Κάθε νέο έτος ξεκινάει συνήθως με ευχές, ελπίδες και την αισιοδοξία ότι, φέτος, τα πράγματα θα πάνε – έστω και λίγο – καλύτερα από πέρυσι. Αυτό θέλουμε να πιστεύουμε, να νιώθουμε και να σκεφτόμαστε, προς χάριν της επιθυμητής θετικής στάσης μας απέναντι στη ζωή.
Ωστόσο, ακόμη και την Πρωτοχρονιά, αν θελήσουμε να ακούσουμε ή να διαβάσουμε τις ειδήσεις, η «επιδιωκόμενη αισιοδοξία μας», μάλλον θα πάει περίπατο. Τι συμβαίνει; Είναι στις μέρες μας που «χάλασαν» τόσο οι ειδήσεις ή έτσι ήταν πάντα;
Advertisment
Και αν και πριν από 100 χρόνια δεν υπήρχαν τηλεοράσεις, υπήρχαν όμως εφημερίδες και έντυπα, αναρωτηθήκαμε για το πώς τα ΜΜΕ παρουσίαζαν τα τεκταινόμενα κατά το παρελθόν και με τι είδους ειδήσεις κοσμούσαν τα έντυπά τους την Πρωτοχρονιά.
Κάνοντας λοιπόν, μια αναδρομή στο χρόνο, ερευνήσαμε, συγκεντρώσαμε και επιλέξαμε, από το Χρονικό του 20ού αιώνα, κάποια από τα δημοσιεύματα που υπήρχαν στις εφημερίδες της 1ης Ιανουαρίου και σας τα παρουσιάζουμε με τους τίτλους τους.
Πρωτοχρονιάτικα δημοσιεύματα μέσα στο βάθος του χρόνου
1900
Ο 20ός Αιώνας αρχίζει αισιόδοξα. «Στην Νέα Υόρκη ήταν πρόδηλη μια περίεργη ευφορία και αυτοϊκανοποίηση, μ’ ένα χαρακτηριστικό «πανικό ευδαιμονίας» στην Ουόλ Στριτ. Το Λονδίνο, εξάλλου, χαρακτήρισε τη χρονιά που πέρασε σαν έτος προόδου σε όλους τους τομείς και μόνο ο αυτοκράτορας Γουλιέλμος της Γερμανίας εκδηλώθηκε φιλοπόλεμος, με τη δήλωση ότι θα κάνει και το στόλο του τόσο ισχυρό όσο και το στρατό του.
Advertisment
Στην Ουάσιγκτον η είσοδος στο νέο αιώνα χαιρετίστηκε με μια μεγάλη δεξίωση που έδωσε ο πρόεδρος και η κα Μακ Κίνλευ στο Λευκό Οίκο, την ώρα, ακριβώς, που στην Ινδία εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι πέθαιναν από πείνα. Επίσης, στην Αβάνα έγινε μεγάλη λαμπαδηφορία, με παρέλαση χιλιάδων Κουβανέζων, που διαδήλωναν τη θέλησή τους για ελευθερία».
1903
Πρώην δούλοι ζητούν συνταξιοδότηση. «Νέγροι κληρικοί απείλησαν ότι θα επαναστατήσουν κατά του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος, αν δεν πάρουν σύνταξη οι πρώην δούλοι.
Οι επικεφαλής του Κινήματος τόνισαν ότι η κυβέρνηση του Θ. Ρούσβελτ δεν καταβάλλει επαρκείς προσπάθειες για την εξάλειψη των φυλετικών διακρίσεων και απείλησαν να «αλλάξουν το χρώμα των πραγμάτων πριν τις επόμενες εκλογές αν δεν ικανοποιηθούν τα αιτήματά τους». Ένα νομοσχέδιο που είχε συζητηθεί πριν από χρόνια στο Κογκρέσο, για συνταξιοδότηση πρώην δούλων, δεν έγινε ποτέ πράξη και αυτό οδήγησε στη σημερινή έκρυθμη κατάσταση».
1911
Ανακάλυψη του πρώτου ιού του καρκίνου από το Δρα Ρους. «Για πρώτη φορά στην ιστορία της Ιατρικής, ο Δρ Φράνσις Πέυτον Ρους, του Ινστιτούτου Ροκφέλλερ, ανακάλυψε την προέλευση καρκινοειδή όγκου από ιό.
