Γράφει η Κουραμπά Αικατερίνη
Πάντα αναρωτιόμουν τι είναι αυτή η λέξη με τα 5 γράμματα που λέγεται «ΑΓΑΠΗ». Τη βλέπεις την αγάπη, τη νιώθεις, μπορείς να την αγγίξεις; Τι είναι αγάπη; Και γιατί πολλοί ισχυρίζονται πως η αγάπη πονάει ενώ άλλοι πιστεύουν πως η αγάπη είναι η κινητήριος δύναμη στη ζωή μας;
Advertisment
Αυτά τα ερωτήματα ταλάνιζαν και ταλανίζουν ενίοτε ακόμα το μικρό μυαλουδάκι μου. Πως μια τόσο μικρή και απλή λέξη επιδέχεται τόσες ερμηνείες και να προκαλεί τόση σύγχυση;
Όλοι ψάχνουν καθημερινά να βρουν την αγάπη μα αυτή πουθενά. Που είναι η αγάπη κρυμμένη και γιατί κρύβεται; Μήπως εμείς δεν είμαστε ικανοί να τη δούμε; Μήπως ακτινοβολεί μπροστά μας και εμείς έχουμε βάλει τα γυαλιά του ηλίου μας και την προσπερνάμε;Ναι πιστεύω πως η αγάπη είναι μπροστά μας αρκεί να βγάλουμε τα γυαλιά μας και να την αφήσουμε να ζεστάνει τη καρδιά μας.
Σήμερα θα γευτώ την αγάπη της μαμάς μου στο μεσημεριανό φαγητό, θα νιώσω την αγάπη της κολλητής μου στη πρωινή της «Καλημέρα», θα δω την αγάπη στο χαμόγελο των περαστικών και θα αγγίξω την αγάπη του σύμπαντος που με περιβάλλει.Βλέπετε, η αγάπη είναι παντού, δεν είναι τόσο μακριά μας και μπορείτε να τη βιώσετε μόνο αν ανοίξετε τα παράθυρα της καρδιάς σας και τη καλωσορίσετε.
Advertisment
Ψάξτε την στα πιο απλά πράγματα…
Υπάρχει απεριόριστη αγάπη γύρω μας , μη την αρνείστε. Κοιτάξτε γύρω σας στο δρόμο, την αναγνωρίζετε;
Ναι τη βλέπω παντού και μερικές φορές νιώθω τρελή και άλλες φορές λέω πως τρελοί είναι οι καιροί και όχι εγώ…
Βλέπω την αγάπη της μαμάς που παίζει με το παιδί της, στο ηλικιωμένο ζευγάρι που κάθεται στο παγκάκι, στον άνθρωπο που ανακυκλώνει γιατί αγαπά το περιβάλλον, ακόμα και στη μέρα που ξημερώνει για να μας τυλίξει με φως.
Πολλοί άνθρωποι δε ξέρουν όμως καν τι θα πει αγάπη γιατί δε την ένιωσαν ποτέ τους ως συνέπεια να μη την αναγνωρίζουν όταν τους παρέχεται. Κάποιος μου είπε κάποτε « Στον άνθρωπο δόθηκε άπειρη αγάπη και άπειρη ελευθερία, τόση που να μπορεί να αρνηθεί την αγάπη».
Τι γίνεται όμως μ’ εσάς ; Ξέρετε να αγαπάτε ή μήπως φοβάστε; Κάθε ένας από εμάς είναι ικανός να δώσει άπειρη αγάπη αλλά συνήθως φοβάται πως θα πληγωθεί.Όμως η αγάπη δεν πληγώνει, η εγωιστική αγάπη πονάει. Η αγάπη που προσδοκά αντάλλαγμα, η ανιδιοτελής αγάπη δίνει και χαίρεται. Η απόρριψη της αγάπης μας πονάει.
Για να είμαι ειλικρινής μου είναι δύσκολο ν’ αγαπώ ανιδιοτελώς. Δίνοντας την αγάπη μου πάντα περιμένω και να με αγαπήσουν. Και για το λόγο αυτό πολλές φορές πληγώνομαι και νιώθω πως ζητιανεύω για λίγη αγάπη. Όμως δουλεύω με τον εαυτό μου και αυτό που καταλαβαίνω είναι πως όταν εγώ αγαπήσω πραγματικά εμένα , μόνο τότε θα μπορέσουν να με αγαπήσουν και οι άλλοι. Ανοίξτε τη καρδιά σας και δώστε αγάπη, δε κοστίζει τίποτα.
Μεγαλώνοντας , πάντως , καταλαβαίνω πως γεννήθηκα για να αγαπώ και μου αρέσει. Γιατί όταν κάνω βουτιά στη καρδιά μου βλέπω ανθρώπινες μορφές και όχι το κενό. Μπορεί η καρδιά μου να έχει μπαλώματα από ανθρώπους που δε δέχτηκαν την αγάπη μου, μα είναι η δική μου όμορφη, μικρή, μοναδική καρδιά και με πολλή αγάπη μοιράζομαι μαζί σας ένα κομμάτι της.
