Η μέση ηλικία τείνει να είναι μια περίοδος έντονου εσωτερικού στοχασμού: μια περίοδος της ζωής όπου είναι πιθανό να ανακαλύψετε ότι συνδέετε τις τελείες μεταξύ του ποιος ήσασταν, ποιος είστε και ποιος γίνεστε. Σύμφωνα με τα λόγια της μελετήτριας της μέσης ηλικίας Sharon Wray, είναι ένα στάδιο ζωής όπου “το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον διασταυρώνονται”.
Αν και αυτό μπορεί να ακούγεται λίγο συντριπτικό, τα καλά νέα είναι ότι έχετε βρεθεί εδώ πριν. Ουσιαστικά επανεξετάζετε την αναζήτηση ταυτότητας της εφηβείας, αλλά με μερικές δεκαετίες ζωής παραπάνω.
Advertisment
Η ευφυΐα του εγκεφάλου της μέσης ηλικίας
Αυτές τις μέρες, βρίσκω τον εαυτό μου να έλκεται από βιβλία γραμμένα από συγγραφείς της μέσης ηλικίας – και, ειδικότερα, από βιβλία γραμμένα από συγγραφείς της μέσης ηλικίας που είναι πρόθυμοι να αμφισβητήσουν και να χτίσουν πάνω στη σκέψη των νεότερων εαυτών τους. Πώς θα μπορούσα να μην είμαι; Βλέποντας αυτή τη διαδικασία να ξεδιπλώνεται, ανοίγονται τόσες πολλές συναρπαστικές δυνατότητες για μένα ως άτομο της μέσης ηλικίας.
Πάρτε, για παράδειγμα, την προσέγγιση που επέλεξε να χρησιμοποιήσει η συγγραφέας Ursula K. Le Guin όταν συγκέντρωσε τα δοκίμια, τα άρθρα και τις ομιλίες για την ανθολογία της Χορεύοντας στην άκρη του κόσμου: Thoughts on Words, Women, Places. Το βιβλίο, το οποίο εκδόθηκε το 1989, είναι το προϊόν συγγραφής πολλών δεκαετιών -μια χρονική περίοδος κατά την οποία η Ursula K. Le Guin ως πρόσωπο άλλαξε και εξελίχθηκε παράλληλα με την Ursula K. Le Guin ως συγγραφέα.
Μου αρέσει το γεγονός ότι η Le Guin, η οποία γιόρτασε τα 60ά γενέθλιά της τη χρονιά που αυτό το βιβλίο βγήκε στα ράφια των βιβλιοπωλείων, επέλεξε να αντιμετωπίσει την έκδοση αυτής της ανθολογίας ως μια ευκαιρία να ξαναδεί κάποια από τα παλαιότερα έργα της και να αναλογιστεί τι θα μπορούσε να είχε χειριστεί διαφορετικά αν έγραφε το ίδιο έργο σε μεταγενέστερη ημερομηνία.
Advertisment
Εκτός από το να συμπεριλάβει την αρχική εκδοχή κάθε κειμένου, προσέφερε επίσης ένα τρέχον σχόλιο στο οποίο υπογράμμισε τους πολλούς τρόπους με τους οποίους εξελίχθηκε η σκέψη της με την πάροδο των ετών.
“Δεν φαίνεται σωστό ή σοφό να αναθεωρείς ένα παλιό κείμενο αυστηρά, σαν να προσπαθείς να το εξαφανίσεις, κρύβοντας τα στοιχεία ότι έπρεπε να πας εκεί για να φτάσεις εδώ”, σημειώνει στο βιβλίο, ως μέσο για να εξηγήσει τη διαδικασία που ακολουθούσε στον αναγνώστη της. “Είναι μάλλον στο φεμινιστικό πνεύμα να αφήνει κανείς τις αλλαγές στο μυαλό του και τις διαδικασίες της αλλαγής να στέκονται ως αποδείξεις – και ίσως να υπενθυμίζει στους ανθρώπους ότι τα μυαλά που δεν αλλάζουν είναι σαν τα μύδια που δεν ανοίγουν”.
Ουσιαστικά καλεί τον αναγνώστη να ταξιδέψει δίπλα σε δύο διαφορετικές εκδοχές του εαυτού της: το πρόσωπο που ήταν όταν έγραψε αρχικά κάθε κομμάτι και το πρόσωπο που έχει γίνει έκτοτε.
Κάνοντας έναν απολογισμό της δικής σας μάθησης και ανάπτυξης
Η προσέγγιση της Le Guin στη συγγραφή αυτού του βιβλίου προσφέρει μια ισχυρή υπενθύμιση ότι μπορούμε κι εμείς να κάνουμε μια παύση για να αναλογιστούμε τη δική μας μάθηση και ανάπτυξη. Εξάλλου, δεν περπατάτε απλώς στον ύπνο σας μέσα στη ζωή: Συνεχίζετε να μαθαίνετε και να αναπτύσσεστε σε κάθε σας βήμα.
Το να γίνετε μάρτυρες της δικής σας ανάπτυξης μπορεί να είναι τρομερά ζωογόνο. Είναι ένα από τα πολλά δώρα του να είσαι άνθρωπος: να μπορείς να αναρωτιέσαι για τον τρόπο σκέψης σου και να κάνεις στον εαυτό σου σημαντικές ερωτήσεις όπως: “Είναι πράγματι αλήθεια αυτό;” και “Ακόμα νιώθω έτσι;”. Η Λε Γκεν μας υπενθυμίζει ότι δεν πειράζει να αλλάζεις γνώμη. Στην πραγματικότητα, είναι κάτι παραπάνω από ΟΚ. Είναι ένα ζωτικό μέρος του να είσαι άνθρωπος.
Ann Douglas
Αναφορές
- Le Guin, U.K. (1989). Dancing At The Edge of The World: Thoughts on Words, Women, Places. New York: Grove Press.
- Wray, S. (2007). Women making sense of midlife: Ethnic and cultural diversity. Journal of Aging Studies: 21 (1), 31-42. https://doi.org/10.1016/j.jaging.2006.03.001
