Τα τελευταία χρόνια υπάρχει μια συνεχής συζήτηση ως προς το φαινόμενο του ρατσισμού και το βήμα που σταδιακά έχει αποκτήσει τόσο στην πολιτική σφαίρα, όσο και στο δημόσιο λόγο. Τίθεται το θέμα του αν πρέπει ή όχι να δίνεται χώρος σε ρατσιστές να επιχειρηματολογούν στην τηλεόραση, αλλά και στα κοινωνικά μέσα δικτύωσης.
Άλλωστε, ως προς το διαδίκτυο, καθώς σε ένα μεγάλο βαθμό παραμένει ανεξέλεγκτο, οι ρατσιστές εκφράζουν ελεύθερα τις ακραίες απόψεις τους, οι περισσότερες εκ των οποίων καταλήγουν σε επίθεση, απειλές και υβριστικά σχόλια.
Advertisment
Η συγγραφέας και δημοσιογράφος Afua Hirsch, θέλησε να εξηγήσει γιατί, κατά την άποψή της, δεν πρέπει να δίνεται βήμα σε ρατσιστές να εμπλέκονται σε οποιαδήποτε λογική συζήτηση.
Μιλώντας στην εκπομπή του Frankie Boyle «New World Order» του BBC, συζήτησε την ανάδυση ακροδεξιών φιγούρων όπως ο Tommy Robinson, ο οποίος εμφανίζεται στη Βρετανική τηλεόραση προωθώντας τις ιδέες του, οι οποίες δεν βασίζονται σε καμία λογική.
Για να δείξει πως τέτοιες απόψεις δεν έχουν καμία σχέση με την πραγματικότητα, ανέφερε ως παράδειγμα έναν μύθο, ο οποίος λέει ότι οι άνδρες που προσεγγίζουν ανήλικα κορίτσια με αρρωστημένες προθέσεις είναι μουσουλμάνοι, ενώ στην πραγματικότητα διαψεύδεται παντελώς από τα επίσημα στατιστικά στοιχεία όλων των δυτικών κρατών.
Advertisment
Αλλά εκτός από αυτή την λογική αποδόμηση του φαινομένου, η Afua Hirsch έκανε ένα εύστοχο σχόλιο σχετικά με το λόγο που έχουν αποκτήσει οι ρατσιστές. Συγκεκριμένα δήλωσε: «Βρισκόμαστε στην επικίνδυνη θέση όπου τώρα, εάν κάποιος αντιρατσιστής όπως εγώ βρεθεί σε ένα ντιμπέιτ, θα αναγκαστεί να συζητήσει με έναν ρατσιστή – σαν να είναι ο ρατσισμός μια αποδεκτή άποψη. Εάν μιλούσαμε για τον βιασμό, δεν θα με βάζατε με έναν ακτιβιστή υπέρ του βιασμού. Δεν αποδεχόμαστε πως ο βιασμός είναι μια αποδεκτή θέση.
Αλλά όταν πρόκειται για τον ρατσισμό, η επιχειρηματολογία υπέρ του είναι τόσο κανονικοποιημένη που βρίσκω τον εαυτό μου να ανταλλάσσει απόψεις με ανοικτά ρατσιστές». Η ίδια, λοιπόν, αναρωτιέται από πότε νομιμοποιήθηκε ο ρατσισμός για να μπαίνει κανείς σε διαδικασία επιχειρηματολογίας εναντίον των εκπροσώπων του.