Πέρυσι, ο ίδιος είχε αφαιρέσει, με χειρουργική επέμβαση, από κοτόπουλο,έναν ανάλογο όγκο. Σε πείραμά του, μεταμόσχευσε το σχετικό ιό σε υγιή κοτόπουλα, τα οποία, επίσης, προσβλήθηκαν από καρκίνο. Ωστόσο, δεν έχει αποδειχθεί μέχρι σήμερα ότι ο καρκίνος είναι μολυσματικός στους ανθρώπους ή τα άλλα θηλαστικά – γι’ αυτό και δεν υπάρχει λόγος να τρομοκρατηθεί ο κόσμος».
1926
Τσάρλεστον, ο χορός της μόδας. «Οι ημέρες και οι νύχτες του Παρισιού βλέπουν να θριαμβεύει ένας νέος χορός. Είναι το τσάρλεστον, στο οποίο οφείλεται κατά πολύ η επιτυχία της Μιστενγκέτ. Ένας χορός, που κάνει θραύση στα χορευτικά κέντρα και στη σκηνή του μιούζικ – χολ. Οι κοσμικοί χορευτές και χορεύτριες πρέπει να γνωρίζουν, όμως, ότι πρόκειται για χορό που απαιτεί ευλυγισία των γονάτων και των αστραγάλων».
1934
Ισχύει ο νόμος για τη στείρωση στο ναζιστικό καθεστώς στο Ράιχ. Το διάταγμα για τη στείρωση, που προωθήθηκε από το ναζιστικό καθεστώς, αρχίζει να ισχύει. Προβλέπει τη δυνατότητα στείρωσης, με χειρουργική επέμβαση των ατόμων που πάσχουν από κληρονομικές ασθένειες.
Η έννοια της κληρονομικής ασθένειας διευρύνθηκε: άτομα που αφορά ο νόμος αυτός μπορεί να υποβληθούν σε στείρωση ακόμη και παρά τη θέλησή τους, αν έτσι αποφάσιζε ένα ειδικό δικαστήριο.
Το μέτρο επεκτάθηκε στους κακοποιούς και σε όσους προσβάλλουν τα δημόσια ήθη».
1939
Νέα μέτρα κατά των Εβραίων. Νέα μέτρα κοντά στα ήδη υπάρχοντα αποφάσισε η γερμανική κυβέρνηση με σκοπό να περιορίσει την οικονομική, κοινωνική και πολιτική δραστηριότητα των μελών της εβραϊκής κοινότητας.
Μετά τη «Νύχτα των Κρυστάλλων», την 9η προς 10η Νοεμβρίου 1938, στους Εβραίους απαγορεύεται να εισέρχονται στους κινηματογράφους, τα θέατρα, τις συναυλίες και τους εκθεσιακούς χώρους. Δεν τους επιτρέπεται η κατοχή διπλώματος οδήγησης και τα εβραιόπουλα δεν εγγράφονται πλέον στα γερμανικά σχολεία.
Το Υπουργείο Βιομηχανίας απαγόρευσε στους Εβραίους να γίνονται δεκτοί σε εξετάσεις που διοργανώνουν τα βιοτεχνικά, εμπορικά και βιομηχανικά επιμελητήρια. Με την έκδοση διατάγματος απαγορεύεται στους Εβραίους η εξάσκηση του επαγγέλματος του οδοντιάτρου, του κτηνιάτρου και του φαρμακοποιού. Στόχος όλων αυτών των μέτρων κα των απαγορεύσεων είναι η «απαλλαγή» της Γερμανίας από την παρουσία του εβραϊκού στοιχείου. Και αποδείχνονται «αποτελεσματικά».
Τον Ιανουάριο του 1939 συνεχίζουν να μένουν στην Γερμανία μόνο 234.000 Εβραίοι, από τους 500.000 που ζούσαν το 1933. Με εντολή του Ράινχαρτ Χάιντριχ, υπεύθυνου των υπηρεσιών ασφαλείας, συστήνεται «Κεντρική υπηρεσία για την προώθηση της εβραϊκής μετανάστευσης», η οποία συνδυάζεται με τη μεθόδευση μιας τεράστιας επιχείρησης. Το δικαίωμα μετανάστευσης το αποκτούν μόνο όσοι αφήνουν την περιουσία τους στο Ράιχ ή όσοι «ξεπουλάνε» και μάλιστα σε σκληρό συνάλλαγμα τα περιουσιακά τους στοιχεία σε ομοθρήσκους τους του εξωτερικού».
1946
Ο Χιροχίτο δηλώνει ότι η θεία φύση του είναι μύθος. «Οι Ιάπωνες πολίτες διαβάζουν στις σημερινές πρωινές εφημερίδες, με κατάπληξη, πως ο Αυτοκράτορας Χιροχίτο, σε αυτοκρατορικό διάταγμα, δηλώνει ότι η θεία του φύση είναι μια «λάθος σύλληψη» που έχει θεμελιωθεί σε μύθο.
