Τείνουμε να αξιολογούμε τις σχέσεις μας βασισμένοι στο πώς μας συμπεριφέρεται η άλλη πλευρά, στο πόσο μας αγαπά και η αποτυχημένη σχέση εμφανίζεται όταν αυτά δεν βρίσκονται σε καλό επίπεδο. Λαμβάνουμε υπόψη μας την αγάπη τους, την έκφραση των συναισθημάτων τους και απαιτούμε από εκείνους, ζητάμε περισσότερα και όταν ένα πρόβλημα κάνει την εμφάνισή του, βρίσκουμε τρόπους να το συσχετίσουμε με εκείνους.
Αυτό για το οποίο όμως δεν μιλάμε είναι για το πόσο εμείς αγαπάμε εκείνους. Είμαστε οι σύντροφοι που αξίζουν; Είμαστε μέρος του προβλήματος; Τους αγαπάμε με τον τρόπο που θέλουμε κι εμείς να αγαπιόμαστε; Γιατί αξίζουμε περισσότερα απ’ όσα προσφέρουμε;
Advertisment
Πολύ συχνά, οι αξιολογήσεις μας για ένα άλλο άτομο βασίζονται στο πόσα πολλά μας δίνουν. Παίρνουμε και παίρνουμε περισσότερα, ύστερα απαιτούμε περισσότερα. Αλλά το τοπίο της σχέσης μας αλλάζει, όταν γινόμαστε ο/η σύντροφος που θέλουμε να γίνουν εκείνοι. Όταν βελτιώνουμε τον εαυτό μας στο σημείο που θέλουμε εκείνοι να βελτιωθούν. Συνειδητοποιούμε ότι η αγάπη που μας λείπει είναι εν μέρει, η αγάπη που δεν προσφέρουμε εμείς.
Την επόμενη φορά που ο/η σύντροφός σας έχει μια κακή μέρα και ξεσπά σε εσάς, αναρωτηθείτε: «Ποιος είναι ο πιο τρυφερός τρόπος με τον οποίο μπορώ να προσεγγίσω αυτή την κατάσταση;». Όταν εστιάζουμε σε αυτό που μπορούμε να δώσουμε, η συνεχής επείγουσα ανάγκη που έχουμε να λαμβάνουμε, η καθημερινή πίεση να βεβαιωνόμαστε ότι το άλλο άτομο μας προσφέρει αυτό που χρειαζόμαστε ξεθωριάζουν. Όταν αποφασίζουμε να δώσουμε στους συντρόφους μας αυτό που χρειάζονται και όταν εμπιστευτούμε ότι οι ανάγκες μας θα ικανοποιηθούν μέσα από την αμοιβαιότητα, τότε παρατηρούμε ότι ο εαυτός μας αναμένει λιγότερα από εκείνους και νιώθουμε πιο ισορροπημένος εσωτερικά.
Όταν σκεφτόμαστε πώς να απομυζήσουμε περισσότερα από τον έρωτα και την αγάπη, έχουμε ήδη χάσει. Τότε ανοίγουμε το δρόμο μας προς τη σίγουρη απογοήτευση. Όμως, όταν στόχος μας είναι να αγαπήσουμε τον/τη σύντροφό μας με τον τρόπο που θέλουμε να αγαπηθούμε, τότε μπορούμε να βιώσουμε απίστευτη ευτυχία μέσα στη σχέση μας. Μπορούμε να επιτρέψουμε στον εαυτό μας να φτάσει σε έναν βαθύτερο δεσμό και σε μια αγάπη που είναι χτισμένη πάνω στα θεμέλια της κοινής ζωής, παρά στη συνεχή σύγκρουση και διεκδίκηση.
Advertisment
Την επόμενη φορά που θα αντιληφθείτε ότι χρησιμοποιείτε μικροσκόπιο στη σχέση σας για να εντοπίσετε τα «ατοπήματα» στη συμπεριφορά του/της συντρόφου σας, αναρωτηθείτε: «Εγώ πόσο αγαπώ;». Εμείς εκφράζουμε την αγάπη μας επαρκώς; Δείχνουμε την υπομονή που απαιτούμε από εκείνους; Τους σεβόμαστε όπως το αξίζουν; Τους προσφέρουμε την τρυφερότητα που νιώθουμε ότι λείπει από εμάς; Πού βρίσκεται η ευθύνη μας σε αυτή τη σχέση;
Πριν αρχίσουμε να τους κατηγορούμε, να τους θέτουμε υπεύθυνους όλων των προβλημάτων, πριν απαιτήσουμε από εκείνους το κάτι παραπάνω, ας αναρωτηθούμε αν εμείς είμαστε «εντάξει» απέναντί τους. Πώς μπορούμε να τους αγαπήσουμε περισσότερο;
