Και τελικά αν το καλό-σκεφτείς ΠΑΝΤΑ θα υπάρχουν άνθρωποι που θα μπορούν να σε πληγώσουν.
Το θέμα δεν είναι όμως να ζεις με ένα συνεχές φόβο και να κρατάς συνεχώς μια πισινή σε κάθε άτομο που γνωρίζεις…
Advertisment
Το θέμα είναι να μάθεις απ’ τα λάθη σου και να «ξεχωρίζεις» τους ανθρώπους. Μόλις δεις ότι κάποιος δεν είναι για σένα απλά απομακρύνεσαι διακριτικά…
Ίσως και να είσαι λίγο πιο προσεκτικός στις επιλογές σου.
Αλλά κατά βάση με το να σκέφτεσαι συνεχώς «κι αν μου κάνει ζημιά;» κι αν το ένα κι αν το άλλο χάνεις το νόημα της ζωής…
Advertisment
Χάνεις την ίδια τη ζωή!
Τώρα θα μου πεις «οκ και πες μου την έκανε, απλά θα φύγω και όλα καλά.»
Είσαι σίγουρος ότι θα μπορείς να φύγεις; Είναι εξαιρετικά δύσκολο όταν αισθάνεσαι κάποια πράγματα. Δεν εξετάζω το αν δεν αισθάνεσαι, εκεί είσαι ελεύθερος να φύγεις ανά πάσα στιγμή. Αλλά αν αισθάνεσαι, τι γίνεται εκεί; Πρέπει να έχεις πολύ μεγάλη ψυχική δύναμη. Την έχεις; Εσύ μπορεί. Δεν την έχουν όμως όλοι…
Προσωπικά δεν την είχα ποτέ. Και αμφιβάλλω και αν θα την αποκτήσω, αλλά δεν με νοιάζει.
Προτιμώ να βγαίνω, να χαμογελάω, να νιώθω, ακόμα κι αν αυτό που νιώθω είναι πόνος. Αυτό μου θυμίζει πως ακόμα είμαι άνθρωπος. Πως ακόμα μπορώ να νιώσω χαρά από τη στιγμή που νιώθω πόνο.
Πως ακόμα μπορώ να ονειρευτώ, να κάνω σχέδια, να ερωτευτώ και να πληγωθώ και ξανά πάλι από την αρχή μέχρι να σταματήσει να γίνεται όλο αυτό. Και θα σταματήσει, γιατί πλέον δεν θα χρειαστεί να πληγωθώ πάλι.
Η μαγεία του έρωτα όμως δεν βρίσκεται στην ίδια τη σχέση… Αλλά στο φόβο. Στο φόβο που έχεις να μην πάθει τίποτα ο άνθρωπος σου, να μην χάσεις τον άνθρωπο σου από τη ζωή σου, να μην φύγει ξαφνικά χωρίς να σου πει το γιατί.
Γιατί κακά τα ψέματα ο έρωτας είναι εγωιστικός. Θέλεις τον άνθρωπο σου μόνο για σένα. Δεν θες να τον μοιράζεσαι. Θες να περνάς ατελείωτες ώρες μαζί του. Θες να είσαι συνέχεια μαζί του, χωρίς να σε νοιάζει το μέρος, αρκεί να είσαι εκεί κι εσύ. Κι ας μη του μιλάς. Απλά να τον βλέπεις. Κι ας τον ακούς μόνο να μιλάει με τους φίλους του κι εσύ να προσπαθείς να «χαράξεις» τη φωνή του στο κεφάλι σου για να μην το ξεχάσεις ποτέ. Κι ας σου φτάνει να τον βλέπεις μόνο και να προσπαθείς με νύχια και με δόντια να κρατήσεις την εικόνα του. Το ιδιαίτερο χρώμα των ματιών του. Τα χαρακτηριστικά του προσώπου του με κάθε λεπτομέρεια.
Και στη τελική όσο εγωιστικός κι αν είναι ο έρωτας, έχει τόσες ομορφιές… Έρωτας είναι οι αγκαλιές, τα φιλιά, η σκέψη σου συνεχώς σε εκείνον, το να χαμογελάς μόλις τον δεις, να ψάχνεις συνεχώς να βρεις τρόπους να περάσεις χρόνο μαζί του. Έστω και ελάχιστο χρόνο, χωρίς να σε νοιάζει το που. Είναι η αναμονή για ένα τηλέφωνο. Ένα μήνυμα. Είναι να βάζεις τον εγωισμό σου στην άκρη και να μην κοιτάς μόνο τα δικά σου θέλω, αλλά περισσότερο από τα δικά σου, τα δικά του. Είναι να τρελαίνεσαι κάθε φορά που σε αγγίζει. Είναι να μυρίζεις τη μυρωδιά του σώματος του και να μεθάς. Είναι να κοιμάστε αγκαλιά. Είναι να σε παίρνει αγκαλιά και να μην σε ενδιαφέρει αν γύρω σας γίνεται χαλασμός. Είναι να κοιμάται και απλά να τον κοιτάς πως κοιμάται. Είναι να κοιτιέστε στα μάτια χωρίς να μιλάτε. Γιατί οι λέξεις είναι πολύ φτωχές ώστε να εκφράσουν συναισθήματα. Γιατί τα συναισθήματα δεν θέλουν λέξεις για να εκφραστούν.
Ο έρωτας είναι ζωή!
Όλοι έχουμε νιώσει ερωτευμένοι κάποια στιγμή. Πεταλούδες στο στομάχι, να κόβονται τα πόδια σου μόλις τον βλέπεις, να μη μπορείς να τον κοιτάξεις στα μάτια και όταν τελικά το κάνεις να σου κόβεται η ανάσα και να μην μπορείς να του μιλήσεις και όταν τελικά το καταφέρνεις να χάνεις τα λόγια σου, να έχεις κόμπους στο στομάχι, να σου κόβεται η όρεξη, να νιώθεις μελαγχολία όταν είστε μακριά και χαρά όταν είστε κοντά. Και πάνω από όλα μόλις τον βλέπεις να χαμογελάει και χάνεις τη γη κάτω από τα πόδια σου.
Θες να βρεις κάποιον σε αυτό τον κόσμο που να νιώθει… Κάποιον που να είναι ακόμα άνθρωπος. Που να μην τον νοιάζουν τα γύρω-γύρω, αλλά η ουσία…
Το χαμόγελο και η καρδιά είναι το όπλο για αυτή τη μάχη.
Και τελικά, μπερδεύτηκα λίγο.
Αυτά τα έγραψα για σένα που διαβάζεις αυτό το άρθρο ή για μένα;
Τελικά κάποια πράγματα σου λείπουν περισσότερο από όσο νομίζεις ή και δείχνεις στο κόσμο…
Να ερωτεύεστε, να ονειρεύεστε, να επιμένετε και όσο και αν απογοητευτείτε από τους ανθρώπους μη σταματάτε να γνωρίζετε άτομα και να δίνετε ευκαιρίες.
Και μη ξεχνάτε να μιλάτε!!!
Μόνο με τον έρωτα και τη φαντασία ξέρουμε ότι υπάρχουν ακόμα άνθρωποι.
Υ.Γ. Θέλω να ευχαριστήσω τους Deal Dose οι οποίοι στην εκπομπή τους στο CR-radio με έκαναν να σκεφτώ αυτά που έγραψα και πόσο πολύ τελικά μου έχουν λείψει τα πιο απλά πράγματα… Τίποτα ιδιαίτερο, μα και όλα μαζί συγχρόνως…
Αγγελική Ξαγοράρη
