Του Bisba
– Μα είναι δυνατό να σου αρέσει το ποδήλατο; Τι είσαι; Ακτιβιστής ή τζόβενο;
Advertisment
– Ούτε το ένα, ούτε το άλλο απαντώ. Απλώς μου αρέσει. Αλλά γιατί πρέπει να έχω ταμπέλα για κάτι που μου αρέσει;
– Και γιατί σ΄αρέσει;
– Για πολλούς λόγους. Πρώτ΄απ΄όλα, το ποδήλατο μου θυμίζει ότι σημασία δεν έχει ο προορισμός. Αλλά το ταξίδι. Μετά, επαληθεύει το οξύμωρο ρητό: “σπεύδε βραδέως”.
Advertisment
Κάθε πεταλιά επιβεβαιώνει ότι για να είμαι σε ισορροπία πρέπει συνεχώς να κινούμαι. Κι όσο κινούμαι, είμαι ζωντανός. Το ποδήλατο μου υπενθυμίζει πόση αξία έχει στη ζωή να βάζεις μικρούς, εφικτούς στόχους. Να τους κατακτάς και μετά να πηγαίνεις στον επόμενο. Όταν ξεκίνησα να μετακινούμαι με το ποδήλατο (πριν από 7 χρόνια), άκουγα για διαδρομές 5 ή 10 χιλιομέτρων και μου φαινόταν Γολγοθάς. Τι σου είναι μια πεποίθηση…
Μια πραγματικότητα που δεν έχει σχέση με την αλήθεια και τη δύναμη της θέλησης του ανθρώπου. Γρήγορα κατάλαβα ότι τα 5 και 10 χιλιόμετρα ήταν peanuts! Το ποδήλατο μου επιβεβαιώνει καθημερινά την αξία της άσκησης. Όσο εξασκώ τους μύες και τους πνεύμονες μου,τόσο καταπίνω περισσότερα χιλιόμετρα.Αλλά η μεγαλύτερη εξάσκηση είναι αυτή του μυαλού μου. Πρώτα-πρώτα οξυγονώνεται περισσότερο. Μετά αντιλαμβάνεται καλύτερα τον περιβάλλοντα χώρο. Με βοηθά να παίρνω ερεθίσματα που η ταχύτητα μου στερούσε.Νέα ερεθίσματα, που ξυπνούν άλλους νευρώνες και δημιουργούν νέες συνάψεις. Η παρατήρηση οξύνεται και το ενδιαφέρον μεγαλώνει για τη ζωή που συμβαίνει γύρω μου.
Το ποδήλατο μου τονίζει την ευεργετική δύναμη της καλής συνήθειας. Κι όταν μάλιστα αυτή η καλή συνήθεια, έχει αντικαταστήσει μια κακή συνήθεια,τότε είναι ανεκτίμητη. Και καθώς η ζωή κυλάει πάνω σε δύο ρόδες. Σε κατηφόρες που η ταχύτητα μαστιγώνει το πρόσωπό μου. Σε ευθείες που ατενίζω με άνεση τον προορισμό μου. Έρχονται οι ανηφόρες κι εκεί μετράω τις δυνάμεις μου. Το λαχάνιασμα είναι ένδειξη κόπωσης; Ή μια εσωτερική ανάγκη εκτόνωσης με κάθε ορθοπεταλιά;
Το ποδήλατο με βοηθάει να ανταπεξέρχομαι στα διλήμματά μου. Τα διαλύει. Τα εξαφανίζει. Μαγικά κι αθόρυβα! Το ποδήλατο,είναι ολόκληρη η φιλοσοφία της ζωής. Φαντάσου πόση δύναμη μπορείς να αντλείς από αυτό κάθε μέρα. Φαντάσου την ποιότητα που δίνουν στη ζωή σου τα απλά πράγματα. Σε ωθούν να προχωράς με ένα νέο σύστημα αξιών και δεν έχεις να φοβάσαι τίποτα. Και χωρίς φόβο κανείς δε μπορεί να σε χειραγωγεί.
-Τώρα κατάλαβες γιατί μου αρέσει; Είπα στο φίλο μου που είχε απορίες και που γκρινιάζει πως αυτήν την περίοδο της ύφεσης του έχει γίνει “η ζωή-ποδήλατο”…
- Το άγχος του κόκορα - 1 Οκτωβρίου 2019
- Τι έχω κάνει; (απολογισμός για τη χρονιά που έφυγε) - 14 Ιανουαρίου 2018
- Από τον Σινάτρα… στον Σιντάρτα - 15 Δεκεμβρίου 2017
