Γράφω για να σας μεταδώσω την αίσθηση και τελικά την βεβαιότητα, ότι η ιδέα μίας Συνοικίας Φωτός βρίσκεται μέσα στον καθένα μας
Ξεκινήσαμε δειλά δειλά να την αναγνωρίζουμε από τότε που αρχίσαμε να αντιλαμβανόμαστε τον εαυτό μας, όταν μικρά παιδιά λαχταρούσαμε την αγκαλιά της Μητέρας (με την ευρύτερη έννοια του όρου) και αργότερα την συνύπαρξη με τα άλλα παιδιά, το μοίρασμα και την χαρά της παρέας.
Από τότε, στην καθημερινή μας ζωή και μέχρι κάποια ηλικία, ασυνείδητα, με αθωότητα και με πάθος, διεκδικούσαμε την ποιότητα της Ενότητας με τα Πάντα. Την ενότητα και την επαφή με την απέραντη άγνωστη και μαγική Φύση, με την μαγευτική, δροσερή και ενίοτε τρικυμιώδη θάλασσα, με τον εκστατικό και μυστηριώδη Ουρανό, με τα όμορφα παιχνιδιάρικα ζώα και φυσικά με τον Άνθρωπο. Όσο πιο κοντά στην Αθωότητα, τόσο πιο κοντά στην Ουσία μας, τόσο πιο κοντά στην Ιδέα της Αδελφοσύνης, της Αλληλεγγύης και της Ενότητας.
Advertisment
Θυμάμαι την οικογένειά μου, σαν τον πρώτο ουσιαστικό πυρήνα συνύπαρξης. Τελικά μέσα σε κάθε οικογένεια και φυσικά στο σχολείο, κτίζεται, δομείται και αναπτύσσεται ή δυστυχώς ξεχνιέται… αυτή η αρχέγονη, η έμφυτη τάση μας προς την Ιδέα της Αγάπης και της Αδελφοσύνης. Τι αλλάζει τόσο δραματικά και στην πορεία της ζωής μας γινόμαστε τόσο κτητικοί, τόσο ανταγωνιστικοί, τόσο εγωιστές, τόσο απίστευτα μόνοι;
Ποιος υπαρξιακός φόβος αρχίζει να φωλιάζει στις αγνές μας ψυχές; Ένας φόβος που τελικά αποδεικνύεται ότι όχι μόνον δεν κατάφερε να αποβάλλει το σύνολο της Ανθρωπότητας, αλλά δυστυχώς τον καλλιέργησε κιόλας σαν μέσον χειραγώγησης! Πόσο πραγματικά έχουμε απομακρυνθεί από τον Μαγικό Κήπο της Ψυχής μας, από τον κήπο της Εδέμ, από το πεπρωμένο μας…
Προσωπικά είχα την τύχη να ζω σε μία οικογένεια όπου μοιραζόμαστε τα πάντα, όπου βοηθούσαμε ο ένας τον άλλον και συζητούσαμε πολύ για το καθετί και κυρίως μοιραζόμαστε σκέψεις πάνω σε Φιλοσοφικά θέματα. Έτσι τώρα, μετά από τα χρόνια που πέρασαν, όσο το σκέπτομαι καλύτερα, αρχίζω να ανακαλύπτω πως στην οικογένειά μου Είμαστε μια μικρή Καλλίπολη!
Advertisment
Αυτή η μικρή Καλλίπολη που βίωνα στην καθημερινότητά μου, ονειρευόμουν να γίνει όλο και πιο μεγάλη και να συμπεριλάβει κι άλλους ανθρώπους… πιο πολλούς ανθρώπους πολύ περισσότερους από τις μικρές ομάδες που πάντα λειτουργούσαν στον χώρο μας. Ζήτησα λοιπόν από το Σύμπαν να συναντήσω τα κατάλληλα εκείνα άτομα που θα φτιάχναμε μια τέτοια μεγάλη οικογένεια, μια Συνοικία Φωτός. Κι έτσι ξαφνικά και απρόσμενα ήρθε στην ζωή μου η Ομάδα της Καλλίπολης!
