Απόσπασμα από το βιβλίο του Arte Maren «Το Α και το Ω της Διοίκησης: Πώς να Πετυχαίνεις τους Στόχους Σου», Εκδόσεις Ανοδική Πορεία
Η πρόθεση κάποιου να φέρει εις πέρας κάτι αποτελεί κομβικό τμήμα της επικοινωνίας: θα πρέπει να υπάρχει αυτό για να προκύψει ανταλλαγή. Αυτό επίσης σημαίνει να έχει κάποιος το θάρρος να παλέψει και να ξεπεράσει τις προκλήσεις. Οι άνθρωποι που έχουν θάρρος ολοκληρώνουν πράγματα. Κάνουν τα πράγματα να συμβαίνουν γιατί έχουν το θάρρος να τα κάνουν να συμβούν. Φυσικά, υπάρχουν κάποιοι που τους αρέσει να βλέπουν τα πράγματα να συμβαίνουν, και υπάρχουν κι εκείνοι που απλώς αναρωτιούνται τι συνέβη!
….
Χρειάζεται θάρρος για να είσαι επιτυχημένος. Θάρρος σημαίνει να μη χρησιμοποιείς δικαιολογίες. Οι επιτυχημένοι άνθρωποι απλώς δε χρησιμοποιούν δικαιολογίες, οι οποίες δεν είναι τίποτε παραπάνω από επιλογές αποτυχίας.
…
Μπορεί να θυμάσαι το βιβλίο με τις καλύτερες πωλήσεις: το Γλάρο Ιωνάθαν. Το βιβλίο εξυμνεί το απεριόριστο δυναμικό του ανθρώπου. Αυτό που δε γνωρίζουν οι περισσότεροι άνθρωποι είναι ότι ο Richard Bach είχε απορριφθεί από δεκαεννέα εκδότες πριν το βιβλίο εκδοθεί τελικά και γίνει μπεστσέλερ! Ο R. H. Macy προσπάθησε και απέτυχε εφτά φορές πριν τα πολυκαταστήματα Macy’s γίνουν τόσο οικεία λέξη.
Advertisment
Ο Αριστοτέλης είπε ότι το θάρρος είναι τόσο σημαντικό που αποτελεί την πρώτιστη από τις ανθρώπινες αρετές, η οποία εγγυάται τις υπόλοιπες.
Πολύ συχνά περιμένουμε να αλλάξει το εξωτερικό περιβάλλον πριν αλλάξουμε εμείς: «μετά το φθινόπωρο (ή το χειμώνα, ή το καλοκαίρι, ή τις διακοπές)» – «όταν τα παιδιά θα έχουν (ή δε θα έχουν) σχολείο» – «το επόμενο Σαββατοκύριακο». Η αναμονή είναι απλώς άλλη μια μορφή αποτυχίας – έλλειψης θάρρους. Όταν περιμένεις, είσαι αποτέλεσμα των πραγμάτων.
Τι γίνεται όταν δεν έχεις την αποτυχία ως επιλογή; Ας υποθέσουμε ότι έχεις απλώς αφαιρέσει την αποτυχία από τον εννοιολογικό σου «εξοπλισμό». Δεν υπάρχει. Αυτό θα σου άφηνε μόνο την επιλογή να κάνεις τα πράγματα να πάνε καλά συνεχώς. Χρειάζεται θάρρος για να είσαι επιτυχημένος.
Και, αν συμφωνήσεις και αποφασίσεις ότι η αποτυχία δεν είναι εφικτή, και μετά αποτύχεις, νιώθεις τώρα άσχημα και υποτιμάς τον εαυτό σου; Αποφασίζεις ότι είναι μια έννοια που αφορά άλλους; Όχι! Αναγνώρισέ την. Κατανόησε ότι είχες κάτι που ήταν εσφαλμένο. Φτιάξ’ το, και μετά κάν’ το να πάει καλά. Αν δεν πήγε καλά, δε βγάζεις το συμπέρασμα ότι κάτι πάει στραβά με την ικανότητά σου να παίρνεις αποφάσεις. Αυτό θα ήταν υποτίμηση.
Advertisment
