Απόσπασμα από το βιβλίο της Ann Wigmore “Η Δίαιτα του Ιπποκράτη με συνταγές υγείας” από τις Εκδόσεις Διόπτρα
ΤΡΟΦΕΣ ΠΟΥ ΥΠΕΣΤΗΣΑΝ ΖΥΜΩΣΗ, ΠΡΟΧΩΝΕΥΜΕΝΕΣ
Advertisment
Η ζύμωση είναι η αποσύνθεση ή οξίνιση των οργανικών ουσιών που παράγονται από την επίδραση των έμβιων οργανισμών – των ενζύμων. Κατά τη ζύμωση, οι πρωτεΐνες, τα άμυλα και τα λίπη των τροφών διασπώνται σε απλούστερες ενώσεις. Οι τροφές που διασπώνται από ένζυμα έξω από το σώμα, καλούνται προχωνευμένες τροφές.
Το ξινολάχανο, οι πίκλες, το γιαούρτι ξηρών καρπών, το μίζο (πάστα σόγιας που υπέστη ζύμωση), το τυρί σπόρων ή ξηρών καρπών, το προζύμι, το ψωμί από φύτρα και τα ρετζούβελακ αποτελούν χαρακτηριστικά προχωνευμένα τρόφιμα της Δίαιτας του Ιπποκράτη. Ορισμένα άλλα τρόφιμα, όπως τα φύτρα, τα φρούτα και το μέλι, είναι προχωνευμένα (ωριμασμένα) από τη φύση. Κατά κανόνα, οι προχωνευμένες τροφές χρειάζονται λιγότερα ένζυμα και λιγότερη καταπόνηση του πεπτικού συστήματος, συγκριτικά με τα πιο σύνθετα και τα μαγειρεμένα τρόφιμα.
Η κατανάλωση τροφών που υπέστησαν ζύμωση, σε συνδυασμό με την αποχή από το κρέας και τα εξευγενισμένα τρόφιμα, μετατρέπει το ανθυγιεινό αλκαλικό περιβάλλον του παχέος εντέρου σε όξινο και υγιές. Ο Δρ Metchnikoff, ερευνητής σε ζητήματα μακροζωίας στο Ινστιτούτο Παστέρ, διαπίστωσε ότι το αλκαλικό περιβάλλον του παχέος εντέρου –δημιουργείται εξαιτίας της κατανάλωσης κρέατος και άλλων ζωικών τροφών, και από την επακόλουθη τοξίκωση του παχέος εντέρου και όλου του σώματος– είναι ο κύριος λόγος για τον οποίο ο άνθρωπος πεθαίνει τόσο νέος. Συνιστούσε την κατανάλωση τροφών που υπέστησαν ζύμωση και την αποχή από το κρέας και τα επεξεργασμένα τρόφιμα, προκειμένου να αποκατασταθεί το όξινο περιβάλλον του εντέρου.
Advertisment
