Ποιός σου είπε ότι δεν αξίζεις τη χαρά; Μήπως ανήκεις κι εσύ σε εκείνους τους ανθρώπους που τους είναι δύσκολο να βιώσουν τη χαρά; Μήπως δεν την αντέχεις; Όταν γελάς και περνάς καλά για πολύ, λες κι εσύ μετά… «Σε καλό να μας βγουν τα γέλια;». Μήπως νιώθεις ενοχές όταν είσαι χαρούμενος γιατί κάποιος άλλος είναι λυπημένος; Μήπως βίωσες σε μία τρυφερή ηλικία ένα δυσάρεστο γεγονός και από τότε σου είναι δύσκολο να χαίρεσαι;… Μήπως η ιστορία της μικρής Λυδίας που θα περιγράψουμε παρακάτω σου θυμίζει κάτι;…
«Η Λυδία ήταν μόλις 13 ετών και περίμενε με λαχτάρα να γεννηθεί η αδερφή της. Το περίμενε πως και πως. Ένα μωρό στο σπίτι θα έφερνε χαρά, θα έφερνε νέα πνοή στη ζωή της. Την περίμενε την αδερφή της να τη μεγαλώσει εκείνη, να την κακομάθει, να της κάνει όλα τα χατίρια, εκείνα που δεν της έκαναν της ίδιας οι γονείς της. Η μαμά όμως είχε κάποιους ξαφνικούς πόνους ενώ διένυε τον 6ο μήνα της εγκυμοσύνης της και χρειάστηκε να μπει εσπευσμένα στο νοσοκομείο. Η μικρή Λυδία ήταν στο σπίτι των εξαδέλφων της και περίμενε τους θείους να γυρίσουν με τα χαρμόσυνα νέα… Ανοιξε διάπλατα τα μάτια της όταν άνοιξε η πόρτα και μπήκαν οι θείοι της μέσα στο σπίτι, έτοιμη να χαρεί με τα νέα. Η θεία την κοίταξε και απότομα της είπε… «Η μαμά είναι καλά… το μωρό όμως δεν έζησε»…
Αυτό ήταν… Η μικρή Λυδία περίμενε τη χαρά και αντί γι’ αυτό της έφεραν τη θλίψη, το θρήνο. Περίμενε τη ζωή και της έφεραν το θάνατο… Αντί να χαρεί, άρχισε να πονάει. Αντί να χαμογελάσει, άρχισε να κλαίει… Σπασμωδικά άνοιξε την πόρτα και έτρεξε έξω … δεν το άντεξε αυτό που άκουσε… ήθελε να τρέξει μακριά από αυτό που την πόνεσε…»
Advertisment
Διαβάστε επίσης από τη Λίνα Παυλοπούλου
Η μικρή Λυδία μεγάλωσε και έγινε μια όμορφη γυναίκα που χρειάστηκε αρκετά χρόνια για να καταλάβει ότι αυτό το γεγονός την έκανε να μην μπορεί να αντέχει τη χαρά. Είναι απίστευτο πως γίνονται οι εγγραφές μέσα μας και μας στιγματίζουν καθορίζοντας την μετέπειτα πορεία της ζωής μας. Μεγαλώνοντας η Λυδία, κάθε φορά που ένιωθε να χαίρεται, έβρισκε κάτι να κάνει για να χαλάσει τη χαρά της, χωρίς όμως να το καταλαβαίνει ότι το έκανε αυτό. Χαιρόταν λίγο, αλλά μετά γινόταν κάτι και αυτή η χαρά δεν διαρκούσε για πολύ. Λες και κάποιος της είχε πει ότι δεν αξίζει τη χαρά. Που να το καταλάβει ότι αυτή η τραυματική εμπειρία που είχε βιώσει τότε, πέρασε στο υποσυνείδητό της και όταν έρχονταν στιγμές χαράς, ενεργοποιούνταν αυτός ο μηχανισμός για να χαλάσει αυτό το συναίσθημα…
Αν ανήκεις σε αυτή την κατηγορία των ανθρώπων, που δυστυχώς αρκετοί άνθρωποι έχουν μια ενοχή προς τη χαρά… σου έχω καλά νέα. Τη χαρά την αξίζεις και με το παραπάνω! Χρειάζεται όμως να το πιστέψεις μέσα σου και αφού το πιστέψεις, χρειάζεται και να μάθεις να την αντέχεις. Χρειάζεται να πιστέψεις ότι δεν θα γίνει κάτι που θα έρθει να χαλάσει τη χαρά σου.