Από την αρχαιότητα πιστευόταν ότι ο Αυτοκράτορας προερχόταν από τη Θεά του Ήλιου Αματεράσου. Τώρα ο Αυτοκράτορας προσπαθεί να απομυθοποιήσει το πρόσωπό του. Η ανακοίνωση συνοδευόταν από το ακόλουθο σχόλιο: «Υπακούοντας στην αυτοκρατορική θέληση, ο ιαπωνικός λαός πρέπει να χτίσει ένα νέο κράτος βασισμένο στη δημοκρατία, την ειρήνη και τον ορθολογισμό».
1953
Ελένη Σκούρα: Η πρώτη γυναίκα στην ελληνική βουλή. Μετά τον κατά τα μέσα Δεκεμβρίου θάνατο του συναγερμικού βουλευτή Μπακονίνα, ελλείψει επιλαχόντος, έγινε αναπληρωματική εκλογή στη Θεσσαλονίκη, με δύο ανθυποψήφιες γυναίκες, την Ελένη Σκούρα (του Συναγερμού) και την Ελένη Ζάννα (του Κέντρου), και με τον Ι. Πασαλίδη (της ΕΔΑ).
Νικήτρια αναδείχθηκε η πρώτη, με ποσοστό ψήφων 33,62%. Έτσι, με την Ελένη Σκούρα το κοινοβούλιο απέκτησε την πρώτη γυναίκα βουλευτίνα, για την οποία, μάλιστα, και όταν ο πρόεδρος, κατά την πρώτη εμφάνισή της σε συνεδρία την προσφώνησε «κυρία βουλευτίς», προκλήθηκε ειδική συζήτηση για την καθιέρωση του «σωστού» όρου για τις, απ’ εδώ και πέρα, γυναίκες – μέλη του Σώματος».
1975
1975: Έτος της Γυναίκας. Στη Γενική Συνέλευση του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, που είχε συνέλθει το Δεκέμβριο του 1972, στη Νέα Υόρκη, είχε γίνει αποδεκτό το αίτημα 3010 περί «Διεθνούς Έτους της Γυναίκας».
Έτσι, ορίστηκε το 1975 ως «Έτος της Γυναίκας» για να θυμούνται όλοι τις προσπάθειες που γίνονται για την οριστική και πλήρη ισότητα των δύο φύλων. Όλα τα κράτη-μέλη του ΟΗΕ οφείλουν να υποστηρίξουν αυτόν το σκοπό».
1981
Η ένταξη της Ελλάδας στην ΕΟΚ. Από την Πρωτοχρονιά του 1981 η Ελλάδα είναι μέλος των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων. Η προϊστορία της ελληνικής ένταξης αρχίζει το 1959 και μπορεί να διακριθεί σε τρεις περιόδους: Σύνδεση, διαπραγματεύσεις ένταξης, ενδιάμεση περίοδος.
Συμφωνία Σύνδεσης
Στις 8 Ιουνίου 1959, η ελληνική κυβέρνηση υπό τον Κ. Καραμανλή ζήτησε από το Συμβούλιο Υπουργών και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων την έναρξη διαπραγματεύσεων για τη σύναψη Συμφωνίας Σύνδεσης Ελλάδας – ΕΟΚ, με βάση το άρθρο 238 της Συμφωνίας της Ρώμης.
Προπαρασκευαστική φάση
Άρχισε από 27 Ιουλίου 1976 και έληξε 21-22 Δεκεμβρίου 1978. Στο διάστημα αυτό, ο ρυθμός των διαπραγματεύσεων ήταν αργός, λόγω του αναγνωριστικού τους χαρακτήρα και των ιδαίτερων προβλημάτων που αντιμετώπιζε η Κοινότητα με τη διεύρυνσή της και την υποψηφιότητα της Ισπανίας και Πορτογαλίας.
Ουσιαστική φάση
Επιταχύνεται ο ρυθμός των διαπραγματεύσεων. Οι συζητήσεις διεξάγονται στα ουσιαστικά σημεία όλων τω διαπραγματευτικών τομέων.
Ενδιάμεση περίοδος
28 Μαΐου 1979. Υπογράφεται στην Αθήνα η Πράξη Προσχώρησης της Ελλάδας στις Ευρωπαϊκές Κοινότητες κα αρχίζει η ενδιάμεση περίοδος μέχρι της πλήρους ένταξης.
1η Ιανουαρίου 1981
Η Ελλάδα είναι πλήρες μέλος των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων.