Σε άσχετο τόπο, που όμως με ένα μαγικό τρόπο εκφέραμε τις κατάλληλες λέξεις… Οι λέξεις ήταν και είναι πολύ σημαντικές στην ζωή μου.. Πάντα έγραφα και εκφραζόμουν πολύ μέσα από τον λόγο. Μιλήσαμε λοιπόν με τα άτομα που πλαισιώνουν την Ομάδα της Καλλίπολης για έναν Κοινό Τόπο, έναν Τόπο συν-ύπαρξης, ένα μέρος όπου θα ζούσαμε όλοι μαζί με τις συνθήκες που θα είχαμε Εμείς επιλέξει. Μιλήσαμε για μία Συνοικία Φωτός που στόχος της θα ήταν να μεταλαμπαδεύσει μία άλλη Συνείδηση και να δώσει την ευκαιρία στους ανθρώπους να ζήσουν μία ζωή όπως θα έπρεπε να είναι.
Αναγνωρίσαμε ότι βρισκόμαστε εδώ, σε αυτήν την πανέμορφη γη, για να εξελιχθούμε μέσα από Αλτρουιστική, Απρόσωπη και Ανιδιοτελή συνεισφορά και ότι με όλη μας την καρδιά επιθυμούσαμε να φτάσουμε στο μέγιστο της εξελικτικής μας δυνατότητας, να εκδηλώσουμε δηλαδή τις Ύψιστες Αρετές που υπάρχουν εν δυνάμει στον καθένα μας.
Έτσι, αυτή η Συνοικία Φωτός που όλοι μας ονειρευόμαστε, συμφωνήσαμε πως θα είναι μία συνοικία Αγάπης και Εξέλιξης, που θα μας προσφέρει Αυτονομία σε όλα τα επίπεδα και την Ελευθερία να βιώσουμε σε ένα προστατευμένο περιβάλλον, τις Υψηλότερες των Αξιών μας. Όλα αυτά συζητήσαμε… και άλλα πολλά… Κι έτσι άρχισε ένα ακόμα υπέροχο και Φωτεινό ταξίδι… Το ταξίδι που πάντα ονειρευόμουν.
Εκείνη την εποχή, η ομάδα των Surfers for life, είχε ξεκινήσει μία άλλη φωτεινή εκδήλωση, κάτι που δεν είχε ξαναγίνει στην Ελλάδα. Ένα Φεστιβάλ Κινηματογράφου με ταινίες Φιλοσοφικού περιεχομένου. Έτσι συμμετείχα κι εγώ στο πρώτο Athens Spirit film festival και βίωσα την μαγεία της συνδημιουργίας της συνεισφοράς, της έμπνευσης καθώς και την απεριόριστη χαρά να πετυχαίνει κανείς τους στόχους του και να εμπνέει ταυτόχρονα και τόσους άλλους ανθρώπους. Μετά όμως από αυτό το επιτυχημένο Φεστιβάλ Κινηματογράφου, ένα άλλο μεγάλο Έργο είχε σειρά! Το μέγιστο Έργο! Η Δημιουργία της Καλλίπολης!
Σήμερα λοιπόν, γράφω για να σας μιλήσω για τις Αρχές πάνω στις οποίες βασίζεται όλο το οικοδόμημα της Καλλίπολης. Προτού όμως προχωρήσω σε αυτό, θα ήθελα να σας μιλήσω για την μαγεία των λέξεων και κυρίως για την Αρχαία Ελληνική μας γλώσσα.
Στο σχολείο δεν μου άρεσαν και τόσο τα Αρχαία Ελληνικά, τα είχα πάρει λίγο από φόβο, όπως οι περισσότεροι νομίζω. Παρόλα αυτά, και παρόλο το βάρος της αποστήθισης και της επιβολής να μάθουμε Αρχαία, χωρίς να έχουμε καταλάβει το γιατί, είχα αρχίσει να υποψιάζομαι από τότε, ότι αυτή η Αρχαία μητρική μας γλώσσα έκρυβε κάτι το σπάνιο, το ιδιαίτερο. Τώρα, έστω και καθυστερημένα, τώρα που τα Αρχαία Ελληνικά μπήκαν στην ζωή μου, την γέμισαν με Φώς, με Έμπνευση και θαυμασμό! Κατάλαβα πως πίσω από τις λέξεις κρύβεται απίστευτη Σοφία!