Ψάξε στη ζωή σου… κάτι έγινε κάποτε που σε έκανε να προγραμματιστείς να μην αντέχεις τη χαρά… Παρατήρησε τι κάνεις όταν χαίρεσαι… την αντέχεις τη χαρά; σου αρέσει αυτό το συναίσθημα; Το βιώνεις; ή αμέσως μετά έρχονται τα πάνω κάτω; Αν συνήθως κάνεις σκέψεις ή πράξεις για να χαλάσεις αυτό το όμορφο συναίσθημα της χαράς, ή κι αν ακόμα έλκεις ανθρώπους ή καταστάσεις για να μην απολαύσεις τη χαρά σου, τότε κάτι υποσυνείδητα ενεργοποιείται και έρχεται όλο αυτό για να στο χαλάσει.
Μην επιτρέπεις σε κανέναν και μην αφήνεις τίποτα να σου κλέψει τη χαρά σου. Αυτό θέλω να σου πω. Ακόμα και αν βιώνεις καταστάσεις στο σήμερα, που είναι απόρροια μπερδεμένων και υποσυνείδητων επιλογών που έκανες στο χτες και δεν σου επιτρέπουν να χαρείς τα πράγματα όπως θέλεις στο τώρα σου, μην το βάλεις κάτω. Ηρθε η ώρα να γιατρέψεις αυτό το τέρας. Και πρόσεξε… αν το τέρας το κοιτάζεις συνέχεια στα μάτια… στο τέλος θα φτάσεις να του μοιάσεις. Αν όμως το υποσυνείδητο, το κοιτάξεις μεμιάς μέσα στα μάτια και με σιγουριά του πεις… «Εξαφανίσου, τώρα σε κατάλαβα και δεν σου επιτρέπω να μου κλέβεις πια τη χαρά μου!»… θα φύγει γιατί δεν του αρέσει που το συνειδητό κομμάτι του εαυτού σου ξύπνησε και το ελέγχει.
Πάρε τον έλεγχο στα χέρια σου και επέβαλε τον δικό σου ρυθμό στο υποσυνείδητο. Δράσε συνειδητά. Οσο πιο δύσκολα πέρασες, να ξέρεις πως τόσο πιο δυνατά ζητάς να μην ξαναπεράσεις κι άλλο δύσκολα. Η χαρά είναι το ωραιότερο συναίσθημα μαζί με τον έρωτα. Είναι η ίδια η ζωή και την αξίζεις χωρίς ίχνος ενοχής. Μάθε στα κύτταρά σου να πάλλονται σε αυτή τη δόνηση. Ξεκίνα να χαίρεσαι για το καθετί. Το γεγονός και μόνο ότι ανακάλυψες την ύπαρξη αυτού του μηχανισμού που σε ταλαιπώρησε τόσα χρόνια και επιτέλους εσύ του επιβάλλεσαι… είναι χαρά, είναι μεγάλη χαρά!
Καιρός ήταν! Να χαρείς με όλη την καρδιά σου! Βγάλε κάθε εμπόδιο από το δρόμο σου. Ανοιξε διάπλατα τα φύλλα της καρδιάς σου και με σιγουριά μην επιτρέπεις σε κανέναν εκεί έξω να σου κλέβει τη χαρά σου! Την αξίζεις και με το παραπάνω!
- «Μην έρχεσαι κοντά» σου λέγανε κάθε φορά που άπλωνες το χέρι σου… - 15 Νοεμβρίου 2024
- Όταν το τραύμα γίνεται θαύμα! - 29 Οκτωβρίου 2024
- Ο Δεκέμβριος δεν είναι ένας μήνας για φωτάκια και λαμπιόνια… Είναι ο μήνας της Αναγέννησης! - 28 Δεκεμβρίου 2023
