Για εκατομμύρια ζευγάρια σε όλο τον κόσμο, η σύλληψη ενός παιδιού μπορεί να είναι βασανιστικά δύσκολη, όταν οι ελπίδες για τη δημιουργία οικογένειας εξανεμίζονται από το ένα αρνητικό τεστ εγκυμοσύνης μετά το άλλο.
Περίπου ένας στους έξι ανθρώπους παγκοσμίως αντιμετωπίζει υπογονιμότητα κάποια στιγμή στη ζωή του, σύμφωνα με νέα έκθεση του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ), η οποία δείχνει ότι καμία ήπειρος δεν είναι σε καλύτερη κατάσταση.
Advertisment
“Πρόκειται για ένα παγκόσμιο ζήτημα που επηρεάζει τους ανθρώπους σε όλες τις χώρες και σε όλα τα κοινωνικά στρώματα”, δήλωσε στους δημοσιογράφους ο δρ Gitau Mburu, επιστήμονας γονιμότητας στον ΠΟΥ.
Ο οργανισμός υγείας ορίζει την υπογονιμότητα ως “μια ασθένεια του ανδρικού ή γυναικείου αναπαραγωγικού συστήματος που ορίζεται από την αποτυχία επίτευξης εγκυμοσύνης μετά από 12 ή περισσότερους μήνες τακτικής σεξουαλικής επαφής χωρίς προφυλάξεις”.
Σύμφωνα με προηγούμενες εκτιμήσεις, μεταξύ 48 εκατομμυρίων ζευγαριών και 186 εκατομμυρίων ανθρώπων ζουν με υπογονιμότητα παγκοσμίως. Ο ΠΟΥ δεν επικαιροποίησε αυτές τις εκτιμήσεις στην έκθεσή του και δήλωσε ότι τα δεδομένα που ανέλυσε, τα οποία καλύπτουν την περίοδο 1990-2021, δεν του επιτρέπουν να προσδιορίσει μια τάση.
Advertisment
“Με βάση τα δεδομένα που έχουμε, δεν μπορούμε να πούμε ότι η υπογονιμότητα αυξάνεται ή παραμένει σταθερή”, δήλωσε ο Δρ James Kiarie, επικεφαλής του Τμήματος Αντισύλληψης και Φροντίδας Γονιμότητας του ΠΟΥ.
Η έκθεση διαπίστωσε επίσης ότι ο επιπολασμός της υπογονιμότητας διαφέρει ελάχιστα από τη μία γεωγραφική περιοχή στην άλλη. Ο επιπολασμός της υπογονιμότητας κατά τη διάρκεια της ζωής – το ποσοστό του πληθυσμού που την αντιμετώπισε ποτέ στη ζωή του – ήταν 17,8% στις χώρες υψηλού εισοδήματος και 16,5% στις χώρες χαμηλού και μεσαίου εισοδήματος.
Η έκθεση δείχνει ότι “η υπογονιμότητα δεν κάνει διακρίσεις”, δήλωσε ο γενικός διευθυντής του ΠΟΥ Dr Tedros Adhanom Ghebreyesus στον πρόλογο της έκθεσης.
Ο αγώνας για σύλληψη μπορεί επίσης να έχει εκτεταμένες επιπτώσεις στη ζωή των ανθρώπων που επηρεάζονται, από το άγχος και την κατάθλιψη έως τον κοινωνικό στιγματισμό και την ενδοοικογενειακή βία.
Ανά πάσα στιγμή, περίπου το 12,6% του παγκόσμιου πληθυσμού παλεύει με την υπογονιμότητα. Το ποσοστό αυτό ήταν υψηλότερο στην αφρικανική περιοχή του ΠΟΥ, με 16,4%, και χαμηλότερο στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου, με 10%.
Ωστόσο, η έκθεση υπογραμμίζει ότι η έλλειψη διαθέσιμων στοιχείων σε πολλές χώρες καθιστά δύσκολη τη λεπτομερέστερη σύγκριση της επιβάρυνσης από την υπογονιμότητα σε όλο τον κόσμο.