Πως οι λέξεις μορφοποιούν και εκφράζουν ακόμα και την Δημιουργία ολόκληρου του Κόσμου και πως κάθε λέξη αποτυπώνει με πολλαπλές αναγνώσεις την Ιδέα που την γέννησε. Αναλογιστείτε ότι μια σκέψη μας, μια Ανώτερη Ιδέα, θα παρέμενε στην αρχέγονη, στην ανεκδήλωτη κατάστασή της, αν δεν έβρισκε τα κατάλληλα γράμματα, τις κατάλληλες λέξεις να ενσαρκωθεί μέσα από αυτές. Να αποκτήσει δηλαδή κατά κάποιον τρόπο, αυτή η άυλη Ιδέα ένα υλικό σώμα. Να δανείσει η Λέξη το πρόσωπό της στην Ιδέα, δίνοντάς της την ευκαιρία, να επικοινωνήσει μαζί μας. Δείτε πόση μαγεία!
π.χ Η λέξη Αλήθεια: Άλη σημαίνει περιπλάνηση. Είναι λοιπόν η Αλήθεια η Θεία περιπλάνηση. Αλλά και με το Α ως στερητικό, σημαίνει απουσία λήθης. Έτσι η Αλήθεια είναι μια φωτεινή κατάσταση πέρα από την λήθη. Επίσης το Αλ συμβολίζει το άκτιστο Φώς αντιπροσωπεύοντας το Νοητό Κόσμο. Άρα Αλήθεια είναι το θείο Φως!
Ας δούμε τώρα την λέξη Αξία: Η λέξη αυτή βγαίνει από το ρήμα άγω που σημαίνει οδηγώ-καθοδηγώ. Ο μέλλον του ρήματος άγω, είναι άξω.
Άρα Αξίες είναι ποιότητες οι οποίες μας έχουν δοθεί για να μας καθοδηγούν και που τις προβάλλουμε και στο μέλλον ως κάτι αναλλοίωτο, ως παρακαταθήκη αυτών που τις θέσπισαν. Ακόμα και το γράμμα ξ υποδηλώνει κάτι, κάτι που χαράσσει βαθειά, κάτι που είναι θεμελιακό. Αξίες λοιπόν!
Και μία από τις σπουδαιότερες Αξίες του ανθρώπινου Όντος πιστεύω, είναι η ικανότητα του να μπορεί να αναγνωρίσει το Ανώτερο, το πιο Όμορφο και Αληθές και να προσπαθεί να το φανερώσει στην ζωή του. Αυτό προσπαθούσε και ο Σωκράτης να εκ-μαιεύσει (δεν είναι τυχαίο ότι η μητέρα του ήταν μαία). Να εκμαιεύσει λοιπόν την αλήθεια του καθενός. Να βοηθήσει να γεννηθεί η Αλήθεια που κρύβουμε όλοι μέσα μας. Να καταφέρει δηλαδή ο άνθρωπος να φέρει σε εκδήλωση, σε Παρουσία, καθετί Φωτεινό που κρύβει εντός του. Παρουσία λοιπόν η πρώτη μας Αξία! Όπου Παρουσία σημαίνει είμαι κοντά στην Ουσία μου, στο κέντρο μου. Στον Πυρ-ήνα μου. Όταν βρίσκομαι λοιπόν σε Παρουσία καταφέρνω να εκφράσω τον Ανώτερο εαυτό μου, άρα και όλες οι άλλες Αξίες ενεργοποιούνται αυτόματα.
Επόμενη αξία μας η Προσφορά- η Συνεισφορά. Τα μέλη της ομάδας που δημιουργούν την Καλλίπολη έχουν επίγνωση ότι η Ανιδιοτελής και απρόσωπη προσφορά τους χαρίζει την ύψιστη Χαρά και Ευδαιμονία. Και δεν το γνωρίζουν θεωρητικά, το έχουν βιώσει μέσα από τις πολλές δράσεις που έχουν πραγματοποιήσει. Μία από αυτές είναι και το φεστιβάλ του Ευ Ζην. Επίσης γνωρίζουν ότι το Ανώτερο έργο συνεισφοράς είναι η δημιουργία μίας Συνοικίας Φωτός καθότι αυτή θα ικανοποιεί όλες τις ανάγκες των συνανθρώπων μας σε Όλα τα επίπεδα με τον καλύτερο και τον πλέον Αρμονικό τρόπο.
