκό συναίσθημα για να κάνεις ρίμα. Η Αγάπη είναι Αφοσίωση στην Πράξη, είναι Καθήκον, είναι καθημερινή Έμπνευση όπου και με όποιον και αν βρίσκεσαι. Η Αγάπη είναι τρόπος Ζωής. Αγάπη είναι να νοιάζεσαι και για αυτούς που δεν ξέρεις, για τη Γη που σε φιλοξενεί και για τις γενιές που θα έρθουν και ακόμα δεν τις έχεις γνωρίσει. Αγάπη είναι η Υπευθυνότητα να νοιάζεσαι για να αφήσεις πίσω σου Αρμονία, Έργο, Δομή, Αποτέλεσμα. Ακόμα και όταν εσύ θα έχεις φύγει.
4. Μαθαίνουμε να προσφέρουμε Ανιοτελή Βοήθεια και Υπηρεσία
Κάθε φορά που ακούμε προτροπές ανιδιοτέλειας ή τέλος πάντων οτιδήποτε μας ωθεί να κοιτάξουμε τη Ζωή έξω από τα στεγανά του εαυτού μας και να δρούμε στη βάση της ενότητας, αντιστεκόμαστε σθεναρά. Θεωρούμε τα παραπάνω παρωχημένα και αναχρονιστικά πρότυπα που αφορούν πάντα τους άλλους, όχι εμάς, τη Μητέρα Τερέζα και τα θρησκευτικά κατεστημένα και ουδεμία σχέση έχουν με τη σύγχρονη, πολυάσχολη και απαιτητική πραγματικότητα. Λάθος. Αυτή είναι η μεγαλύτερη ουτοπία μας, εργαζόμαστε και ασχολούμαστε αποκλειστικά με ότι δημιουργεί οφέλη για τον εαυτό μας γιατί δεν μπορούμε να συναισθανθούμε την ευρύτερη σύνδεση που έχουμε και πάντα θα έχουμε με Όλους και Όλα.
Υπηρετώντας το καλό των άλλων, υπηρετώ τη Ζωή και την Εξέλιξη. Υπηρετώ γιατί είναι Καθήκον μου, γιατί αν δεν βοηθήσω τους άλλους να εξελιχθούν, αν δεν δημιουργώ συνειδητά προϋποθέσεις συλλογικής και κοινωνικής Εξέλιξης για όλους ανεξαιρέτως, τότε δεν δικαιούμαι και εγώ να εξελιχθώ. Υπηρετώ και Προσφέρω συνειδητά και από επιλογή, γιατί είναι μια φυσική μου ροπή, μια εκ γενετής ιδιότητα που όσο την αναπτύσσω και την εξερευνώ στην πράξη, τόσο δυναμώνει. Όχι επειδή είμαι καλός, φιλάνθρωπος, ευαίσθητος, ουτοπιστής, αριστερός, γιατί έχω να αποδείξω κάτι.
Και αν νομίζεται πως οι αρχές της Προσφοράς και της Υπηρεσίας είναι passé, ρίξτε μια ματιά στους μεγάλους αναμορφωτές της σύγχρονης ανθρωπότητας στο σήμερα. Ηγετικές μορφές από τους τομείς της επιστήμης, της ιατρικής, της επιχειρηματικότητας, των MME, της τέχνης όπως ο Albert Einstein, ο CEO του Linked In Jeff Weiner, η Oprah Winfrey, ο Steven Hawking μιλούν για εφαρμοσμένη αρετή στην καθημερινότητα, συμπονετική διοίκηση, για την ανάγκη να μεταμορφώσουμε το ένστικτο μας για έλεγχο και εξουσία σε προσφορά, εξυπηρέτηση και υπηρεσία. Για να οδηγηθούμε συνειδητά προς το Υψηλό Πεπρωμένο μας, να Υλοποιήσουμε το Ανώτερο Όραμα μας. Η επιλογή είναι και θα είναι πάντα δική μας.
Πηγές έμπνευσης:
• The Origin of Modern Pranic Healing & Arhatic Yoga, Master Choa Kok Sui, 2006.
• The Masters and the Path, Charles W. Leadbeater, 1924.
• 3 Important Questions to Ask Yourself Every Day, PranaWorld.net, 2016
- Οι άνθρωποι που αγαπούν με την Καρδιά και οι άνθρωποι που αγαπούν με τα Χέρια - 22 Αυγούστου 2017
- Δαίμων Ίκαρος – Ποίηση - 13 Ιουνίου 2017
- Ενεργειακές συνδέσεις: Τι είναι και πώς μας επηρεάζουν - 18 Μαΐου 2017