Ζητά να βελτιωθεί ο τρόπος διεξαγωγής της έρευνας για την υπογονιμότητα, ώστε τα μελλοντικά δεδομένα να είναι πιο συνεπή και ευκολότερα συγκρίσιμα.
Η πτώση του αριθμού των σπερματοζωαρίων επιταχύνεται παγκοσμίως και απειλεί το μέλλον της ανθρωπότητας, προειδοποιεί μελέτη
Τι προκαλεί υπογονιμότητα;
Η έκθεση του ΠΟΥ δεν παρέχει ανάλυση της ανδρικής και της γυναικείας υπογονιμότητας. Η υπογονιμότητα μπορεί να οφείλεται σε διάφορους παράγοντες, είτε στο ανδρικό είτε στο γυναικείο αναπαραγωγικό σύστημα ή και στα δύο. Σε ορισμένες περιπτώσεις, τα αίτια της υπογονιμότητας παραμένουν ανεξήγητα.
Στο γυναικείο αναπαραγωγικό σύστημα, η υπογονιμότητα μπορεί να προκληθεί από ένα ευρύ φάσμα παραγόντων, συμπεριλαμβανομένων των σεξουαλικώς μεταδιδόμενων λοιμώξεων, των φραγμένων σαλπίγγων, των διαταραχών της μήτρας, όπως η ενδομητρίωση, των διαταραχών των ωοθηκών, όπως το σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών (PCOS), ή των ανισορροπιών των αναπαραγωγικών ορμονών.
Στο ανδρικό αναπαραγωγικό σύστημα, η υπογονιμότητα μπορεί να προκαλείται από λοιμώξεις των γεννητικών οργάνων, ορμονική ανισορροπία ή μη φυσιολογική παραγωγή και ποιότητα σπέρματος.
Οι περιβαλλοντικοί παράγοντες και ο τρόπος ζωής, όπως το κάπνισμα, η υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ και η παχυσαρκία, είναι γνωστό ότι επηρεάζουν τη γονιμότητα, αλλά οι επιστήμονες υποψιάζονται επίσης ότι η έκθεση σε περιβαλλοντικούς ρύπους μπορεί να διαταράξει τις αναπαραγωγικές ορμόνες και να βλάψει τα ωάρια και το σπέρμα.
Πτώση του αριθμού των σπερματοζωαρίων: Τι πρέπει να γνωρίζετε για την κρίση της ανδρικής γονιμότητας
Ενώ οι τεχνικές υποβοηθούμενης αναπαραγωγής, όπως η εξωσωματική γονιμοποίηση (IVF), είναι διαθέσιμες εδώ και περισσότερες από τρεις δεκαετίες, ο ΠΟΥ δήλωσε ότι οι τεχνολογίες αυτές είναι απρόσιτες και απλησίαστες σε πολλά μέρη του κόσμου, ιδίως σε χώρες χαμηλού και μεσαίου εισοδήματος, όπου το υψηλό κόστος τους μπορεί να “εκτοξεύσει” ένα ζευγάρι στη φτώχεια.
Στις περισσότερες χώρες, οι θεραπείες γονιμότητας χρηματοδοτούνται σε μεγάλο βαθμό από την τσέπη. Ο ΠΟΥ καλεί τώρα τις κυβερνήσεις να βελτιώσουν την πρόληψη, τη διάγνωση και τη φροντίδα της υπογονιμότητας και να εξασφαλίσουν πιο ισότιμη πρόσβαση σε θεραπείες όπως η εξωσωματική γονιμοποίηση.
“Εκατομμύρια άνθρωποι αντιμετωπίζουν καταστροφικές δαπάνες υγειονομικής περίθαλψης μετά την αναζήτηση θεραπείας για υπογονιμότητα, γεγονός που καθιστά το θέμα αυτό μείζον ζήτημα ισότητας και πολύ συχνά μια παγίδα ιατρικής φτώχειας για τους επηρεαζόμενους”, δήλωσε η Δρ Pascale Allotey, Διευθύντρια Σεξουαλικής και Αναπαραγωγικής Υγείας και Έρευνας του ΠΟΥ.