Συνεχής Ροή και Ενθουσιασμός
Ενθουσιασμός = Εν–θεώ–Ουσία
Με αυτόν τον Ενθουσιασμό και με συνεχή δράση, και ασταμάτητη ροή, έχουμε δεσμευτεί να προχωράμε
Δεν μας κάμπτουν οι δυσκολίες
Κάνουμε υπερβάσεις
Ξεπερνάμε τον εαυτό μας! Γιατί έχουμε αναγνωρίσει ότι στην Υπέρβαση κρύβεται Ανάπτυξη.
Ακεραιότητα
Είμαι ακέραιος σημαίνει σταθερότητα στα λόγια και στις πράξεις.
Σημαίνει χρησιμοποιώ θετικό και ειλικρινή λόγο. Διαλέγω να βλέπω την θετική πλευρά σε κάθε κατάσταση.
Σέβομαι τα μέλη της Ομάδας μου, αλλά και όλους τους ανθρώπους. Έχω την κατανόηση και δικαιολογώ το ανθρώπινο λάθος.
Δεν κρίνω, αλλά εμπνέω με τα λόγια και με τις πράξεις μου
Εμπνέω την Ομάδα να αναλάβει Φωτεινές Δράσεις και έτσι καθοδηγώ με το παράδειγμά μου
Δεσμεύομαι στην Αέναη Μάθηση και έχω ανοιχτό μυαλό σε νέες ιδέες και τεχνικές
Φροντίζω να είμαι σε Καθημερινή Ενδοσκόπιση και Επαγρύπνιση πάνω στην Αυτογνωσία
Χρησιμοποιώ τον Διαλογισμό και την Προσευχή ως μέθοδο ανύψωσις και Αυτοβελτίωσης
Μαθαίνω από τις δυσκολίες
Βλέπω όλους τους ανθρώπους με αγάπη και σεβασμό
Αναγνωρίζω ότι οι διαφορετικές απόψεις και γνώμες δεν σημαίνει ότι είναι εναντίον μου
Τις ακούω με προσοχή και είμαι ανοιχτός να δεχθώ οτιδήποτε είναι πιο φωτεινό και πιο ευρύ, από την δική μου γνώμη, από την δική μου αντίληψη.
Δεν επιθυμώ απαραίτητα να δω την δική μου άποψη να υλοποιείται
Σέβομαι τις κοινές Αποφάσεις
Σμιλεύω το εγώ
Αφήνομαι στο Εμείς
Εμπιστοσύνη
Εμπιστεύομαι την Ανώτερη δύναμη μέσα μου και την Ενωτική δύναμη της Ομάδας. Αισθάνομαι υπερήφανος για το έργο που θέλουμε να επιτελέσουμε και μοιράζομαι το Όραμα μας και με τους υπόλοιπους συνανθρώπους μου
Ταπεινότητα
Πράττω ό,τι περνάει από το χέρι μου για την υλοποίηση του στόχου μας, αλλά θεωρώ πως είμαι ένας ακόμα εργάτης στην υλοποίηση του Φωτεινού αυτού έργου
Δεν υπερεκτιμώ την προσφορά μου και δεν υποτιμώ την προσφορά των άλλων
Είμαι ταπεινός
Φροντίδα για το γενικό Καλό
Πάνω από όλα βάζουμε τον Κοινό Καλό κοιτώντας πρώτα να προσφέρουμε και ύστερα να πάρουμε
Φροντίζουμε – και εργαζόμαστε ώστε η Δημιουργία της Καλλίπολης να υλοποιείται πάντα σύμφωνα με τις Αξίες που όλοι πιστεύουμε
Και τελευταία και ιδιαίτερα σημαντική Αξία είναι ότι:
Διατηρούμε συνέχεια αναμμένη την Φλόγα
Αυτήν την Εσωτερική Φλόγα
Αυτόν τον Φωτεινό Τόπο μέσα μας
που μας ωθεί πάντα να πράττουμε
το Αληθές
Το Ωραίο
και το Δίκαιο
Με αυτές τις Αξίες
Με Αυτήν Την άσβεστη Φλόγα
Χτίζουμε την Καλλίπολη!
Διαβάστε περισσότερα στη στήλη Καλλίπολη σε Δράση
